jeongguk'un bol bol guzelim bebegim bir tanem yavrum dedigi bir bolum yazdim ASLINDA BU YOKTU ama dedigim gibi bu fici aslinda ben degil jeongguk yaziyo...
ayrica kliselerin klisesi sahneler vardi ama bence cok tatliydi coraline taekook'um ne yapsa yakisiyo 😓
lutfen satir aralarina bizim icin yorum birakir misinizz 🥺 cunku yazmak icin cidden ugrastigim bir bolumdu 🙇🏼♀️💓
4,5k yani boru mu.
iyi okumalar 💌
####
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
｡･:*:･ﾟ★,｡･:*:･ﾟ☆
Taehyung, Jeongguk ile deftere yazdıkları şeylerden sadece birkaç gün sonra onun yazdıkları birçok şeyi yapabilecekleri bir gün ayarlamasını beklemiyordu ama tamda öyle olmuştu.
Namjoon ile beraber onu almaya gelmişlerdi ve “Akşam köprüde sizi alırım, iyi eğlenceler!” diyerek onları yalnız bıraktığında esmerin, deltanın hazırladığı şeyleri görünce dili tutulmuştu.
Her şeyden önce, Jeongguk piknik için mükemmel bir yer seçmişti. Şehirden pek uzak sayılmazdı ama gür ağaçlar aralarına bir perde gibi çekilmişti, her yerde artık baharın geldiğini belli eden çiçekler, Jeongguk'un piknik örtüsünü serdiği yerin hemen yanında minik bir akarsu vardı.
“Jeongguk...” diye soludu büyülenmiş bir biçimde. Delta gülümseyerek akrasından kollarını çocuğun karnına sararak onu göğsüne yasladı. Eğilip şakağına dudaklarını bastırırken, “hm?” diye mırıldandı. “Beğendin mi?”
“Bayıldım... Jeongguk, nasıl buldun burayı? Bizden başka kimse yok değil mi–”
“Şhh, hayır bebeğim, burada sadece ikimiz varız. Bizimkiler şans eseri bulmuş burayı, henüz kimsenin keşfetmemesi garip ama işimize geliyor.”
Delta, esmerin boynuna ufak öpücükler bırakırken yaşlı bir ağaca asılmış salıncağı ve aynı ağacın gövdesine yaslanmış iki bisikleti gördüğünde onu arkasından sıkıca kavrayan kollardan kurtulmaya çalışmış, heyecanla konuşmuştu, “Bisiklet! Jeongguk, öğreteceğim demiştin, hadi öğret hemen!”
Taehyung'un bu çocuksu haline kıkırdayan delta, “Dur, önce bir şeyler yiyelim, bu ne acele?” diye sordu keyifle.
Taehyung bu sözler üzerine Jeongguk'a dönüp, deltanın güçlü kolları beline daha sıkı sarılırken dudaklarını büzerek “Hayır,” diye mızmız bir şekilde, “şimdi öğrenmek istiyorum, lütfen!”
“Taehyung...”
“Jeongguk!”
Jeongguk, Taehyung gözlerini irice açmış, çenesi sert göğsüne yaslı ve peluş dudakları büzülmüş bir halde mızmız sesini kullanarak ondan bir şey istediğinde hayır demenin ne kadar zor olduğuna hayret etti. Sanki onu red ederse dünyası başına yıkılacak, kıyamet o saniye kopacakmış gibi bir hisse güçlüce kapılmayı engelleyemedi. Büyülenmiş gibi hafifçe başını sallayarak onu onalyadığında bir an için çocuğun ondan ne istediğini bilen hatırlayamamıştı.
