Ertesi gün(Ariel'den)
İlk defa istemsiz bir şekilde kalkmamanın mutluluğuyla açtım gözlerimi.Saate baktığımda 07:30'du.Dün çok yorulmuştur.Bu kadar erken kalkmam biraz garipti.Neyseleyip erken olduğu için kitap okumaya karar verdim.
*Her seferinde yeni bir güne uyanıyoruz.Günün sonunda ne olacağını bilmeden.Başımıza nelerin geleceğini bilmeden... Yepyeni bir güne*
Gerçekten de günün sonunda ne olacağını bilemiyoruz.O yüzden bence her günümüzü dolu dolu yaşamalıyız.Neyse bu kadar felsefe yeterli.
Biraz daha kitap okuduktan sonra üstümü değiştirip Winter ablamın odasına gittim.Dün beni mükemmel ötesi uykumdan uyandırmasının öcünü alıcam ondan.
Winter'dan
Dün acayip derecede yorulmuştum.Bu yüzden hala uykum vardı.Bir anlık uyanmış gibi olup tekrar yattım.Tam uykuya dalacaktım ki yatağımın sallanmasıyla uyandım.
Winter:Lan noluyo Mary kalk deprem oluyo galiba yetişin a dostlar.Ben ölmek için daha çok gencim!
Mary:Noluyo yaa
Winter:Deprem oluyo.Saray başımıza yıkılacak.Ağağağağağ
Ariel:tjnsjfdjfndlxkdkkf
Winter:Niye gülüyosun Ariel.Hem sen ne ara geldin?!
Mary:Cidden anlamadın mı?
Winter:Neyi?
Mary:Ariel yatağı sallamış sen de deprem oluyo sanmışsın.
Winter:Neyğ?Ariel?Doğru mu bu?
Ariel:İNTİKAM!!diyip kaçmaya başladı.
Winter:Seni bir yakalarsam kimse elimden alamaz.Anladın mı beni?!!
Ariel:Tabi tabi.Yaparsın
Winter:Bi de dalga geçiyo.Saklanıcak delik ara sen küçük hanımYazar'dan
Winter Ariel'i kovalamaya devam ederken bir yandan söylenmeyi de unutmuyordu.Bir süre sonra Ariel Katherine'i görmesiyle daha da hızlandı ve arkasına saklandı.
Ariel:Ablacım beni koru
Katherine:Kimden koruyacağım seni.
Ariel:Tam karşındaki kişiden.Katherine Winter'ı görünce ona durmasını söyledi.Ama Winter'ın durmak gibi bir niyeti yoktu.Katherine de son çare olarak sarmaşıklarla Winter'ın olduğu yerde hareket etmemesini sağladı.
Winter:Abla şunları çeker misin lütfen?O küçük canavarı yakalamadan durmayacağım.
Ariel:Ağağağağağağağ
Kızlar bağırışmaya devam ederken ablalarının sesiyle süt dökmüş kedi gibi suspus olmuşlardı.
Katherine:YETER!Yeter.Kendinize gelin ve sarayda olduğunuzun farkına varın.Yoksa ikinizi de saraydan attırırım.Kavganız bitene kadar da içeri girmenize izin vermem.Anlaşıldı mı?
Winter:Ama abl-
Katherine:Anlaşıldı mı dedim!!
Winter-Ariel:Anlaşıldı
Katherine:Şimdi aranızaki sorun neyse çözün Çözene kadar da gözüme gözükmeyin.
Winter ve Ariel ablasını onaylayıp yanından ayrıldıkları sırada bu sefer Mary gelmişti.
Mary:Günaydın ablacım
Katherine:Sana da günaydın
Mary:Bir sorun mu var?Kızgın gibi görünüyorsun.
Katherine:Bir sorun yok.Kardeşlerine sinirlendim sadece.Seslerini duymuşsundur herhalde
Mary:Duydum duydum da...Ben başka bişey için gelmiştin
Katherine kardeşinin söylediği şeye tebessüm ederek konuşmaya devam etti.
Katherine:Söyle bakayım.Gene ne isticen?
Mary:Aaa bişey isteyeceğimi nerden çıkardın.
Katherine:Hadii.Çıkar ağzındaki baklayı
Mary:Pekii.Bişey isteyeceğim doğru
Katherine:Dinliyorum.
Mary:Hani dün beni kristalin olduğu odaya götürdün ya
Katherine:Eee?
Mary:Acaba diyorum tekrar götürebilir misin?
Katherine:Hayır
Mary:Lütfeen
Katherine:Olmaz diyorum
Mary:Ama neden?
Katherine:Çünkü tehlikeli
Mary:Hani bana güveniyordun
Katherine:Sana zaten güveniyorum ama oraya sürekli girip çıktığımızda ya biri kristali görürse.Şuan kimse girmek istemiyo çünkü içerde ne olduğunu bilmiyorlar ve bilmedikleri bişey uğruna cezalandırılmak istemiyorlar.Ama eğer bilirlerse bazı insanlar içeri girmek istemiyo çünkü içerde ne olduğunu bilmiyorlar ve bilmedikleri bişey uğruna cezalandırılmak istemiyorlar.Ama eğer bilirlerse bazı insanlar içeri girmek isticek ve odanın anahtarını almak için uğraşıcaklar.
Mary kristali göremeyeceğinden dolayı üzülmüştü.Ablasını da anlıyordu.Sonuçta kristalin çalınması krallığın sonunu bile getirebilirdi.
Mary:Peki
Katherine:Üzülme.Böyle üzülürsen olmazki.Hadi toparlan bakim.Karşımda mutlu bir Mary istiyorum.
Mary ablasının dediği şeye tebessüm etti.
Mary:Tamam
Katherine:Hadi gel beraber yemek salonuna gidelim.Çok acıktım ben ondan sonra tonlarca iş beni bekliyor.Sen acıktım mı?
Mary:Acıktım.
Katherine:O zaman istikamet yemek salonu!!~
Bölümü atıp kaçıyorum🏃🏻♀️Kısa mı oldu sizce?Bir dahaki bölümde görüşmek üzere
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝔴𝔞𝔯 𝔬𝔣 𝔳𝔢𝔫𝔤𝔢𝔞𝔫𝔠𝔢
RandomRuwiterra krallığında insanlar mutluluk içinde yaşarlar.güneş hergün adeta gülümsüyordu insanlara.taki şavaş başlayana kadar...kristal çalınınca bembeyaz bulutlar bir anda kararmıştı sanki. insanlar endişelilerdi.tek umutları kristalin geri alınması...