KOR

Kor-1

    bölüm şarkısı- yirmi7 güzel kadın

                           Başlangıç

Bir insan ailesi için neler yapabilirdi, hayatında en sevdiği şeyden vaz geçebilirdi, onların istediğini yapabilirdi veya canını verebilirdi.

Her daim ,her konuda ailemi mutlu etmek istedim. Yaptım. Onlar için yaptığım hiç bir şeyden gocunmadım, gocunmamada.

Üstümdeki gelinlikle aynaya bakarken aklım da dönen tek şey "ailen için "  bende onlar için yapıyorum fakat asla mutlu hissetmiyorum, hoş kim sevmediği bir adamla evlenirken mutlu olur ki.

Aynaya son defa baktım , derin bir nefes alıp gelinliğin eteğini sıktım ve aynanın karşından çekildim.  Tam oturacağım sıra çalan kapı ile durdum boğazımı hafif temizleyip

"Gel" dedim.

Kapı açılıp ilk önce beyaz topuklu ayakkabılar ve ardından toz pembe elbise ile çok güzel görünün canım arkadaşım ayda göründü.  Oda benim gibi çok üzgün duruyordu, mutlu değildi.  Sevmediğim, istemediğim bir evlilik yapmam konusunda benimle çok fazla tartışmıştı ama sonuç belliydi ailem için yapacaktım.

Hafif buruk bir tebessüm ettim ayda'ya aynı tebessüm onda da vardı. Hızlı adımlarla yanına gelip sarıldı.

"Hâlâ şansın varken durdur şu saçma düğünü "

"Yapamayacağımı biliyorsun can içim herşey ailem ve babam için "

"Haluk amca bu işin altından kalkabilir yeterki sen istemiyorum de karan abi,arden abi ve acar her şeyi hal eder "

"Olmaz güzelim söz verdim " dedim ve odadaki koltuğa oturdum. Ayda hâlâ karşında kollarını birbine dolamış vaziyete bana bakıyordu.  Bakışları yasal sert ve korkutucuydu.

"Sana bir şey demiyorum artık. Neyse ben son kontorleri yapıp geleceğim bekle " diyerek bir şey dememe izin vermeden odadan çıktı.

Oda haklıydı kendince çocukluk arkadaşını, kan kardeşini istemediği bir evlilik yapmasını istemiyordu.

Derin bir nefes alıp biraz hava almak için balkonun kapısını açtım.  O an bir kaç ses duydum ilgilenmedim tam dışarı çıkarken adımın geçmesiyle dinlemeye başladım.

"Ne yani sırf kızı beğendin diye mı evlenme teklifini attın ya iş ne olacak kurtaracak mısın şirketi?"

"Salak olma cenk tabiki şirketi falan kurtarmayacağım tüm hisseleri üzerime geçirip hepsine tekmeyi koyacağım. Kızlada bir kaç gün eğlenir bırakırım " diyen kişi müstakbel kocamdı.

Taner

Hızlı adımlarla odada volta atım ne yapacaktım.  Derin bir nefes aldım ve en başta yapmam gerekeni yapmaya karar verdim. Gelirken giydiğim spor ayakkabıları hemen alıp önce topuklulardan kurtuldum ve sporları giydim.  Üzerimi değiştirecek zamanım yoktu hızlı şekilde ilk önce çantamı aldım ve aydanın arabasının anahtarlarını.

Sessiz bir şekilde odadan çıkıp yangın merdivenlerine doğru yürüdüm.  Risk alamazdım hızlı bir şekilde merdivenlerden inip otopark kısmına yürüdüm biraz uğraş sonrası aydanın arabasını buldum ve hızlıca binip otoparktan çıkmaya başladım.

Beni bulmadan hızlıca gitmem gerekiyordu ama nereye gideceğimi bilmiyordum yol beni nereye götürürse.

1 saat sonra

" İnanmıyorum sana şeker nasıl dikkat etmezsin benzine " kendi kendime homurdanarak çantamı alarak arabadan indim . Tabelalara bakarsak az ilerde dinlenme tesisi var gibi görünüyordu araba için benzin alabilirdim . Arabası kitledim bagajdan bidonu alıp yürümeye başladım.

Üstümde gelinliğin elimde benzin bidonu ile yürüyordum.  Emindim ki beni aramaya başlamışlardı hele ki taner çıldırmıştır. Hoş bekte umrumda değil ama olsun . Biraz ilerledikten sonra dinleme tesisi ortaya çıkmıştı.  Yavaş yavaş yanına yaklaşan araba ile  durmak zorunda kaldım. Arabanın camı açılıp içinde iki adam bana bakmaya başladı.  En fazla 23, 24 yaşlarında görünüyordu.

"Damadını mı kaybettin güzelim biz olabiliriz " diyen adam ile dondum. Kendime gelip hemen
"Sen ne dediğini biliyormusun?" Diye sinirle sordum.

"Sana kaç beden büyük gelirim haberin var mı?" Diyede alaya aldım.  Ama sanırım hata yapmıştım arabayı aniden durdurup kapıyı açmaya çalışan adam ile elimdeki bidonu bırakıp gelinliği toplayıp çantamla koşmaya başladım.  Şuan onlarla uğraşacak durumda değildim ve hızlıca kaçamam gerekiyordu.

Hızlıca tesise gerip hemen önünde duran arka kapısı açık arabaya binip kapayı kapatım ve beklemeye başladım.  Beş altı dakika sonunda arabaya biri bindi . Tam adamı göremiyordum ama arkadan bakınca bile aurası ben burdayım dereceydi.  Sırt kasları hemen hemen belli oluyordu. Adam bi anda kapayı kitleyip arabayı çalıştırdı.

Biraz ilerledikten sonra tam ağzımı açıp konuşacağım zaman araba anı fren yaparak durdu adam hızla elindeki silâhla bana döndü.

"Kimsin ve arabamda ne işin küçük sıçan?" Diyen sert boğuk ses ile dondum . Asıl sorun sesi değildi sorun silahıydı.  Yerden kalktım ve koltuğa doğru oturdum adam hâlâ by sırada sert gözlerimi üzerimden çekmiyor silahını indirmiyordu. Derin bir nefes aldım ve tatlı olduğunu düşündüğüm bir tebessüm edip ellerimi iki yanıma kafa hizama doğru kaldırdım.

"Şeker ben .. Şeker Demirci düğünden kaçan bir gelinim yardım eder misin?"

Vee ilk bölümün sonuu. Uzun süredir aklımda  olan bir kurguydu Kor ve en sonunda yayımlamaya karar verdim.

Yazım yanlışları için özür diliyorum ve hecanıma vermenizi istiyorum

Sağlıcakla kalın