Pytają po co to robię, po to żeby bolało. Musi boleć, żeby zadziałało. Wylewanie emocji poprzez okaleczanie.. pomaga. Nie potrafię sobie poradzić z własnymi emocjami i myślami, więc ranie siebie. Swoją skórę pokrytą setkami blizn. Zniszczyłeś się, sungie.
Za mało próbujesz. Haha, to prawda. Przestałem próbować już dawno.. po co było mi się wysilać skoro nigdy nie było widać efektów?
Skoro ból przychodzi to przyjdzie też szczęście.. nie w moim przypadku. Dawno nie poczułem prawdziwego szczęścia, już nawet zapomniałem jak to jest.
Podszedłem do okna i otworzyłem je szeroko. Wszędzie było słychać śmiejących się ludzi.. zazdroszczę im.
To głupie.. zazdroszczę innym a sam nie robię nic żeby się poprawić.. nie mogę, bo zawsze znajdzie się ktoś kto ma gorzej. Nie wyobrażam sobie żeby ktoś miał ode mnie ciężej..
Pytali czemu nie próbuje się poprawić, teraz znają odpowiedź.
A co jeśli to wszystko to mój wymysł? Nic mi nie dolega i wszystko sobie wmówiłem? Nie, sungie.
Zaśmiałem się. Musiałem zrobić coś okropnego w poprzednim życiu, skoro spotkał mnie tak okrutny los.
Nalałem zimnej wody do miski i zanurzyłem głowę.
Nie widzę sensu życia, skoro nie mogę być "normalnym dzieckiem".
Chciałbym wrócić do moich dziecięcych lat. Wtedy byłem szczęśliwy, głośny i nie bałem się ludzi. Więc gdzie zniknął młody sungie? Zabiłem go.
★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★
Ten rozdział wyszedł akurat mega do dupy, ale nie mam pomysłu a chciałam coś jak najszybciej wstawić :(
CZYTASZ
𝑼𝑵𝑭𝑶𝑹𝑮𝑰𝑽𝑬𝑵 || 𝒎𝒊𝒏𝒔𝒖𝒏𝒈
RomanceJisung to chłopak nie potrafiący poradzić sobie z własnymi problemami i przeszłością. Od dawna marzył o tym by znaleźć kogoś kto pomógłby mu wyjść na prostą drogę.. czy los się nad nim zlituje i ześle mu pewnego wysokiego bruneta?
