Company Love~Michaeng~

4.Bölüm

Lânet olsun ben o kadına benzemiyorum. Benzetilmekte istemiyorum. Yorgundum bu yüzden hızlıca duş alıp yattım.

Sabah kötü alarm sesleriyle uyanmak zorunda kaldım. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra bir şeyler atıştırdım. Daha sonra üstümü giyinmek için odama doğru adımlarımı ilerlettim.

Üstüme rastgele bir gömlek ve pantolon giydim. Gerekli aksesuarları da taktıktan sonra motoruma binip şirkete doğru yola koyuldum.

Mina

Sabah erkenden kalkıp rutinlerimi hallettikten sonra bizimkileri de alıp şirkete doğru gitmeye başladık.

Chaeyoung yine benden erken gelmişti. Hemen yanına doğru yürümeye başladım. Çalışma saatimize daha vardı o yüzden konuşabilirdik.

Beni görünce yayıldığı koltukta dikleşerek bana tebessüm etti. Gülümsemesine karşılık vererek yanına oturdum.

Mina " naber Chaeyoung?"

Chaeyoung "iyi sen nasılsın?"

Mina " bende iyiyim sağol."

Aramızda bir sessizlik oluştu ve bu sessizliği nasıl bozacağımı bilmiyordum. Tam düşünürken Chaeyoung bu sessizliği bozmuştu.

Chaeyoung " Ne zamandır bu şirkette çalışıyorsun?"

Mina " 6 yıl oldu."

Chaeyoung " ohaa 6 yıldır babama katlanıyor musun?"

Dediği şeyle beraber suratındaki şaşkınlık ifadesi beni güldürmeye yetmişti. Ona sorular sormak istiyordum fakat ters bir cevap vermesinden korkuyordum. Ve dayanamayarak sordum.

Mina " Chaeyoung neden babandan bu kadar nefret ediyorsun?"

Sorduğum soruyla moralinin bozulmuş olduğu belliydi.

Chaeyoung " geçmiş diyelim."

Daha fazla üstelemek istemedim ve konuyu değiştirdim.

Mina " şirkette günlerin nasıl geçiyor?"

Hiç düşünmeden cevap vermişti.

Chaeyoung " Berbat "

Dediği şeye hafif bir tebessüm etmiştim. Daha sonra çalışma saatimiz geldiği için çalışmaya başladık.

...

Saat dolduğu için Chaeyoung baya mutluydu. Yavaş yavaş bir şeyler öğreniyordu ama en önemlisi şirketi yönetebilecek miydi?

Chaeyoung hızlıca odadan çıkıp arkadaşlarının yanına gitti. Gerçekten çocuk gibi.

Chae

Ohh sonunda bitti. Hızlıca bizimkilerin yanına gittim. Kafeteryada beni bekliyorlardı şükürler olsun ki bana da yemek almışlardı.

Onların oturduğu masaya doğru adımlarımı hızlandırdım. Masaya oturduğumda bir rahatlama geldi yoruldum yaa.

Dahyun " eee bizim kaplan ne yapıyor bakalım?"

Tzuyu " unutma yavru kaplan."

Tzuyu'nin dediği şeye ikisi gülerken ben hiç gülmedim ama ikisi bana bakınca dayanamadım. Yemek yemeye başlamıştık. Onların işleri çok yoğun olmasa da arada baya yoruluyorlardı.

Eskisi kadar onlarda gece takılmalarına çıkmıyorlardı. Evlerimiz çok uzak değildi o yüzden evlerde de görüşebiliyorduk.

Dahyun " yavru kaplan yok mu birileri?"

Dahyun'un sorusu üzere ikiside merakla bana bakmışlardı.

Chaeyoung " yok be oğlum nerden olsun"

Dahyun " sen önceden takılmadığın kız bırakmazdın o yüzden."