korumam

9.bölüm

İzmir 2005

Babamın annesi ölünce İzmir'e geldik kırlangıçimdan Dalin kokulumdan ayrılmıştım cenaze günü Sude ablam cidem ablam  ağlıyordu ben de ağlamamak icin zor durdum çünkü babam erkek adam aglmaz dedi babam güçlü duruyordu bı tane kadın benimle konuştu halamis hiç görmedim bana sarıldı  başımı okşayıp konuştu ben hiç konusmadim gözlerime baktı sonra öptü  dikkatlice baktım annem bana bakıp yanıma geldi  babam ilerde yanımızda bagra bagra ağlamaya basladi annem kolumdan tutup göğüsüne bastırdı konuşmaya başladım

Anne babam niye ağlıyor"

Oğlum babannen çok uzağa gitti o yüzden"

Yalan o öldü "

Sus artık deniz susss!!!"

Cidem bağırma kızım "

Annem haklı cidem"

Babannem ölmedi anliyormusun ölmediii"

Nurten al şunu götür "

Gel halacim"

Hala mi"?

Evet oğlum halan o"

Nurten halam mi babamın ablası"

Evet benim tatlım"

Babamın yanına koştum annemden kurtulup bana baktı hemen gözünü silip kucakladı babam sordum hani erkekler aglamazdi

Baba hani erkek adam aglamzdi"

Bazen ağlar oğlum en zor durumda"

Yani bende kırlangıç'in arkasından ağlarsam bende zor durumda mi olurum"

Evet yakışıkli oğlum"

He tamam baba bı kadın var ben senin halanim diyo"

Ablam oğlum o "

Baba Ömer amcam gili araya bilirmiyim "

Oğlum"

Baba nolurrrrr"

Tamam ara bakalım"

Oleyyy"

İçeri odama kostum cam kenarına çıkıp oturdum aradım ilk önce açmadı sonra bi daha aradım yine açmadı tektar aradım açtı

Kirlangıccccc"

Deniz"

Nasılsın "

İyim sen"

Bende iyi biliyormusun halam varmış babam babaannem öldü diye ağlıyordu ben hani erkek adam ağlamaz di dedim oda zor durumdaysan ağlarsın dedi bende kırlangıç'in arkadaşından ağlarsam zor durumda mi olurum dedim oda evet dedi"