Classic || p.l.e + j.a.t

Hoofdstuk 4

Ik bijt op mijn onderlip als ik mijn laatste zin afrond. Het was goed, ik heb veel emotie geuit op dit geschrift. Van al mijn boze geschriften zou ik sowieso zeggen dat deze een van de beste is die ik heb geschreven.

'Oké goed klas, de tijd is om. Namen bovenaan en leg het op mijn bureau neer als je de klas uit loopt.' zegt de docent en hij gaat zitten op zijn stoel en zet zijn bril op. Ik neem aan dat hij van plan is ze te gaan lezen direct nadat we het lokaal hebben verlaten.

'Waar heb je over geschreven?' vraag ik aan Zayn als we allebei opstaan, terwijl we onze notitieboekjes bij een brengen. Hij kijkt omlaag naar het papier in zijn hand en glimlacht als hij het voorleest in zijn hoofd.

'Perrie' glimlacht hij. Ik grinnik en knik. Ik vind het schattig hoe verliefd hij op haar is. Het is bijna alsof Perrie en hij Jesy en Leigh zijn behalve dat ze niet twee meisjes zijn natuurlijk.

'Waar heb jij over geschreven?' vraagt hij als we naar de docent toe lopen en de papieren op zijn bureau neerleggen. 'Heb een goede dag meneer' zeg ik tegen de man en ik loop de deur uit met Zayn. Ik wil hem niet vertellen waar ik over schreef want het was best diep en het onderwerp en de titel is ook best diep op een boos niveau natuurlijk.

'Mijn vis' zeg ik schouder ophalend.

'Jouw uhm vis?' vraagt hij, het stom vindend, en ik knik gewoon.

'Ja, mijn vis weet je wel, ik hem hem al een tijdje en hij is gewoon interessant denk ik en hij zei dat het hem niet boeide waar we over schreven.'

'Dat is waar' lacht hij, 'Ik moet deze weg op dus ik zal je later wel zien met Perrie goed?' vraagt hij en ik knik glimlachend. 'Ja ik zal je wel zien voor de lunch' zeg ik en hij klopt op mijn schouder als we onze wegen scheiden. Ik heb werkelijk geen idee waar mijn andere les is.

Perrie's pov

Ik kijk omlaag naar mijn map van te school, proberend iets te herkennen. Misschien als deze campus niet zo groot en verwarrend was. Oh wacht het is niet zoals de middelbare school, het is college en alles is groter. Ik grinnik als ik denk over dat alles groter is. Ik weet zeker dat ik zojuist lachte om mijn eigen vieze grap.

'Nou waar is deze verdomde les' zeg ik tegen mezelf.

Ik trek mijn wenkbrauw op en ik kijk omhoog naar een hoog gebouw waarop staat "Musical Kunst". Ik ga daar naartoe. Ik maak mijn weg naar de grote dubbele deuren en ik duw hem open als een koude lucht me tegemoet komt. Het ruikt fris hierbinnen zoals een nieuw gebouw of iets zoals dat.

Ik kijk om me heen naar iedereen die door de gangen loopt, dragend hun instrumenten of aangekleed in kostuums en dansoutfits. Deze plek is best gaaf.

Ik kijk naar de nummers op de zijde van de deur als ik door de hal loop. "Zang Workshop" staat erop. Ik haal diep adem en knik terwijl ik de deur open doe. Er zijn niet veel mensen, eerder 10 dan 15. Ik spot Jade zittend op een stoel scrollend op haar telefoon. Ze ziet eruit als een baby die speelt met een van die speelgoedtelefoons.

Ik laat de deur achter me openstaan en ik loop naar Jade toe. Ik sta tegenover haar en ik grinnik een beetje als ze me niet opmerkt. Iemand is heel erg verdiept in haar telefoon. Ze ziet er heel erg geconcentreerd uit en ik neem aan dat ze een spel aan het spelen is of een hele gedetailleerde tekst aan het schrijven is.

'Zo serieus' grap ik en ze schrikt licht als ze omhoog kijkt naar mij.

'God Perrie, je liet me schrikken' grinnikt ze en ze legt haar linkerhand op haar borst. Ik lach en pak een stoel die ik naast haar neerzet.

'Dus hoe was je eerste les? Was het net zo geweldig als je dacht?' vraag ik terwijl ik haar schouder duw.

'Het was eigenlijk best leuk, maar ik kan je vertellen dat de docent een erge nachtmerrie zal zijn, maar dan opnieuw op een manier is het een goed ding'