Waves of Regrets

CHAPTER 6

CHAPTER 6
NO MORE

KASALOKUYAN Kaming nag lalakad ni MIKE sa dalampasigan. It's been 5 months since he courted me again. Alam Kong inis na inis kayo sa'kin dahil sa pagiging marupok ko pagdating sakanya pero Wala na kayong magagawa dahil sinagot ko na Siya.

Nag vacation kami sa isa niyang resort and to celebrate our second monthsarry. Nong nag kita kami non sa mall, simula non niligawan na niya ulit ako at nung tatlong buwan na ay sinagot ko siya at naging kami ulit. Napaka saya namin dalawa. Pinatuyan niya na nag sisisi na siya sa lahat ng ginawa niya. Pinaramdam niya saakin na mahal niya ako at wala na akong mahihiling pa. Ayaw kona sana siya balikan pa pero sinubukan ko parin.

Nag mamadaling papatungo saamin Ang driver ni Mike. Mukha itong nag mamadali at nag aalala

"Sir..." Nag aalin langan niyang sambit "Si Ma'am Shantal po na hospital dahil dinugo Po siya"

"Fuck..." Binalingan ako ni mike at nag susumamong tinignan niya ako.

Umiling iling ko.

"Mike!..Please not again!" Naluluhang sambit ko. Ito na ang huling pag kakataon. He needs to choose. " CHOOSE " sigaw ko.

"I'm sorry, Merah." tumalikod siya at Tumakbo Kasama ang driver niya.

Napaupo ako dahil sa pang-hihina ng mga tuhod ko. Wala parin akong laban kay Shantal, Wala parin talaga na kahit may sariling pamilya na ito ay siya parin ang pipiliin niya.

Ano bang Mali saakin? Bakit hindi nila ako kayang piliin?

Natatawang umiiyak ako sa gilid ng dagat. Pinag-titignan panga ako eh. para akong tangang umiiyak mag isa. Bumalik lang pala siya para paasahin at Iwan ulit sa eri.

Tumayo ako at Tumakbo papunta sa hotel room naming dalawa at doon umiyak nang umiyak.

Nakatulogan ko pag-iyak at nasasaktan. Anim na Oras akong tulog. Malagkit Rin ang aking pakiramdam dahil hindi ako naligo. May natuyo pang luha sa Mukha ko.

Bumukas Ang pintoan at niluwa nito si Mike. Ngitian niya ako pero Hindi ko siya Ngitian pabalik. May gana pa siyang ngumiti saakin sa kabila ng pang iiwan niya.  When he choose Shantal over me 'yon din Ang Oras na wala na kami, na wala na siyang babalikan pa.

Pumunta ako sa closet ng room at kinuha Ang maleta ko para mag impake ng gamit at damit. Aalis na ako dahil ayaw kona dito.

"Merah, saan ka pupunta?"

"Aalis ako!.. ano ba!" Naiinis kong binawi Ang maleta ko sakanya.

"Look... Shit.."hinilamos niya Ang dalawang kamay niya sa Mukha niya " Merah, I'm Sorry kung iniwan kita kanina.. I'm sorry, Let me explain"

"Wala ka dapat ipaliwanag!" Nanlilisik ko siyang tinignan.

"Mike, Tinanggap ulit kita sa buhay ko dahil Akala ko nag bago kana!, na Akala ko na ako na yung first priority mo pero Hindi pala" lumunok ako ng Isang beses dahil parang may naka bara sa lalamunan ko

" Mali ako... Mali ako Ng Akala..." Nai-iyak kong Sabi.

"I'm really Sorry... Hindi na mauulit pa"

"Talagang Hindi na mauulit, we're over!" Umiling iling Siya.

"Merah, No.." hinawakan niya Ang kamay ko pero winaksi ko lang ito.

"No'ng oras na'yon na iniwan mo ako, no'ng mas pinili mo siya kaysa Sakin..." Lumunok ako ng tatlong beses bago nag patuloy sa sasabihin" 'Yon din ang Oras na wala kana sa buhay ko, na hiwalay na tayo" Humihikbi kong sabi. He held my hand pero inalis ko ulit kasi Hindi ko kayang hawakan kamay niya. " Nagsisisi ako na nakilala kita!"