1- karşılaşma

169 15 14
                                    

-Multimedia Ada- İki çocuklu bir ailenin tek kızıydım. Babamın işinden ve annemin hastalığından dolayı İstanbul'a taşınmak zorunda kaldık . Neredeyse 1 haftadır taşınma işi yüzünden ortalıkta perişandım kalacak bir tanıdığımız felan da olmadığı için taşınmak üzere olduğumuz evde boyum kadar kutuların arasında yatıyoruz . Bugün okuldaki 2. dönemin ilk günü taşındığımızdan dolayi haliyle okulu da değişmek zorunda kaldım . "Yeni okulun için heyecanlı mısın ?" Sesin geldiği yöne kafamı çevirdiğimde babamla karşılaştım.
" Hayır . Heyecanı gerektirecek bir sebep yok ." Dedim aslında hiç olmadığı kadar heyecanlıyım laf bütünüyle yalandi . " Hazırsan çıkalım o zaman ilk günden geç kalma okuluna ."dedi kravatını bağlamaya çalışırken
"peki babacım 5 dk ya geliyorum" dedim ve üst kata odama çıktım. Formami giymistim zaten biraz dudak balmı biraz da göz kalemi sürdükten sonra gözlüklerimi de takıp aşağıya indim . Babam hazır bir şekilde kapıda beni bekliyordu bende montumu aldıktan sonra çıktık .
Yol boyu babamla tek kelime dahi etmemiştik bu sıralar oldukça düşünceliydi .Okula sonunda gelebilmiştik kalbim yerinden çıkacak kadar çarpıyordu niye bu kadar heyecanlıyım sebebini bende bilmiyorum aslında . Okula sonunda ilk adımımı attığımda ilk olarak müdürün odasını bulup sınıfımı öğrenmem gerekiyordu . Ama bu okul oldukça büyüktü ve benim bulmam çok zordu . Yaklaşık yarım saattir bulmak için dolaşıyordum tam merdivenlerden çıkacaktım ki arkamdan ;

"Tam tamına 38 dk dır 9 kez önümden geçtin amacın ne dikkat çekmek felan mı istiyorsun ? "

Ne yani geldigimden beri aynı yerde mi dolaşıyordum ?
"Bbn sadece müdürün odasını arıyordum hem amacım dikkat çekmek felan değil !"
Pis pis sırıtarak yüzüme baktı sonra hafif çıkmış olan sakallarını kaşıyarak dayandığı duvardan ayrıldı yanıma geldi "sana yardım ederim ama karşılığını da alırım şimdi müdürün odasına gidelim takip et beni"

Karşılıkmiş ne yaptığını zannediyor bu salak kendini vazgeçilmez felan mı zannediyor yakışıklı olabilir ama bu onun dediklerini yapacağım anlamına gelmez tam ilerliyordu ki ben onun gittiği yerin ters yönüne ilerledim .Arkamdan sadece "pişman olacaksın" lafını duydum çok bekler bay ego . Nereye gittiğimi bilmediğim halde ilerlemeye devam ettim ve sonunda bi nöbetçi öğrenci buldum. Beni müdürün odasına götürmesini rica ettim lafımı ikiletmeden müdürün odasına götürdü beni . Iki kez kapıyı tıkladıktan sonra içeriye girdim adam beni baştan aşağı süzdükten sonra
"Ada sen misin ?"dedi.

"Evet hocam benim"
"Peki Ada sınıfın 11 /C gidip arkadaşlarınla tanış istersen ?"
Bir şey demesine fırsat vermeden odasından çıktım kendi sınıfıma doğru yürüdüm. Ders çoktan başlamıştı tekrar kapıyı çalıp içeriye girdim öğrenciler ve hocanın gözü üzerimdeydi.Bi açıklama yapmak için konuşmaya başladım

"Ben okula yeni geldim ,sınıfımın da burası olduğunu söylediler ." Dedim
"Ada sen misin" dedi branşının ne olduğunu bilmediğim hoca
"evet benim "dedim "bende sınıf hocan kendini sınıfa tanıştırıp oturabilirsin kızım "

Sınıfa döndüm heyecanlı olduğum için pek kimseyle göz göze gelmeden kendimi tanıttım "Ben Ada Bursa'dan geliyorum ." Gibi basit tanışma cümleleri söyleyip yerime geçecektim ama herkesin yani doluydu bi tek en arkada bi yer boştu oraya doğru ilerledim oturduğum yerde yanımdaki kişiyi gordugumdeyse şansıma lanet ettim zaten hızlı atan kalbim şu anda durmuş olabilir çünkü cidden nefes almıyorum tek duyduğum yanımdakinin "tekrar karşılaştığımıza sevindim güzellik seninle çok eglenecez ." cümlesiydi.

GüzellikHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin