Umuwi ako sa bahay ng tahimik. As usual pagod kasi may annual play ang department of English na kailangan naming paghandaan, required kasi yan sa kurso ko na sa pagtungtong mo ng 3rd college ay gagawa kayo ng play. At ang hirap pa doon isa sa requirements sa play ay kailangan British accent ... nako!!! Pero kaya ko naman... nahihirapan lang ako sa pagmememorize ng mga linya. Actually bukas pa ang audition para sa role ng bidang babae. Hindi ko pa alam ang story line basta sabi nila romance daw more on parang fairytale ang dating. Pinag.iisipan pa ng mga writers namin ang title nito. I'm fed up with much information. Hindi nga dapat ako sasali kasi di ba wala akong pakialam pero pinilit ako ni ninong na kahit eto makialam ako. So no choice at idagdag mo pa ang weirdong prof ko sa math 31, which is one of my minor subject. Nagtake 2 ako dito kasi last last sem bagsak ako kaya may math ako ngayon na usually sa ganitong year ay wala ng minors puro major subject na pero di ba nga malas ako. Kaya yan.
Na pinagbintangan pa ko sa nawawala niyang flash drive. The heck ng lalaking yon.
Pumasok ba ako ng bahay ng may narinig akong mga tawa galing sa kusina. Curiosity kills the cat kaya sinilip ko. It kills nga knowing na ang saya ng ate ko at ni Paul.
"Hon, ano ba nakikiti ako hahahahahahhaha-- tama na...hahaha di hahha ako maka hahahah hinga.".
"Ano wla akong narinig eh".
"Okay hahaha you win hahahah i love you na nga hahahahahha. "
"May sinasabi ka?".
"I love you na nga an-"...." oh? Kira. Nandito ka na pala."
Umayos na sila nang finally napansin na nila ako. Automatically napatayo si Paul ng makita niya ako. I need to act normal.
"Wow. Ang saya naman" teka? Nasabi ko tlaga yun parang may halong sarcasm.
"Hahahaha ito kasing lalaking to kinikilti ako at hindi titigil kung hindi ko sabihin na mahal ko raw siya. Kaya eto na pooo. I love you, i love you, i love you. Oh unli yun ah."
Hmp.. maglandian ba naman sa harap ko.
"Eww ate. Sobrang cheesy".
"Hahahaha kiesh talaga. Inggit ka no? Well para di ka mainggit. Hanapan kita ng bf. Ano gusto mo?".
"Alam mo, hon. Tigilan mo na si Raven. Ayaw niya na pinapangunahan siya. Let her handle herself. At isa pa malaki na yan."
Sabi ni Paul.
"Raven?".tanong ni ate
"Ah? Eh? Di ba Kiesha Raven siya. Well i like Raven".sabay titig sa akin.
Parang double meaning yun ah.. at nakatitig pa talag sakin.
Aissshhh no way. Erase. Erase
"Hahahha pauso ka tlaga, Hon. At sa pagkakasabi mo parang kilalang.kilala mo na siya ah."
"Ahhhh. Ate, panik muna ako ah
"
"Kiesh, wait lang..... eto pala pakibigay kay Jazzgh. Invitation para sa saturday".
"Te ano to? Para san?".
"Basahin mo".
"Engagement nino?"
"Hahahahahahaha. Patawa ka talaga sis. Eh sino pa. Eh di saamin ni Paul. Amnesia lang. Hahahah . This saturday ha. And oh, by the way, si mama na bahala sa gown mo. It will be delivered the next day."
"Yeah right. I totally forgot. Sorry ate. And congrats in advance." Sabay hug sa kanya.
"Woahh. Kailan ka pa nagdrama ha..hahaha sge punta ka na sa taas".
At halos hindi ko alam paano ako nakaapunta sa kwarto ko. Lutang eh... engagement?
He called me Raven..
.
Again
.its really soothing. Siya lang tumatawag sakin ng ganon.
And i just realize that i really miss him.
Pero no. I should erase this feeling
But i can't help it. Pumunta ako sa banyo with tears in my eyes.
F*ck bakit masakit pa rin. Bakit ayaw tumigil . I want it to stop.
You can't blame me. I still love him though.
No. No no no bakit bumabalik pa.
Ghad
..anong nangyayari sa akin. I need to move on. One year na
One year na akong ganito. One year na akong nasasaktan. One na akong umiiyak. One year na and i still can't accept it. I still can't erase him in my heart. One year na at mahal ko parin siya.
Si Paul. My first love. My first kiss.
Lalo pa akong napaiyak sa mga memories na pilit kong kinakalimutan pero pilit pa rin bumabalik.
One year na, pero mahal ko talaga siya.
