VE gecenin en büyük haberi verildi.İpek Öğretmen:
"ÇOCUKLAR SİZE BUGÜNÜN BİR SÜRPRİZİ OLARAK 2 GÜN SONRA OKULCA (VE İSTERSENİZ 1 ARKADAŞINIZLA)DENİZ KENARINDA ORMANLIK BİR YERE KAMPA GİDİYORUZ"
dedi ve tüm okuldan (yani oradaki mezunlardan) aşırı yüksek bir ses yükseldi:
"YAŞASIIIIIIIIIINNNN"Sabah oldu. Ben ilk defa saatimde kalktım.Evde hiçbir telaş endişe yaşanmadı.Kahvaltıdan sonra "Premses" imi aradım.Konuşmamız genel olarak pazar günü yani yarın olacak kampın üzerineydi.
Ben:
- kanki gelsene bize beraber kıyafetlerini hazırlayalım. Yardımına ihtiyacım var.
-kankicim ama Eylül e sözüm var istersen sonra beraber size geliriz hem seçim daha kolay olur.Biliyosun geziye yine Eylülümlee gelcem 3<
-tamam kanki gelin siz beraber ben de anneme sorıyım.
TELEFONLARI kapattık ve ben IŞIK hızına rakip olurcasına annemin yanına koştum tabi annem şok:
-noldu kızım neden evin içinde böyle koşuyorsun?
-Anne anne anne sida ve eylül bize gelebilirmi lütfen lütfen lütfen hem yarınki kamp için de bana yardım edicekler lütfen!!!!!!
-tamam kızım tamam sakin ol gelsinler:)
-yaşasııın seni çok Seviyorum annem iyiki varsın: )
Hemen sidayı aradım ve yarım saat içinde bizde oldular.Eşyaları hazırlarken konuşmaya başladık.
SİDA:
-Busem,Barış kiminle gelecek?
-o yine Ulaş ile gelicekmiş.
-Oooo yine tam kadro beraberiz süper ya.
Saat gece 11 e kadar bizdelerdi.Bizde kalmaları için çok ısrar ettim ama eşyalarını almaları gerektiğini söylediler ve evlerine döndüler...
