CHAPTER 7
NEW LIFE
IT'S BEEN Two years. Namalagi ako dito sa Zamboanga for two years with Luke. He's very kind kaya Unti unting nahuhulog narin Ang loob ko sakanya, actually mahal ko na nga siya e kaso natatakot ako sumugal ulit at Hindi ko rin alam kung pareho ba kami nang nararamdaman, natatakot ako mag tanong. Ang daming what ifs na nasa isip ko, paano kung mangayari iyong mga nangyari saamin ni Mike? Natatakot ako. Grabe iyong naidulot na takot saakin ni Mike, 'yong Trauma ko sakanya.
Nilagay ko sa likod ng kotse ang mga gamit ko pagkatapos ko ilagay at Sumakay ako Ng kotse.
Luluwas kasi ako ngayon at nasa manila si Luke dahil Hindi naman pwede na Iwan niya trabaho niya sa manila, Ceo iyon eh kaya need talaga siya don. Kahit palagi Siya nasa tabi ko ay Hindi parin niya napapabayaan trabaho sa manila, hands on parin Siya.
Nang dumating ako sa Manila ay kumain muna ako sa Isa sa mga sikat na restaurant na nag ngangalang KeRah's Restaurant, the restaurant has a good food. I like the taste Lalo na iyong lumpia nila na Hindi ko inaakala na nag s-serve Sila.
Pagka baba ko ng kotse ay agad agad akong nag lakad Papasok sa Company ni Luke kung saan dati ako nag t-trabaho.
Binati ako Ng guard dahil Kilala na niya ako. Ang tagal na rin ng nakapasok ako dito. Matagal narin kasi at two years pa iyon.
Pagka pasok ko sa elevator ay pinidot ko ang floor kung saan ang office ni Luke. Nang nasa floor na ako kung saan ang office ni luke ay lumabas ako at nag lakad papunta sa office niya.
"Hello Merah, Ang tagal mong nawala ah. It's been two years. " bungad saakin ni layla. Luke's secretary.
"Oo eh. Naging busy narin kasi ako sa Buhay. Nandyan ba si sir mo?" Sabi ko
" Ahhh si sir Luke ba kamo?" Tanong niya saakin.
"Oo. Nandyan ba siya?"
" Oo, kaso may bisita siya."
"sige lang. Hintayin ko nalang siya dito sa labas."
Umupo ako sa waiting chair.
"Naku Hindi ka naman iba saamin at saka kaibigan ka ni sir Luke kaya pwede ka ata pumasok, Basta kapag nagalit wag mo ako idamay" gago to.
" Gaga." At tumawa ako.
Tumayo ako at nag lakad patungo sa pintuan ng office ni Luke.
"Idadamay kita kapag nagalit siya". Biro ko bago pumasok. Hindi naman 'yon magagalit kung papasok ako, basta huwag ako mag ingay at mang gulo sa loob kapag may bisita siya at nakasanayan ko narin iyon dati pa.
pinihit ko Ang senadura ng pinto.
Pagka pasok ko ay bumungad saakin si Luke na naka upo. may kausap na isang lalake. Hindi ko siya Makita o makilala dahil naka talikod ito saakin. Tinignan ako ni Luke pero agad din niya inalis dahil may kausap siya.
Tumayo ako sa isang gilid at sumandal sa poste. Hintayin ko nalang siya matapos. Kinuha ko Ang cellphone ko at nag scroll sa IG. Kinuha ko rin Ang binili ko kanina sa baba na minute mid na nasa bag ko at ininom.
"Merah, what brought you here?" Napa angat ulo ko.
Sasagutin ko na sana tanong niya kaso napa ubo ako. Nanlaki ang aking mata dahil sa katabi niya. Iyong ka usap niya kanina ay si Mike. Nabigla ako pero wala na akong nararamdaman sakanya kundi pag sisisi lang.
" Hey, are you okay?" Nilapitan ako ni Luke at hinimas likod ko.
" Okay lang ako" nginitian ko siya. Inakbayan ako ni Luke at hinihimas braso ko. Siguro Kung Hindi kami mag kaibigan ni Luke iisipin Kong minamanyakis niya ako sa kakahimas niya.
"Mr. Sandoval Meet my best friend soon be my girlfriend, Merah" pakilala saakin ni Luke. Siniko ko Siya sa tagiliran.
"Anong soon to be girlfriend ka d'yan? Kumuin ko bunganga mo eh!" Tumawa lang ito sa sinabi ko bago nag pa tuloy sa pag-sasalita.
"Merah, meet my partner or my cousin " nanlaki mata ko dahil sakanyang sinabi.
"Cousin?" Tanong ko. He chuckled then pinch my pisnge.
"Yes, my cousin." Napa simangot ako. Wala kasi siyang na banggit na may pinsan siya.
"Mike Heras Sandoval" pakilala ni Mike at itinapat Ang kamay saakin para maki pag handshake.
"Merah Iris Valdez" nginitian ko siya at tinanggap Ang kamay niya. Hindi naman ako bitter para Hindi tanggapin.
"So... Mag lunch Muna Tayo? Nagugutom narin kasi ako." Sabi ni Luke.
Sumang ayon si Mike na mag l-lunch Muna kami? Hindi ko alam Kung bakit kasali pa ako sa lunch nila pero Sige lang.
Pag-dating Namin sa restaurant ay unorder agad si Luke. Nag hintay Muna kami ng mga 30 mins - 1 hour para sa mga food Bago dumating.
Subrang dami ng in order niya. As in subrang dami.
"Luke bakit parang subrang dami Naman ng inorder mo?" Tanong ko sakanya.
"This is for you, mag paka busog ka" sagot niya sa tanong ko habang nakangiti.
"Hindi ko ito, natin mauubos! Nag sasayang ka lang ng Pera!" Naiinis Kong Sabi.
"Pwede naman natin e take out tapos ipapakain ko ulit sa'yo kahit panis na haha-- aray-- aray Hindi ka Naman mabiro" kinurot kurot ko tagiliran niya dahil sa inis.
"Puro ka kalokohan!"
Kumuha ako ng pagkain kaya napatingin ako Kay Mike. I saw waves of regrets , pain and envy in his eyes habang nakatingin saamin dalawa ni Luke.
NASA condo kami Ngayon ni Luke. six hours no'ng nag kita kami ni Mike Sa office ni Luke.
Naka upo kami ngayon ni Luke sa sofa at nanood ng Tv. It's a love story.
Inakbayan ako ni Luke at mas inilapit sakanya. Isinandal ko Ang aking ulo sa dibdib niya. Palagi namin ito ginawa at nakasanayan narin.
Nasa kalagitnaan kami ng panonood ng inalis niya Ang akbay saakin at hinarap niya ako kaya napa harap Rin ako sakanya at tinignan siya ng may halong pag tataka.
AAminding
YOU ARE READING
Waves of Regrets
Short Story"Pinag sisihan kong nakilala ko siya, pinag sisihan kong binigyan ko pa siya ng isang pang kakataon. I regret everything I've done." (Picture is not mine but I was the one who edit it.)
