Hocam fazla ileri gitmedik mi?

Geçmişin izleri

11 yıl önce 2012 Mayıs 10

-Phi yardın et bana

-ne oldu sana kimsin sen

-ben first kanaphan Phi ailem çok kötü lütfen

-sakinleş first

-Phi onlar ölücek mi

-öyle birşey olmayacak first bana ne olduğunu baştan anlat

-ben ailem ile birlikte arabada gidiyorduk sonra bir araba bizim arabaya çarptı onların kemeri takılı değildi ama benimki takılıydı bana birşey olmadı ama onların kemeri yoktu onların başı bir anda aşağı doğru düştü bana birşey olmadı sadece buram biraz kanıyor

-önce beni ailenin olduğu yere götür olur mu sonra seni bir yere götüreceğim

Khaotung'dan

Elimde tuttuğum sigarayı dudaklarınım arasına aldım bunu içmek rahatlatıyordu daha 13 yaşında olabilirdim ama kendimi hiç 13 gibi hissetmiyordum sigarayı yavaşça içmeye başladım o sırada arkamdan biri ceketimi çekiştirmeye başladı

Başından kan akıyordu nasıl gelmişti bu hâle yardım istiyordu ama ne için yardım istiyordu adını sordum ilk sakin olmasını istedim adı first'tü ismi gibi güzeldi yüzü kanla kaplı olmasına rağmen o güzel gözleri belliydi ona ne olduğunu sordum anlatmaya başladı ilk ailesinine ne olduğunu öğrenecektim one beni ailesinin yanına götürmesini istedim sonra onu P'Gun'ın yanına götürecektim orda onunla yaşıt bir çocuk vardı off jumpol 1 yıla yakındır P'Gun ile kalıyordu o yüzden orda güvende olacağını biliyordum

O önden bende onun arkasından yürümeye başladım beni kazanın olduğu yere geldiğimizde durdu onu kaldırıma çıkardım

-bekle burda bakıp geleceğim

-tamam phi

Söylediğim şeyleri yapıyordu uslu bir çocuktu arabaya doğru ilerledim ortalık boştu kaza tenha bir yerde olmuştu arabanın içine baktım elimi uzatıp nabızlarını kontrol ettim tanrıya şükür ki nabızları hâlâ vardı elimi telefonuma uzattım ve ambulansı aradım birkaç dakikaya ambulans gelmişti first'ün ailesi ambulans'a alınırken bende first'ün yanına gittim tabikii gitmeden hangi hastaneye götürüldüklerini öğrenmiştim

-gidelim

-Phi onlar iyi olcak mı

-evet onlar iyi olacak first

-Phi sana güvenebilir miyim annem tanımadığım insanlara güvenmemem konusunda uyarmıştı

-bana hep güvenebilirsin hadi gidelim şimdi

-tamam Phi

Elini tuttum ve P'Gun'ın kaldığı yere doğru yürümeye başladık buraya fazla uzak değildi kaldığımız yerler yakındı ama benimki daha düzgün bir yerdi yolda yürürken first'ü oraya bırakmalı mıyım diye düşündüm orda jumpol ile iyi anlaşabilirdi ama ahh tanrım bilmiyorum

Ben düşünürken çoktan gelmiştik jumpol ortalıkta koşuşturuyordu P'Gun ise oturmuş onu izliyordu onu bu kadar  çok gülerken ilk kez görmüştüm

-P'Gun!

Diye bağırdım kapıdan bana baktı ve elini tuttuğum çocuğa baktı şaşırmıştı

-Gelin içeri ne durdunuz kapıda

Bahçe kapısından içeri girdik kapı açılınca jumpol'da yerinde durdu ve bize baktı ona güldüm ve yanımdaki çocuğu işaret ettim anlamış olacak ki gülüp yanımıza geldi