သို့...ချစ်ရပါသော တီချယ်စိမ်း(Complete)

သို့...ချစ်ရပါသော တီချယ်စိမ်း (part-4)

နောက်နေ့မနက် ခန့်နိုးတော့ ခန့်အမျိုးသမီးလေးက အိပ်ရာပေါ်မှာတောင်မရှိတော့ချေ။ ထိုအချိန် ဖုန်းမြည်လာသည်။

'hello'

'hello မာမီ'

'ခန့်ကို မာမီပြောစရာရှိတယ်'

'ဟုတ်ပြောလေမာမီ'

'ခန့် ကျူရှင်ကို အမရည်မွန်စီမှာဘဲ သွားတတ်လိုက်နော်'

'ဟုတ်မာမီ'

'အေး အာ့ဆို ဒါဘဲနော် မာမီအလုပ်ရှုပ်နေလို့'

'ဟုတ် မာမီ'

ခန့်လည်း ဖုန်းချပြီးတော့ အပြင်ထွက်လာတော့ တီချယ်စိမ်းကလည်း ဘုရားခန်းထဲက ထွက်လာသည်။

ခြေထောက်ကနဲနဲတော့ ထော့နဲ့ထော့နဲ့ဖြစ်နေတယ် ဒါပေမယ့် လမ်းလျှောက်လို့ ရတဲ့အနေအထားလောက်ပေါ့။

'morning ခန့်'

'morningပါ ခန့်အမျိုးသမီးလေး'

'ကျောင်းမှာ အဲ့လိုမခေါ်နဲ့နော်'

'ဟုတ် ခန့်သိပါတယ်'

'ခုနက အသံတွေကြားနေတယ် ဖုန်းပြောနေတာလား'

'ဟုတ် မာမီနဲ့ပြောနေတာ တီချယ်ရည်မွန်စီမှာ ကျူရှင် သွားတတ်ခိုင်းနေတာ'

'ခန့်နဲ့ မရည်မွန်နဲ့က တော်တော်ရင်းနှီးတယ်နော်'

'အော် ခန့်ရဲ့ နှစ်ယောက်မရှိတဲ့ အဒေါ်လေ'

'အော် မရည်မွန်က ခန့်အဒေါ်လား'

'အင်း မာမီ့အမအရင်းလေ'

'အော် '

ထို့နောက် ခန့်တို့ မနက်စာစားပြီး ကျောင်းကိုထွက်လာခဲ့ကြသည်။

__________

'ဘာ.....'

'......'

'အဲ့ကလေးကို အိမ်မှာပါ ညခေါ်အိပ်တယ် ဟုတ်လား'

'ဟုတ်ပါတယ်'

'အဲ့ကလေးက ဘယ်သူလည်းဆိုတာ ငါ့ကို စုံစမ်းပေး'

'ဟုတ်ကဲ့ပါ ဘော့စ်'

'စိမ်းမဟာနွယ်....မင်းငါ့အပိုင်ဖြစ်လာစေရမယ် မင်းစောင့်နေ'

__________

ဒီနေ့ ခန့်ကျောင်းရောက်တော့ မနေ့ညက ခန့်ရင်ခွင်ထဲမှာ တီချယ်စိမ်းအိပ်နေသည့် ပုံစံလေးကို ခန့်ပြန်ပြန်တွေးနေမိသည်။