13 yıl önce 2010 Mayıs 9
6 yaşındaydım daha aklım birşeylere ermiyordu bile saat kaç ne zamandır dışardayım ne zamandır ağlıyorum hiçbir fikrim yoktu ahh en iyisi baştan anlatmak odamda uyumaya çalışıyordum okuldan yeni gelmiştim ve yorgundum annemler salonda oturuyordu ve kavga sesleri geliyordu bu yüzden uyuyamıyordum zaten gerçi artık alışmıştım taki o sesi duyana kadar salondan yüksek sesli bir patlama sesi geldi filmlerden bildiğim kadarıyla bu sese silah sesi deniyordu ve bunu insanlara doğru sıktığın zaman o seni uyuturdu ve bir daha uyanamazdın aynı ses bir kere daha duyuldu yatağımdan kalktım ve odamın kapısını açtım adım atmaya korkuyordum ya ikiside uykuya daldıysa ve uyanmazlarsa sonunda tüm cesaretimi topladım ve adımımı attım annem yerde kırmızı bir sıvı içinde yatıyordu babam koltuktaydı ve aynı sıvı onun kafasından akıyordu annemin yanına doğru ilerledim ve onu salladım uyansın diye babamı pek sevmezdim o'da beni sevmezdi annemin başında ne kadar bekledim bilmiyorum üstümde o kırmızı sıvı vardı neydi bunun ismi ahh hatırladım kan bu kandı yararlandığımız zaman akardı annem yaralanmış mıydı yada o derin uykuya mı dalmıştı burda daha falza kalmak istemiyordum annem uyanmıyordu yanlızdım kapıyı açmaya çalıştım boyum yetmiyordu küçük bir tabure buldum ve onun üstüne çıkıp kapıyı açtım dışarı koşarak çıktım hava karanlıktı ne yapacaktım ben nereye gidecektim ayaklarım beni nereye götürürse oraya doğru gitmeye başladım sokaklarda kimse yoktu zaten büyük bir yer degildi burası tayland'da küçük bir kasabaydı ama güzeldi seviyordum burayı bir köprüye geldim ağlıyordum karşıma bir adam çıktı adam demekte olmaz 13,14 yaşlarında duran biriydi ama benden büyük olduğu kesindi yanına gittim ağlamaktan sesim çatlamıştı yardım almak iyi olurdu sanırım onun ceketinin ucunu tutum ve çekiştirdim
-Phi bana yardım et lütfen
Yüzüme anlamsız bakışlar attı garip bakıyordu ama en sonunda konuşmak için ağzını açtı
-Bana ne olduğunu anlat küçüğüm
Gözleri üstümdeki kıyafete takıldı sanırım kanı görmüştü yüzü endişeli bir hâl aldı
-Phi benim annem yerde yatıyordu ve başından kan akıyordu babamın'da başından akıyordu ikiside uyanmadı neden uyanmadılar
-shii sakin ol küçüğüm adın ne senin ailene kim böyle yaptı
-adım off jumpol Phi ama anneme kimin böyle yaptığını bilmiyorum ama babam yapmıştır babam her şeyi yapar ama sen neden uyanmadığını biliyor musun neden uyuyor annem
-senin üstünü değiştirelim sonra ben sana neden uyanmadığını anlatayım olur mu küçüğüm
-Olur Phi
Phi ile birlikte yürümeye başladım ne kadar doğruydu onunla gitmem ya bana birşey yaparsa annem tanımadığım insanlarla gitmemem gerektiğini anlatmıştı peki ben neden bu Phi ile gidiyordum neden ona bu kadar güveniyordum beni bir eve götürmüştü burası kimsenin girmediği kasabanın en boş köşesindeki evdi hatta perili ev diye anılırdı herkes korkardı burdan
-Phi buraya neden geldik
-burası benim evim jumpol
-ama phi herkes burdan korkar
-ben senin yanındayım küçüğüm merak etme içeri girmek ister misin şimdi
-sen yanımdasın Phi beni bırakmayacağına söz ver
-seni her zaman koruyacağım küçüğüm
Şimdiki zaman
-Sen ne kadar piç bir insansın ya kirin
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hocam fazla ileri gitmedik mi?
Romanceöğrenci: Off Jumpol öğretmen: Gun Attaphan Yan çift: Khaofirst , Gemfourth Öğrenci: First Öğretmen: Khao Off kuzen: Gemini Kimsesiz çocuk: Fourth