Izuku Midoriya X Reader - My Hero Academia

8

.
.
.
"Hm~"

Öylesine mırıldanırken uzanmış ve gökyüzünü izleme başlamıştın.

"Off-!"

Yattığın yerin rahatsız olduğunu fark edince hareketlendin, ki bu çok normaldi. Sonuçta bir çatı en fazla ne kadar rahat olabilirdi ki?

U.A.'nın çatısı... Gecenin bir vakti neden buraya geldiğini kendin bile anlayamıyordun.

"Alt tarafı bir rüyaydı..."

Midoriya'nın öldüğünü gördüğün bir rüya. Kendini suçlu hissetmiş ve en sonunda kendini burada buluvermiştin.

"Bu aptalca bir hareket değil, yalnızca onun iyi olup olmadığını kontrol ediyordum. Evet, işte bu!"

Tam doğruluyordun ki duyduğun sesle tekrar eğildin. Birisi derince iç çekmişti. Acaba seni duymuş muydu?

"Yoru..."

Bu sesi tanıyordun... Midoriya.

Yakalandığını düşünüp onun balkonuna dönmüştün ki sana bakmadığını fark ettin. Doğruca aya bakıyordu.

"Neden... Kaybolduğu için ona bir şey oldu sanıyordum, ama o..! Neden bir Villain oldu?.. Hep bir kahraman olup onu kurtarmayı hayal etmiştim..." (Midoriya)

Bir süre daha ayı izlemiş, ardından gülümsemişti.

"Saçları her zamanki gibi parlaktı, ayın rengi bana onu hatırlatıyor. Ve gözleri... ne kadar sinirli ya da üzgün olursa olsun bir yıldız gibi parlıyor..." (Midoriya)

Senden bahsettiğini açıkca anlayabiliyordun, başını eğip balkonundan aşağıya döndüğü sırada çatının kenarına sessizce oturdun. Ayaklarını sallarken onu izlrmeye başladın ve düşündün:

"Benim gözlerimin bir yıldız gibi parladığını düşünüyorsa kim bilir kendininkileri nasıl görüyordur?"

Gülümsedin ve konuşmaya başladın,.

"Kararlılıkla ışıldayan o gözlerini hep kıskanmışımdır..."

Irkildiği sırada gülümsemen genişlemişti,

"Ama sen gelmiş benim donuk gözlerimi övüyorsun.."

Yavaşca arkasını döndüğü sırada şokla açılmış ağzını ve titreyen gözlerini fark etmiş, korktuğunu düşünmüştün.

O ise ay ışığı vuran yüzüne dikkatlice bakma şansı bulmuş, seni inceliyordu. Kendine geldiğinde balkonuna atladın, oysa geri adımlar atarak odasına girmişti.

"Benden kaçıyor musun?"

"..Neden buradasın?!" (Midoriya)

"Yalnızca iyi olup olmadığını merak ettim."

Odasının ışığı kapalı olduğundan göremiyordun; ancak o bir elini arkasına almış, telefonundan diğerlerine yardım çağrısı atmaya çalışıyordu.

"Villain arkadaşların nerede?" (Midoriya)

"Ne? Eğer Shigarakilerden bahsediyorsan onlar burada olduğumu bile-"

"Yalan söyleme!!

Sen artık bir kötüsün, sana koşulsuzca güvenmemi mi bekliyorsun??" (Midoriya)

Kaşlarını çattın,

"Ne zamandan beri iyi ve kötü kelimelerini toplumun belirlemesine izin veriyorsun? Geldiğimiz yeri unutma Izuku, bir zamanlar benliksiz olan bizlere de kötü diyorlardı."