'Mijn maatje"

Hoofdstuk 2.

POV: Milo

We zijn ondertussen aangekomen bij het museum, en nemen de vlog op.  We moeten allemaal opdrachten doen, zoals een sprint wedstrijdje. Ik, Robbie en Matthy doen een wedstrijdje wie als eerst bij de overkant zijn. ''3, 2, 1, GO!'' Roept Koen en we beginnen te rennen. Ik loop voorop, maar word al snel ingehaald door Matthy. Daarna neemt Rob een sprint en rent iedereen voorbij. ''Zozo, de kleinste is als eerst, en de grootste tuurlijk weer als laatst.'' Zegt Raoul en Robbie springt juigend in de lucht. ''En jullie maar denken dat ik niet kon rennen. nou, dat had je mis! haha!'' ''Maar, het verbaasde me niet dat Milo als laatste was, ik bedoel, hij eet elke dag maccie en gaat nooit sporten. En daarbij is hij ook niet de dunste.'' Zegt Koen lachend. Ik lach maar een beetje mee, ookal weet ik dat ik het niet leuk vind. Ik word altijd uitgelachen omdat ik ''dik'' ben, en dat ik minder moet eten. Ook als we een foto of eet wedstrijd doen, zeggen ze, (vooral koen) ''Ey, Milo misschien moet je eventjes overslaan, je word alleen maar dikker man.'' Ik weet dat ze het voor de grap doen, maar het voelt niet zo. Ik voel me beledigd, en loop een beetje chagerijnig door daar de volgende opdracht. ''Hey, gaat het?'' Vraagt Raoul zachtjes terwijl de rest al aan het filmen is. ''Huh, oh ja hoor, gaat wel.'' Zeg ik. ''Zeker? heb je gegeten?'' ''Ja Roel, het gaat, en ja, ik heb gegeten. Kan je me laten alsjeblieft?'' ''Oh, oke dan is het goed. kom je straks nog even? en bel me als er iets is he, je kan me vertrouwen maatje.'' Ik knik, en loop richting de wc. ik check even of ik alleen ben, en loop dan een wc hokje in. ik ga op mijn knieën zitten, steek mn vinger achter in mijn keel en kits alles wat ik die dag heb gegeten er uit in de wc pot. Als ik klaar ben, pak ik een wc papiertje, poets de bril schoon omdat er een paar druppels op waren gekomen, en trek door. ik voel gelijk dat ik weer honger krijg, en steek gauw een kaugompje in mijn mond. Dat helpt tegen honger, zeggen ze op tiktok. ik zak onderuit tegen de muur van het hokje aan en begin zacht te huilen. Waarom ben ik zo? ik ben echt te dik. De jongens vinden me te dik. Ik moet minder eten. Ik ga gewoon niks meer eten, dan komt er ook niks meer bij. Ik schiet uit mijn gedachtes als ik de wc deur open hoor gaan. ''Milo? Ben je hier? Milo?'' Ik veeg snel mijn tranen weg en sta op. als ik de deur weer dicht heb horen gedaan draai ik de deur open. Maar ik had niet verwacht dat Matthy hier zou staan. ''Oh eh, M- Matt w-wat doe jij hier?'' Zeg ik stotterend. ''Jou zoeken, je bent al ruim een half uur weg! Raoul zei dat je even alleen wilden zijn, maar dat duurde langer dan hij verwacht had.'' ''Oh...'' Zeg ik terwijl ik naar mijn voeten kijk om oogcontact te vermijden. Ik wil niet dat hij ziet dat ik gehuild heb. ''Miel, gaat het wel? Heb je gehuild?'' Ik til mijn hoofd voorzichtig op en kijk matt aan. ''Och maatje toch, kom hier.'' Zegt hij als hij mijn bloed doorlopen rode ogen ziet en loopt naar me toe. Hij trekt me in een stevige knuffel. ''Wat is er gebeurd? Komt het door mij?'' Vraagt de jongen voor me bezorgd. Ik lach een beetje om zijn opmerking, hij denkt altijd dat het door hem komt. ''Nee matt, niet door jou, door iemand anders..'' ''Wie dan? Koen? Rob? Raoul? Iemand anders?'' ''K- Koen......'' zeg ik verdrietig. Matthy kijkt me geschrokken aan. ''Wat is er gebeurd? heeft hij iets gezegd? Moet ik met hem praten?'' vraagt hij weer bezorgd. ''N- Nou toen we dat wedstrijdje deden, noemde hij me weer dik. Ik lach er eigenlijk altijd wel om, maar ik vind het helemaal niet leuk, verre van zelfs. Ook vaak als we foto wedstrijden doen ofzo, en ik zit met Koen of Rob in het team en er is iets met eten, dan zeggen ze altijd dat ik moet overslaan omdat ik te dik ben ofzo......'' ratel ik in een stuk door en barst meteen in tranen uit. ''Hey, hey rustig, shh, ik zal met hem en de rest praten ja? En geloof me Miel, je bent echt niet dik. je bent juist heel mooi, je hebt echt een mooi lichaam, geen zorgen, ik help je wel.'' ''D- Dankje matt, je bent echt mijn beste maatje.'' zeg ik zacht en geef hem een knuffel. ''Het is goed maatje, ik ga wel even praten. kom je zo?'' '' ja isgoed, ik kom er aan. en oh ja, kan je alsjeblieft niet vertellen dat ik hier over heb gehuild? dan vinden ze me nog meer een mietje'' ''Isgoed vriendje, en dat vinden ze echt niet als ze de reden weten, geloof me. Maareh, ik ben even terug ja?'' ''Ja, ik kom zo.'' ik zwaai nog even naar Matthy als hij de deur uit loopt. Ik herpak mezelf weer en loop naar de wasbak. Noemde hij me nou mooi? Nee  Milo, dat zei hij alleen om je op te vrolijken en je zelf beeld te boosten, verder niks. Godver, ik betrap mezelf steeds vaker op staren naar Matt, ik zal toch niet op mijn beste vriend vallen? Ik schud de gedachte van me af en kijk naar mezelf in de spiegel. ik plens wat water in mijn gezicht voordat ik terug loop naar de rest van de jongens. ''Nou, Milo is er eventjes niet, maar die komt zo wel. hij is zichzelf weer eens aan het aftrekken ofzo'' Zegt Koen lachend en ik hoor Robbie, Matthy en Raoul ook lachen. Matthy stopt gelijk als hij mij aan ziet komen lopen en loopt naar me toe. ''Gaat het weer? Moet ik hier iets van zeggen of niet?'' Zegt matthy, wetend dat ik dat van net hoorde. ''Ja t gaat weer, nee je hoeft hier niet op in te gaan, dit vind ik wel oke.'' ''Oke dan, kom.'' zegt hij en trekt me mee. als we onszelf weer bij de groep voegen, legt Raoul aan de camera uit wat we gaan doen. ''Oke dames en heren, wij gaan zo even ergens eten, maar jullie mogen vandaag kiezen waar en wat. ik zet hier een poll neer, en wat er het meest gekozen is gaan we doen. tot zo!'' ik schrik als ik de zin ''Wij gaan zo ergens eten'' hoor. shit, dan moet ik weer eten. en ik ben al zo dik. Robbie merkt het blijkbaar en gaat voor me staan. ''Gaat het Milo?'' ''Hm? Oh, eh j- ja hoor, niks aan de hand.'' Zeg ik. Robbie kijkt me met vol ongeloof aan, maar laat het hier bij. ''Oke dan, kom je?'' Ik knik, en loop achter de andere aan. ''Hey, wat was er? Je leek te schrikken van wat Raoul zei?'' Ik hoorde een bekende stem naast me, en opeens stond matthy daar. ''Ho jezus matt, ik schrik me dood. maar eh, ja nee niks t is al goed'' ''Miel, je weet zelf dat er duidelijk iets is, je bent de laatste tijd niet meer jezelf, en iedereen merkt het. Zelfs de kijkers.'' Matthy pakt zijn telefoon en opent youtube. hij klikt een van hun laatste videos aan en laat de comments zien. ''wat is er met milo?'' ''Milo ziet er somber uit, hopelijk is er niks ergs en heeft hij gewoon een slechte dag vandaag.'' ''Milo lijkt wel verdrietig, wat is er?''  ''Zie je? het gaat echt niet. zullen we thuis even praten?'' Zegt Matt als hij zijn telefoon afsluit. Ik knik en loop weer naar de anderen toe.

A/n

hey hey! ik moet zeggen, ik vind deze een stuk beter dan de eerste, maar alsnog niet zo super goed. ik hoop dat jullie deze leuk vonden, als er iets van foutjes ofzo in zitten, laat het alsjeblieft weten! dan pas ik dat aan. nou, joejoe! (trouwens, sorry dat ik zo lang niet gepost heb, maar had simpelweg geen tijd en geen inspiratie.)

liefs,

N

~ 1297 woorden:) ~