All right *JeongHo

3

02.08.2018

On üç yaş doğum günüm... Tam bir rezaletti. Herkesten önce Minho Hyung gelmişti. Hediyemi vermemiş, diğerleriyle vereceğini söylemişti. Beraber eğlenip pastadan çalmıştık. Sonra abimin diğer arkadaşları ve hâlâ daha nefret ettiğim kuzenlerimden bazıları gelmişti. Minho Hyung beni sırtına alarak kapı kapı gezdiriyor, başımı çarpmayayım diye eğiliyordu. On altı yaşında bir Lee Minho çok etkileyiciydi, tamam.

Abimin elinden zorla pastayı alan Minho Hyung, telefonu çalan abimi şutlayıp yanımıza gelmişti. Aptal kuzenlerim bir şeyler anlatıyor, ben onları dinlemiyordum. Minho Hyung beni kucağına çekti her zamanki gibi. İyice yerleştim, dinliyormuş gibi yapıp Minho Hyung'un ağzıma getirdiği çatalla pasta yemeye devam ediyordum.

Şimdi rezalet denen kısma geliyoruz... Hyunjin Hyung, diğerlerinden geç gelmiş, yeni uyandığı için gözleri tam görmezken üzerine atladığı kişinin Jisung Hyung olduğunu sanıp atlamış, Minho Hyung ile benim üstüme düşmüştü. Minho Hyung da bir tane vurunca drama yaşatacağım diye bütün körlüğü ile pasta ve içeceklerin olduğu masayı devirmişti. Çok çok özür diledi benden, sorun yok. Abim geldi, yerdeki Hyunjin Hyung'u görünce iç çekti.

Pekâlâ, lanet olası kuzenlerime de rezil olmuştum.

Abim ve Minho Hyung, Hyunjin Hyung'u azarlarken kuzenlerim izin istemiş, gitmişlerdi. Biz bize kalmıştık yine.

"Gelin bi', Jeongin sen gelme abicim."

Kaşlarımı çattığımda Minho Hyung benim de gelmem için ısrar etmeye başlamıştı. Abim kabul etmemiş, Minho Hyung'u da yanında sürükleyerek götürmüştü.

Çok geçmeden Minho Hyung yanıma gelmiş, televizyonu açıp PlayStation'u bağlamıştı.

"Ne oldu?

"Hiçbir şey ya, saçmalıyorlar.

"Tamam da... Şunu oynayalım mı?

"Doğum günü çocuğu ne isterse o."

Gülümseyip istediğim oyunu açmış, konsolu elime vermişti. Aslında böyle demesine rağmen sürekli her istediğimi yapardı. Beni kucağına çekip konsolu eline aldığında gülümseyip oyunu başlatmıştım.

Ah, söylesene Hyung... Neden yeniden sarılmıyorsun bana?