2.Anlat bakalım kim bu omega?

1.1K 106 142
                                    

Yorum = yazarın mutluluğu

İyi okumalar.

####

Changbin:

Sonunda saat akşam 7ye gelirken, son hastamında gitmesiyle işlerim bitmişti.

"Tanrım,eve gitmek istiyorum"

Saçlarımı karışdırmış,saatlerdir oturduğum sandalyeden kalkmıştım.

Üstümde ki önlüğü çıkararak odamdaki dolaba katlayarak koymuş ,dolapdaki çantamı almıştım.

İki günlük işin ardından sonunda eve gidiyordum.

Yüzümde dinleneceğim için mutlulukdan küçük bir gülümseme oluşurken,tüm eşyalarıma çantama atmış,çantanın fermuarını kapatmıştım.

Ayağımdaki rahat hatta çok rahat terliklerin yerini spor ayakkabılar alırken,kot ceketimi üstüme geçirmiş ,odamdan sonunda çıkmayı başarmıştım.

Hastanenin koridorlarıyla ilerlerken tanıdığım doktorlara başımla selam vermiş,asansöre vardığımda düğmeni basarak asansörün gelmesini beklemeye başlamıştım.

Bir kaç dakika içerisinde zaten asansör gelmiş,binerek otoparka inmek için düğmeni tuşlamıştım.

Yorgunlukdan ayakda zor dururken ,arkadaki aynaya yaslanmış,asansör durana kadar beklemiştim.

Asansörün zil sesiyle kapılar açılırken,hemen inmiş otoparkta park etdiğim arabama doğru adımlamıştım.

Arabamın kapılarını parmağıma geçirdiğim anahtarın tuşuna basmamla açmış,çantamı gelişi güzel yan koltuğa fırlatarak ,sürücü koltuğuna oturmuştum.

Aslında araba sürerken şarkı dinlemeyi severdim ama şu an başım ağradığı için ,şarkı dinlemeyi başka zamana saklamış ,arabamı çalıştırmıştım.

Boş olan yollar gülümsememi sağlarken,gaza basmış yarım saat içerisinde büyük iki katlı evimize varmıştım.

Evimiz diyorum çünkü halam ve karısı benim ailem olmuş,annemle babamın yokluğunu hiç bir zaman bana hiss ettirmemişdiler.

Annemle babam ben küçükken bir kazada öldüklerinde ,halam ve karısı beni sahiplenmiş,kendi oğullarından ayırmamıştılar.

İkisinede minnetdardım, iyi ki onlar gibi iki anneye sahiptim.

Çantamı alarak arabadan indiğimde bahçede çiçeklerle ilgilenen bahçivanı başımla selamlamış,büyük dış kapıya adımlamıştım.

Zile basıp bir kaç saniye beklemiş,güler yüzle açılan kapıdan içeriye girmişdim.

"Hoş geldiniz efendim"

"Hoş bulduk.Annemler nerde?"

"Şu anda salondalar efendim"

Başımla orta yaşlı hizmetçini onaylamış,çantamı uzatmıştım odama götürmesi için.

Hizmetçi çantamı üst kata çıkarırken,salona adımlamış büyük ve annelerimin güzelce dekore etdiği salona girmişdim.

"Anne"

İki annemde aynı anda bana dönerken,Rose annem gülümsemiş,eliyle gel işareti yapmıştı.

"Bebeğim sonunda dönmüş"

Lisa annem ikimizi izlerken Rose annemin yanına oturmuş,ona sarılmıştım.

"Sizi özlemişim"

Mırıldanarak söylediğim cümleyle Rose annem kıkırdamış,saçlarımı okşamıştı.

Marriage / MinBin (Uke Changbin)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin