"နော်လို့ မရဘူးလား အချစ်ကလည်း"
"လုံးဝ မရဘူးဒါပဲ"
"အချစ်"
"အာ ဗိုက်ဆာတယ် ဗိုက်ဆာတယ် တစ်ခုခုသွားစားကြမယ်မောင်"
"အင်းပါ အင်းပါ ပြန်လာရင်တော့မောင်ကအချစ်ကိုစားမှာနော်"
"ဟွန့်မရပါဘူးနော် မနေ့ညကလည်းမောင်ငါ့ကိုစားထားတာပဲမဟုတ်ဘူးလား "
"မတူဘူးလေအချစ်ရဲ့ဒါကရည်စားဖြစ်တဲ့အထိန်းအမှတ်"
"ဟမ် ဒါဆိုမနေ့ညကရော"
အလန့်တကြားပြန်မေးပုံလေးက အခုချက်ချင်းစားပြစ်ချင်စရာ
"အဲ့တာကအချစ်နဲ့ပြန်ပြေလည်တဲ့ အထိန်းအမှတ်"
" ဘာမှလည်းမဆိုင်ဘူးမောင်မင်းမြို့ထဲမသွားနဲ့ ရောင်းစားခံရမယ်"
မဲ့ကာရွဲ့ကာမျက်နှာလေးနဲ့ပြောလာပုံကလည်းအူယားစရာကောင်ပေါက်ကလေးjeonမှအူတွေအသည်းတွေယားပြီးဖြစ်ညစ်ချင်လာသည်
"ဟားဟားဟား မောင်ကရောင်းစားမခံရပါဘူး အချစ်ပဲအစားခံရမှာ"
"တော်တော်အစားမက်တာပဲ"
"အစားအသောက်ကလူနဲ့တည့်တယ်အချစ်ရဲ့"
"တော်ပြီတော်ပြီမင်းကိုစကားနိုင်အောင်မပြောတတ်တော့ဘူး ဗိုက်ဆာနေပြီတစ်ခုခုသွားစားမယ်လို့"
"ဟုတ်ပြီသွားကြမယ်"
"ငါကားပေါ်ကစောင့်မယ်မောင် ပြီးရင်မောင်လာခဲ့တော့"
"အင်းအင်း"
"မြန်မြန်လာခဲ့နော်မောင် ငါဗိုက်ဆာေနပြီ"
"အခုလာပြီ အခုလာပြီ"
ကားပေါ်ရောက်တော့အချစ်ကိုခါးပတ်ပတ်ပေးပြီးပါးလေးတစ်ချက်နမ်းကာ
"ဘာစားချင်လဲ အချစ်"
"အမ်......ဟော့ပေါ့စားမယ် ရေခဲမုန့်စားမယ်ပြီးရင်မုန့်ဈေးတန်းလျှောက်ပတ်စားမယ်နော်"
စားချင်တာတွေကိုလက်ကလေးချိုးပြီးပြောနေသောအချစ်ကလေးနောက်ဆုံးကြတော့မုန့ေစျးတန်းထဲေလျှာက်စားမယ်ဆိုတာကိုမစားခိုင်းမှစိုးလို့ပါပီလေးအတိုင်းမျက်လုံးရွဲကြီးတွေနဲ့ချွဲနေတာ
*ဘယ်လိုတွေတောင်ချွဲနေတာတုန်းအချစ်ရယ် ဒီကောင်ကမင်းအြဲလိုမချွဲရင်တောင်ချစ်လို့မဝတာကို*
"ဟုတ်ပြီ အချစ်သဘော"
YOU ARE READING
STORY🍀(Ongoing)
Fanfictionဘာအခက်အခဲပဲရှိနေပါစေငါကမောင့်ရဲ့လက်ကိုပဲမလွတ်တမ်းဆွဲထားမှာ U+Z
