into the light | taekook࿐

⋆¹²

Jungkook-Taehyung

Taehyung
ayni saatte demistim
19.00
okulun onunde bekliyorum
(İletildi,18.47)

Taehyung
BAK
KARMA FALAN OLAMAZ BU
degil mi?????
benimki bilerek degildi.

Jungkook
farkındayım
sadece 2 dakikalığına telefonum kapalıydı????
(aşağı iniyordum)

Taehyung
YAAANI
GELIYORSUN

Jungkook
ben sen değilim

Taehyung
engellemeli miyim

Jungkook
kapat telefonı
geldim

Taehyung
hayir ilk sen

Jungkook
sen?????

Taehyung
yemiyo
sen

Jungkook
benim de yemiyo
senin kapatman lazım

Taehyung
yeter aq
kapattim

...
"Hooş geldin!" Ayağa kalktım ve bana doğru yürüyen bedeni abartılı bir şekilde-yani eğilerek- selamladım.O da aynı şekilde selamlayınca gülümsedim ve
önden buyurması için elimle yol verdim.Anlamsız bakışlarına maruz kalınca açıklama gereği duydum.

"Bahsettiğin tepenin nerede olduğunu bilmiyorum.Her ne kadar buraya taşınalı 3 ay olacak olsa da ayin bölgeleriniz hakkında bir fikrim yok,üzgünüm."

"Ayin mi? Oraları ben değil de Moonbyul'a sorsan daha uygun olurdu sanki."

"Ha sen ha o yani ne fark eder?" Göz devirdi ve konuştu.

"Her neyse.Takip et beni." Önden yürümeye başladığında hemen arkasına takılmıştım.Okulun arkasındaki minik bir patikadan gidiyorduk ilk başta,sonra ise patika biraz dikleşmişti ve yürümek zor geliyordu.

Uzun zaman -20 dakika- sonra minik bir tepeye varmıştık.Apartmanları geç,ev bile olmayan upuzun bir çayır manzarası ve gün batımı karşılamıştı bizi.

"Keşke Allah belamı verseymiş de Jungwon ile karşılaşacağıma buraya gelseydim." Diye mırıldandığımda duyduğundan emindim,ama kırgın olduğundan cevap vermiyordu.Aslında ben de ekilip saatlerce bekletilseydim,ve sonra o kişinin başkasıyla eğlendiğini görseydim fazlasıyla kırılırdım.

"Her neyse.Burayı nasıl buldun?" Soruma karşılık birkaç saniye kafasını havaya dikip düşündü,her zamanki gibi.Alışkanlığı olduğunu söylemişti. Onunla ilgili minik detayları fark ettikçe nedensiz bir şekilde daha fazlasını öğrenmek istiyordum.

"Açıkçası,ilk geldiğimde senin gibi beni gezdirecek biri yoktu.Ve ben yemekhanenin dışarıda olduğunu sanıyordum.Öğle arası yemekhaneyi ararken kayboldum ve burayı buldum." Bunları anlatırken yere minik bir örtü sermişti ve çantasındakileri çıkarmıştı.Resmen minik bir piknikte gibiydik.

"Şans eseri bir şaheser bulmuşsun."

"Öyledir.Oturalım?" Kısa sorusundan sonra eliyle hazırladığı yeri işaret etti ve beni beklemeden oturdu.