CHAPTER 5
FORGET"Let's. Break up!" Hindi siya nag salita bagkus tinitigan niya ako pero bahagyang lumungkot Ang kanyang tingin sa'kin, Hindi ko alam Ang dahilan Kung bakit!.
" Why?" Tumayo siya. Kumislap Ang kanyang mata tanda na naluluha siya. Nakatingin lang saamin si Shantal, Hindi alam Kung ano ang gagawin.
" Tinatanong pa ba?" Naiinis kong tanong. Ayaw ko maka agaw ng pansin sa loob ng restaurant pero putang Ina nakakagigil na eh!
"Mike!, birthday ko ngayon and you promised to celebrate it with at Pinag hintay mo ako ng limang Oras Mike, tapos tatanungin mo ako kung bakit?" Naiiyak kong sagot.
Grabe ang Galit na nararamdaman ko ngayon. Poot na ata 'to eh Hindi na Galit!
"I'm sorry. Nakalimutan ko." Lintik na palusot na 'yan. Sinubukan niya akong hawakan pero umatras ako. Sinampal ko Siya sa pisnge para kahit kunti mabasawan 'yong Galit na nararamdaman ko para sakanya.
" Palagi nalang eh... Ano paba aasahan ko sayo? Si Shantal na yung usapan e kaya nakalimutan mo na ako at ako Naman si bobo G parin ng G!" umiling uling siya sa sinabi ko.
"Merah Hindi, Hindi ganon iyon! Mahal kita, Ikaw Ang priority ko pero..." umiiling iling Siya, siguro na realize niya na Mali ang lumalabas sa bibig niya. Hindi ko na kayang pakinggan pa ang kanyang sasabihin kaya Tumalikod ako at Tumakbo palabas ng restaurant.
Hindi niya ako sinundan! I'm disappointed but not surprised!
Pumara ako ng taxi. Umuwi ako Ng bahay na luhaan. Nakita ako nila dad pero wala silang pakialam saakin dahil dumating na si kuya sa bahay at lahat ng atensyon nila ay nasa kanya habang ako palaging nasasaktan.
Sa kwarto ng kuya ako dumeritso. Nakita ko siyang nag g-guitara, tumigil lang ito nang Makita niya akong pumasok. Kumonot Ang kanyang makakapal na kilay.
"Kuya!" Isang salita alam na niyang may problema ako. Dali Dali siyang tumayo at kinulong sa kanyang bisig.
"Hushh.. sweetie! Pag babayarin ko Ang gago na'yon!" Napahagulgul na ako habag nasa bisig parin ako ng kuya ko. My kuya, My hero, My only kakampi at ang natatanging pamilya na tumuring saakin ng totoo ngunit kinuha pa sa'kin. Ang nag iisang taong kakampi ko ay kinuha pa sa'kin ni lord.
'yon ang hauling pag uusap Namin ng kuya ko at Hindi pa na sundan.
I'm here in front of my kuya pero nasa kabaong na nga lang Siya ngayon. Ang sakit sakit mapag iwanan. Nakatulala lang ako sa Napaka gwapo niyang Mukha, ayaw Kong dumating Ang Araw na makalimutan Ang kanyang Mukha at Hindi ko na maalala Kanyang Boses. Mahal na mahal ko Ang Kuya ko.Bakit ba nangyayare saakin ito? May ginawa ba akong Mali? Hindi naman ao masamang tao pero bakit ako ginaganito?
Wala na Ang taong kaagapay ko sa lahat.
He died because of car accident, Nawalan ng break ang kotseng nasa likod niya kaya nabangga Siya nito, Nawalan ng kontrol si kuya kaya nahulog sa bangin Ang kotseng sinasakyan niya.
Masakit! Subrang sakit! Sana matapos na ang lahat ng ito, pagod na pagod na akong umiyak. Nakakasura na! Ayaw ko na! Please Tama na, pag pahingain niyo naman ako lord.
NASA office ako Ngayon para kunin Ang mga papeles na ipapa Perma sa Ceo. Graduated na ako at isang emplayado sa napaka tanyag na kompanya. Tatlong taon na Ang nanakalipas at sa tatlong taon nayon masasabi kong hanggan ngayon ay mahal ko parin siya pero ayaw kona ayaw kona subukan ulit, masakit na masyado.
Masyadong mahigpit Ang Tadhana saakin. Nung namatay si kuya sinundan Siya ni mommy at hindi Naman nakayanan ni daddy kaya nag pakamatay rin Siya katulad ni mommy. Humingi ng kapatawaran si daddy sa lahat ng pag kukulang at sa lahat ng kasalanang nagawa niya sa'kin, pinatawad ko Siya Kasama naro'n si mom na pinag sisihan ko! Ang kapatawaran ko lang Pala ang hinihintay ng aking ama para maka sunod na Siya Kay mommy At ngayon ay nag iisa na ako sa buhay. Noong mga panahon nayon subra akong nasaktan, kahit Ganon sila mahal ko parin sila. Namatay sila na Hindi ko man lang naramdaman na belong ako sa pamilya, Hindi ko man Lang naramdaman Ang pagiging first priority ng isang ama't Ina. Napaka unfair ng mundo saakin.
Napaka liit talaga ng mundo Ang taong tumulong saakin nong muntik na akong ma rape sa park ay Ang boss ko ngayon. Napaka bait niya saakin kahit strikto at naging kaibigan ko narin.
Wala na akong balita kay Mike simula nong nakipag hiwalay ako sakanya at himala nga ako ang nakipag break sakaniya. Masyado kong ibinigay Ang lahat sakanya, Masyado akong nag mahal na dumating sa punto na walang natira saakin at ginawa siyang Mundo ko. Tatlong taon na at masasabi kong unti unti ko siyang nakalimutan at unti unting nakaka Raos sa sakit.
NAG LALAKAD ako Ngayon sa mall, window shopping you know. Half day lang Kasi ako Ngayon kaya nandito ako, gusto ko sana isama si Luke kaso busy Siya sa papers na dapat pirmahan.
Napag desisyonan kong kumain mona dahil na gugutum narin ako. Umupo ako at nag order ng Aking kakainin.
"Merah it's that you?" Napa lingon ako sa nag salita.
"Oh my ghad, Ikaw nga"
It's shantal. Wala na akong balita sakanya 3 years ago. May kasama siyang lalake at Isang bata.
"Oh, Meet my husband and my daughter" naka ngiti niyang sabi. Ngumiti yung bata saakin samantalang Ang asawa niya ay tipid akong nginitian
Nagtatakang tinignan ko siya. Huh? Husband? Paano si Mike? Akala ko nagka tuluyan sila.
" I know. Nag tataka ka Ngayon! Actually we broke up three years ago" napa tango tango ako sa kanyang sinabi.
Buti pa Siya may pamilya na masasandalan niya.
" Are you with him? Sabi kasi niya. Gusto ka niya makausap. He wants you back" naka ngiti niyang sabi. Tumambol Ang puso ko sa kaba. He wants me back? Wala parin siya?
"Ah."
" Sige. Uwi na kami. Nice to meet you again" lumabas silang naka ngiti saakin.
Ang saya ni Shantal sa buhay niya ngayon. Sana oll nalang sakanya. Buti pa siya may pamilya na, habang ako has nothing.
Pagka tapos ko kumain pumunta muna ako sa toms world pampalipas Ng oras. Pumunta ako sa basketball Section nang may naka banggaan akong matiponong katawan. Sisinghalan kona sana ito kaso nakilala ko kung sino ito.
"M-mike? "
"Merah, Ikaw pala Yan. Sorry nga pala" Hindi ako maka pag salita dahil sa bigla. Ang Daming nag bago sakanya. Mula sa pangangatawan. May earrings narin ito sa kabilang Tenga niya na nagbibigay angas sakanya.
Yung puso ko nag tumtambol sa kaba. Tatlong taon na Ang nakakalipas pero mahal ko parin siya at tumitibok parin puso ko para sakanya.
NASA GREENLAND kami Ngayon nag uusap to catch up narin. Ang dami niyang kwento sa Buhay niya. Nalaman din niyang namatay both parents ko pati si kuya at nakikiramay daw siya.
"Merah, how are you? "
"Okay lang naman."
"Are you married?" Nabigla ako sa tanong niya. Umiling ako sa bilang sagot.
" Do you have a boyfriend?" Umiling ulit ako.
"Buti naman" napahinga siya Ng malalim na parang nabunutan Ng tinik Ngunit Hindi ko masyado narinig sinabi niya.
"Huh? Ano sabi mo?"
"Wala.... wala" Ngumiti siya saakin.
YOU ARE READING
Waves of Regrets
Short Story"Pinag sisihan kong nakilala ko siya, pinag sisihan kong binigyan ko pa siya ng isang pang kakataon. I regret everything I've done." (Picture is not mine but I was the one who edit it.)