Okul bitti ve çıkışa ilerledik.
Bur:Ya Kumsal.Bir insan çantasında 3 farklı çeşit kitap bulundurur mu ya?
K:3 çeşit değil.İkisi klasik.Birisi genç kurgu.
B:Hahahah.Lafı yazdın mı aklına Burak?
Bur:Yazdım Berenciğim.
K:Hassiktir.Kitaplarım!
Yukarıya koştum ve kitaplarımı kaptım.Binadan çıktım ve bahçede yürüyordum.Hava yağmurluydu.Bir anda birisine çarptım.
E:Üzgünüm.
K:Artık hayatıma kötülükten başka bir şey getirir misin?Önüne baksana ya!
Kafamı yere çevirdim ki gördüğüm görüntüyle şok oldum.Kitaplarım harap olmuştu.Sırılsıklamlardı.
K:Ya Emre,bir kere düzgün bir şey yap ya! Gerçekten yaptığını beğendin mi şimdi?!
E:Üzgün olduğumu söyledim.
K:Kitaplarımın hâlini görmüyor musun?Of ya!
Hızlı adımlarla eve yürüdüm.
Annem:Kızım,ne bu surat?Kocan mı öldü?
K:Ya anne kitaplarıma bak!
Annem:Tamam sakin.Çok kötü değil demek isterdim ama kötü.Tamam yenisini alırız.
K:Gerek yok.O mal önüne baksaydı olmayacaktı böyle bir şey!
Odama çıktım.Şimdi bana abartma diyebilirsiniz.Ama bunun altında bir hikaye var.7. sınıfta hiç başarılı değildim.20 soru matematikten 2 doğru yapıyordum.İnsanlar benden uzaklaşıyorlardı.Bende kitap okumaya başladım.-Özellikle klasik-
ve kendimi özgüvenli hissettim.Ve sonucunda okul 1.'si oldum.O yüzden kitaplarıma bu kadar önem veriyorum.Ablam:Ya sen bir kitaba sahip çıkamıyor musun?
K:Abla sus.
Ablam:Tamam sakin.
(Yarın)
P:Kızım kitap bu ya.
K:Tamam sinirli değilim zaten.
Bur:Lütfen aileme zarar verme.
T:Ben ailemi sakladım.
K:Hahaha.Allah'ım beni hep güldürmeyi nasıl başarıyorsunuz?
B:Yetenek yetenek.
K:Harbi.
P:Hadi sınıfa çıkalım ya.
(sınıfta)
Bur:Lan Kumsal koş.
K:Koşamam 3 merdiven çıktım.
T:Ya üşengeç.Gitsene.
P:Gel beraber sınıfa.
K:Beren nerede?
P:Burak'ın yanında.
Sırama ilerledim ve şok oldum.Bir hediye vardı.
Bur:Oooo Kumsaaal.
B: Hayırlı olsunn.
P:Kimden gelmiş?
K: Bilmiyorum.
Hediyenin arkasını çevirdim ve notu okudum.
"Kitapların için hâlâ üzgünüm.Umarım telafi edebilmişimdir."
Hediyeyi açmaya başladım.Ve içindeki kitaplara bakakaldım.
Kitaplarımın hepsini almıştı.K:Emre'den.
B:Valla mı?Düşünceliymiş.
P:Sen bulmuşsun be.
Bur:Şahidiniz benim.
P:Biz varken sana ne oluyor?
B:Harbi.
Sırama oturdum.
B:Neden yüzün düştü ya?
K:Düşmedi.Şok oldum.
Bur:Bende bim.
K:hahaha.ya komik değil ama komik.
T:Buna evde gülücem.
P:Aferin sana Burak.Oğuzhan Uğur gibi adamsın.
K:Abimi karıştırmayın.Onun kadar komik daha çok tanımadım.
T:En Oğuzhan Uğur sensin KUMSALLL SAKİN.
K:Ayıp ettin.
(Ders başladı)
Ders başladı ama Emre hâlâ yoktu.
İyi insan mı bilmem ama lafın üzerine geldi.E:Geç kaldığım için üzgünüm hocam.Girebilir miyim?
Ahmet hoca:Gir oğlum.
Sıraya oturdu.
K:Neden aldın?Gerek yoktu.
E:Sen çok endişelenince kitaptan fazlası olduğunu düşündüm.
K: Doğru düşünmüşsün.Teşekkür ederim.Sana bağırdığım için özür dilerim.
E:Sorun yok.Bir daha ki sefer ya önüme bakıcam ya spider Man olucam.
K:Haha.Tamamdır.
(Çıkışta)
E:Kumsal,bakabilir misin?
K: Efendim?
E: Kitaplarını beğendin mi?Dogrular mı?Çünkü çok bakamadım adlarına.
K:Doğru ama yanlış olsalardı sorun olmazdı.
E:Sen benden hoşlanmaya mı başladın?
K:Ne alaka?Neden hoşlanayım?Ben kimseden hoşlanmam.
E:Teşekkür ederim.Bu sözünü hatırlatacağım.Hem de sen en zor durumdayken.
K:Bir erkek yüzünden zor duruma düşmem.
E:Not ettim bunu da,güzelmis.
K:Sana iyi not etmeler.
