𝔴𝔞𝔯 𝔬𝔣 𝔳𝔢𝔫𝔤𝔢𝔞𝔫𝔠𝔢

4.Bölüm~Kaçış

5 sene sonra

5 sene geçti.Odaya hapsedilmemin ardından koskoca 5 sene.Artık dayanamıyorum her söylemeyi reddettiğimde beni dövüyordu.En çok üzüldüğüm şey ise kardeşlerim.5 senedir onları asla göremedim.Nasıl oldukları ya da onlara bişey yapıp yapmadığı konusunda birşey bilmiyorum.

Arada Mary ile kapının altından birbirimize kağıtlar göndererek konuşuyoruz.Her seferinde nasıl olduklarını soruyorum.Bana iyi olduklarını söylüyordu ama ya yalan söylemek zorunda kalıyorsa.Benim odamdan kendi isteğimle çıkmadığımı düşünüyorlar.Onlara öyle söylemiştim.Anneme gelirsek,5 sene önce ona hayran olduğumu söylemiştim.Şimdi ise ondan nefret ediyorum.Tabi bunun umrunda olduğunu düşünmüyorum.Onun tek derdi Kristal.

Bu gece uyumadım ve çok düşündüm.Neden kaçmıyorum?Neden bu kadar eziyete katlanıyorum?Saraydan kardeşlerimi de alıp kaçma kararı aldım bir süre sonra.Bir sonraki gece yine uyumazım ve plan yaptım.Annem her sabah saat 7'de kalkar.Bu yüzden sabah 5:30'da kalktım.Çalışma masamın yanına gidip çekmeceden tel toka aldım ve kapının kilidini açtım.

Küçükken güvenlik amaçlı bunların eğitimini aldığım için kilidi kolayca açabilmiştim.Hemen çantamı alarak hızlı ve sessiz bir şekilde ilkönce Winter ve Mary'nin odasına gittim.Dün akşam yatmadan önce onlara saraydan kaçacağımızı söylediğim için uyandırdığımda garipsemediler ve hemen kalkıp çntalarını da alarak Ariel'in odasına gittik.Onun da çantasına birkaç parça eşya koyarak uyandırdım ve odadan çıkıp erzak odasın gittik.Saraydan kaçtıktan sonra aç kalmamak için yiyecek ve su aldık.

Saat şuan 5:55'ti.Saat 6:00'da askerler nöbet değiştiriyordu.5 dakika sonra sessiz bir şekilde saraydan çıkıp ormana doğru girdik.Çantamdan kristalin bulunduğu yeri gösterek çıkarıp işaretli yere doğru gittik.Ne olursa olsun bu kristali koruyacağıma dair söz vermiştim.Artık burada kalacak ve yepyeni bir hayata başlayacaktık...

Günümüz(Katherine'den)

Sonrasında krallığımızı kurduk falan filan.Krallıktan kaçtığımız zaman kardeşlerime neden kaçtığımızı söylememiştim.En başta da dediğim gibi kendilerini üzmelerini istemiyorum.

Ariel'den

Winter ablam ile birlikte sarayın koridorlarında ilerlerken bahçeye çıkmamızla Katherine ablam ile Mary ablamı beraber bahçede dolanırken bulduk.
Ariel:Ablaaa!!
Diyerek kollarımı açıp onlara doğru koşmaya başladım.İkisi de sesimi duymuş olucaklar ki bana doğru döndüler.Yanlarına gittiğimde ilk önce Katherine ablama sonrasında da Mary ablama sarıldım.

Mary:Yavaş yavaş.Düşeceksin aşağıya
Ariel:Bana hiçbirşey olmaz
Mary:Bakalım düşüp dizini kanattığında da öyle diyebilicek misin acaba.
Ariel:Neyse.Nasılsınız Mary hanım?
Mary:Hanım mı?Trip mi yicem şimdi ben?Ciddi olamazsın
Ariel:Şaka yapıyorum.Böyle bişey için trip atıcak değilim
Katherine:Sen atarsın
Ariel:Ablacım.Dikkat et de tbi yiyen sen olma.Malum benim triplerim katlanmak zordur.Sabır ister
Katherine:Tamam tamam sustum
dedi ve elini ağzına getirerek fermuar kapatır gibi yaptı ve ağzını açmadı

Winter:Tamam yeter bu kadar tartışma.Ne için geldiğimizi unutma Ariel.
Ariel:Peki (Mary'e dönerek) Ablacım biz dışarıya çıkıcaz da sen de gelmek ister misin?
Mary:Bilmem ki
Ariel:Dün kedi yavruları görmüştük.Onları sevmeye gidicez
Mary:Ne!Kedi mi?!O zaman kesin geliyorum
Winter:Abla sen de gelmek ister misin?
Katherine:Yok canım siz dolaşın benim işlerim var
Ablamın öyle demesiyle surat asmıştım

Ariel:Niye yaa?Ne güzel kardeş kardeşe dolaşırdık.
Katherine:Başka birgün dolaşırız o zaman
Ariel:Söz mü?
Katherine:Söz.Eğer sözümü tutmazsam hmm...buldum.Eğer sözümü tutmazsam saçlarımı kesersin
Mary:Ooo büyük yemin etti.
Ariel:Tamam inandım.Böyle bir yemin karşısında inanmazsam ayıp etmiş olurum.
Katherine:Bence de
Winter:O zaman biz gidelim.Sana da kolay gelsin abla
Katherine:Sağol Winter.Ha bu arada dikkat edin kendinize ne olur ne olmaz diye.
Ariel:Merak etme.Ablamları bilmem ama en başında da dediğim gibi bana bişey olmaz.
Katherine:Peki peki.(Winter ile Mary'e dönerek)O zaman siz dikkat edin.
Mary:Tamam abla ederiz.O zaman görüşürüz.
Katherine:Görüşürüz

Ablamın yanından ayrıldıktan sonra saraydan çıktık ve dün gördüğümüz kedilerin bulunduğu yere gittik

~
bu bölümünde sonuna geldik.Bundan sonra olaylar yavaş yavaş başlıyor.Bir dahaki bölümü en kısa sürede yazmaya çalışacağım
Hikaye hakkındaki düşüncelerinize belirtmeyin unutmayın.Görüşmek üzere