Bölüm: 8

4 0 0
                                    

Wattpade 2 sene ara verdikten sonra mükemmel bi sekilde donus yaptik

iyi okumalar

"Sera cok rahat konuşuyor ama benim orayı terkedicek gücüm yok. Hiç bir şey bu kadar kolay unutulmaz."

"Arya'm tabi ki öyle bir şey olmaz ama birlikte atlatıcaz bunları" dedi Uraz.

"Nereye gidiyoruz onu söyle bari" diye sordum Uraz'a.

"Kendimi en rahat hissettiğim yere Nur. Benimle huzur bulucağına eminim" dedi

Uzuuun bir yolun ardından gelmişiz.Zaten yolun çoğunu uyuyarak geçirdiğim için bir şey hatırlamıyordum. Tek hatırladığım canım sevgilim Uraz'ın nazikçe (koltuktan düşcektim nerdeyse) dürtmesiydi

"Anne git burdan" uyandığımda Uraz yanı başımda şaşkın bakıyordu

"Gel bakim annesinin kuzusu" dedi ve beni kucağına aldı ve anneme şaşkınca sordum

"Anne sen beni taşır mıydın bee" sonra gözlerimi biraz aralayıp baktığımda Uraz'ı gördüm,kıpkırmızı olduğumu hissediyordum.

"Kızım biraz ağır gibisin he" dedi gülüyordu. Sinirlenip inmeye çalıştım ama şaka yaptığını söyledi e bi zahmett.

...

"Nur gelsene şu eşyalara bi göz atalım" burası Uraz'ın ailesinin eskiden yaşadığı bir köy eviydi .Uraz yaşamının çoğunu burda geçirmişti.

Mutfakta çay demlerken bi çaya bi kendime baktım şuan kendimi ailesine kahvaltı hazırlayan 3 çocuk annesi gibi hissediyordum. Çayı bırakıp Uraz'ın yanına geçtim.

"Nur sen iyice alıştın ev hanımı olmaya." dedi imayla.

"Eeeee ne demeye çalışıyosun."

"Şey ya acaba biz evl-" lafını hemen bölüp parmağımı ona doğrultarak konuşmaya başladım.

"Bana bak genç adam ben daha iyi gencim güzelim,hiç o muhabbetlere girme boşuna" Uraz halen gülüyordu.

Ben aval aval odaya bakarken Uraz elinde albüm gibi bir şeyi havaya kaldırıp bana doğru seslendi.

"Aryaam bak küçüklük resimlerim" hemen ona koşup resimlerine bakmaya başladım bu onun ilk yürüdüğü zamanlardı ve her zaman ki gibi çok şirin bir çocuktu.

"Bak yavrum burdada anaokuluna başlamışım" resme bakarken gördüğüm şeyle kaşlarım çatılırken hemen albümü elinden aldım. Bu resimde Uraz'ın yanında 2 kız vardı.

HEMDE BİR TANESİ URAZA YANİ BENİM SEVGİLİM OLAN ADAMA SARILIYORDU

"Uraz bu kızlar kim" diye sordum ağlamaklı sesle

"Kızım ben nerden biliyim eski resim bunlar" bu halime kahkaha atıp kolunu omzuma attı

"Senin bu kıskançlığın beni öldürüyor. Normal arkadaş işte ya"

Gülümsemem büyürken konuşmaya başladım bakalım kim kıskançmış?

"Beni küçükken arkadaşım öptüğü için küçüklerin arkadaşlığına inanmıyorum"

"Kendini mi öptürdün NUR" son kelimeyi bastıra bastıra söylemişti.

"Yoo kendi öpmüştü" dediğimde yaklaşıp hızlı hızlı yanağımdan öpmeye başladı.

Ben Bilinmeyen|TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin