Goed fout

10

Bochra:

Ik irriteerde me aan alles wat ik om me heen zag rook. Ik ben al zo kkr geïrriteerd en dan ga ik hierheen. Ik loop snel naar buiten en tfoe ik heb zojuist shisha gedaan. Zo smerig jonge. Ik ga snel naar buiten en hoorde allemaal vieze jongens praten zoals 'geef je snap dan' en dat soort dingen. Ben echt niet in de mood. Ik pak me telefoon uit me tas, terwijl ik voor de lounge sta. Ik word opeens bij mijn arm gepakt. Ik draai me om en zie izjen illie. 'Jij gaat met mij mee zina.' Zegt hij.

Wtf denkt deze freak. Ik probeer me arm terug te trekken. 'Hallo! Laat me los!' Schreeuw ik fk hard. Wat doe ik ook hier. 'Laat me los!!' Schreeuw ik nog harder en probeer me los te trekken. Maar niks lukt.

'Niet zo schreeuwen schat, als je nou mee doet wordt dit ook makkelijker voor jezelf' zegt hij ineens. 'Je denkt toch niet dat ik zo een knappe dame voorbij me laat lopen.' Zegt hij. Wtf? 'Laat me los zei ik toch!!' Schreeuw ik nog harder. Ik schreeuwde zo hard. Maar van binnen moest ik echt poepen. Is dit dan het moment dat ik verkracht ga worden?

'Hallo, ze zegt toch laat haar los!' Hoor ik ineens van achter en de jongen wordt gelijk weggetrokken en het eerste wat die jongen deed die voor me opkwam. Een stoot verkopen. Hij draait zich om. 'Heeft hij wat gedaan?' Ik kijk de jongen aan. Hichem. Gadver wat doet hij nou weer hier. Oké dat moet ik maar beter niet zeggen. Hij heeft me zojuist geholpen van verkracht worden.

'Nee, hij heeft niks gedaan.' Zeg ik zacht en wrijf aan mijn pols. Hij had me echt hard te pakken. 'Weet je het zeker?' Vraagt hij. 'Jaa.' Knik ik zacht.

'Wat doe je hier? Het is half 11. Er lopen alleen jongens langs die je gaan verkrachten.' Zegt hij een beetje boos. 'Lang verhaal.' Zeg ik en kijk in zijn ogen. Hij zag er zo goed uit zoals gewoonlijk. Zijn prachtige donkergroene ogen. Zijn goed zittend haar die hij altijd perfect bijhoudt. Alles klopt aan hem. Hij is te perfect. Zoals elke fuckboy natuurlijk. En hij heeft een vriendin dus gedraag je Bochra. 'Ja bedankt voor dat je me hielp.' Zeg ik nog na lang stil zijn. 'Hoe ben je hier gekomen?' Vroeg hij. 'Bus.' Zeg ik nogsteeds zacht. Ugh. Bochra sinds wanneer ben je zo verlegen?

'Jouw vriend is volgens mij binnen, moet ik tegen hem zeggen dat hij je moet brengen?' Vraagt hij. Ugh. Die flikker? Ja dagg. 'Nee, en het is mijn vriend niet.' Zeg ik. Ik ga gewoon lopend naar huis. Ik wil echt niemand nog zien. 'Huh, jullie waren vandaag nog samen?' Zegt hij verward. 'Nee.' Lieg ik. 'Waar woon je?' Zegt hij en hij loopt weg. Een teken dat ik achter hem aan moet lopen. Hij kan me toch niet brengen? Gaat hij dat doen? Nee hij loopt de richting van de bushalte. Hij brengt me waarschijnlijk alleen even naar de bushalte.

'Stap in.' Zegt hij en de lichten van een witte mercedes gaan aan. Zijn auto dus. Precies dezelfde auto die ik vanmiddag weg zag rijden van het schoolterrein. 'Wacht.' Zeg ik. Hij kijkt me vragend aan. 'Je hebt een vriendin, denk niet dat ze dat leuk gaat vinden.' Zeg ik. Hij begon te lachen. 'Vriendin?' 'Ja Imane.' Zeg ik. Is jij haar al zo snel vergeten? 'Nee dat is gewoon een groupie.' Zegt hij. Echt geen respect voor meiden. Bochra wat zeg je allemaal. Anders had hij me net niet geholpen.

'Oh.' Komt er enkel in mijn mond. Het is net uit tussen mij en Kemal en ga nu weer in iemand anders zn auto. Is dat wel verstandig? 'Ik ga met de bus.' Zeg ik snel. Het probleem was Kemal niet eens hij boeit me niet meer was niet eens serieus met hem. Maar is gewoon schande voor mezelf. Eerlijk? 'Ga ga zitten.' Zegt hij. Ik zucht hard maar ga toch zitten.

'Waar woon je ook alweer?' Vraagt hij. Ik zei waar ik woonde. 'Maar voortaan als je vooral verkracht wilt worden ga vooral zo laat naar buiten en dan nog een lounge.' Zei hij sarcastisch maar ook een beetje boos? Waar dat nou. Ik ben niks van je.

De hele rit is het dood. 'Wat deed jij daar dan?' Floept er uit mijn mond. Omg wat zeg je allemaal Bochra. Het boeit me niet eens. Hem boeit me niet.

'Wat gaat jou dat aan dan.' Wat doet deze gast zo geïrriteerd. 'Ja boeit me ook niet eigenlijk.' Zeg ik eigenwijs. Psshh als mama wist wat ik allemaal deed. Ze maakt me af. Ik grabbel snel in mijn tas. Shit geen huissleutels. 'Kan je me wat verderop afzetten?' Vraag ik. We waren er bijna. 'Dankjewel.' Zeg ik als ik wil uitstappen. 'Doei.' Zegt hij droog. Ik kijk nog een keer achterom. Hij is druk bezig op zijn telefoon. Meiden natuurlijk. Ik bel me moeder op. Ze neemt niet eens op. Ik klop aan. En sta wel 5 minuten voor de deur.

Wollah wat heb ik ook aan deze mensen. Ik klop nog een keer en mijn zus deed open. 'Waar was jij?' Vraagt ze direct.

'Rustig aan was gewoon bij een vriendin.' Zeg ik geïrriteerd. Kan zij echt nooit niet bemoeien met andere mensen? Echt zo vervelend gadver. 'Welke vriendin.' Ik duw haar zowat aan de kant. 'En waarom heb je mijn schoenen aan?' Zegt ze. Ohja. Ze is echt gierig met haar spullen. 'Als ze vies zijn ben jij de eerst volgende persoon die ze schoonmaakt.' Zegt ze. Ze praat zoveel.

'Hjb is.' Zeg ik geïrriteerd en loop naar me kamer. Eerste waar ik heen ga is de douche. Ik stap ook direct de douche in. Ik voelde me op een één of andere manier zo vies. De lounge, de auto van Hichem. Voelde gewoon niet veilig. Maar achja. Gebeurd is gebeurd is gebeurd. Morgen ook weer school. En wat ik raar vond is dat hij me eigenlijk eerste instantie überhaupt naar huis bracht? Ik bedoel hij heeft toch met dat wijf. Boeit me niet eens. Is not my buisness.

Na het douchen kroop ik me bed in en keek jog even op me telefoon. 7 gemiste oproepen van Kemal en 11 appjes. In jou heb ik dus echt geen zin. Ik besloot het te negeren en in slaap te vallen met vele scenario's die zich afspelen in mijn hoofd.

-