Büyüdüm ben anne
Gözyaşlarım akmıyor artık
Nedensiz yere tartışmıyorum kimseyle
Selam vermiyorum gelip geçene
Zamanla savaşım çoktan kızıştı
Yarım kalmış hikayeler yazıyorum durmaksızın
Bir gün savaşçı, bir gün yenilmiş bir kahraman oluyorum
Üşütüyor beni soğuk kalplerin yansıması
Durmaksızın çabalıyorum karşıma çıkan herkese kendimi
Anlatmak için
Kaybediyorum benliğimi anne
Hüzne düşüyor,hayallerimi yıkıyor sonra yeniden
İnşa ediyorum onları yaşamak için
Adına insanlık denen kavganın içinde buluyorum kendimi
Hangi tarafı tutsam yeniliyorum
Öğreniyorum ki aslında kazanan yok.
