Goed fout

21

Ik liep trillend naar die jongen toe. Nogmaals hij was zo knap dat ik het echt warm kreeg van hem. 'Hey, ja kan wel.' Zei ik dom. Omg ik voelde me zo een amateur. Hij moest lachen en deed zijn hand op mijn rug en duwde me naar voren. 'Ik wil je alleen beter leren kennen en dan zien we wel hoe het eindigt.' Zei hij als we buiten waren. Ik knikte. Hij gaat me toch nooit serieus nemen, hij ziet me nu al als iets makkelijks...

'Hoe heet je eigenlijk?' Vroeg hij. 'Ik ben Boshra.' Zei ik als we elkaar aankeken. We liepen naar zijn auto. 'Ik ben Choufran.' Zegt hij. Aparte naam, nog nooit van gehoord. Ik ga je eerlijk zeggen dit was het meest awkward moment wat ik heb mee gemaakt. 'Wat is je afkomst eigenlijk?' Vroeg hij. 'Ik ben Marokkaans.' Zei hij. Hij leek er normaal op te reageren. We kwam voor zijn auto, want toen hij de auto maakte knipperde er een Audi.

Smaak qua auto's had hij zeker. Een rs3. Precies me smaak. "Je hebt wel smaak." Zei ik. Hij kreeg sowieso golddigger ibes van me. Eerste compliment die ik hem geef is over zijn auto, die zeker super mooi was. "Dankjewel, is een huur auto, mijn eigen zit in de garage. Ik moet hem morgen ophalen." Zei hij. Sowieso Toyoto Aygo. Ik moest denken aan wat Sihem zei. Ze zei dat hij iedereen afwees, sowieso omdat zijn eigen auto fucking lelijk is. Ik moest lachen om mijn gedachtes. Boshra waar maak je je druk om. "Oh, goeie." Zei ik maar droog. "Gaan we eerst wat eten halen?" Vroeg hij toen we beide in de auto zaten. "Ja is goed heb ziek veel honger." Zei ik. hij moest lachen en zijn kuiltjes kwamen te voorschijn. "Ik ga je meenmen naar een plekje waar je abnormaal goed gaat eten." Zei hij ineens. Hij was wel een positieve en grappige jongen wat ik direct merkte. "Hoe heet het misschien dat ik het ken." Zei ik. Ik heb al zoveel geprobeerd dat ik denk ik heel de stad al heb leeg gegeten. "Je kent het sowieso niet, maar is verrassing." Zei hij. Ik dacht echt van, wat ga je gatekeepen zeg gewoon wa hmar.

"Oh oké nu verwacht ik wel hele 3 gangen menu." Zei ik lachend voor de grap. "So je denkt ik neem je één keer mee je gaat 3 gangen menu eten. Ik ga je rustig meenemn naar een kipzaakje hiero in de buurt." Zei hij voor de grap. Ik moest lachen, vooral om het feit dat ik ook al een compliment gaf over zijn auto. Hij denkt ik ben shi golddigger die alleen achter boys hun geld aan gaat. "Ik maakte maar grapje a bnaddem. Maar ik heb al heel de kipzaakjes geprobeerd in de stad. Dus niet te blij doen." Zei ik voor de grap terug.

"Wie noem je bnaddem." Zei hij terug. Wollah ik zie nu al dat ik alleen grapen kan maken met deze gast, want hij is zelf ook niet serieus.

Op een gegeven moment werd ik gebeld. Ik keek op mijn telefoon. Faissal? Wat belt deze mongool mij? Was hij niet boos? Ik besloot om op te hangen. 'Door wie werd je gebeld?' Vroeg hij ineens bhel hij is mijn vriendje, wtf. 'Vriendin maar ik bel dr later terug.' Zei ik maar. Als ik zou zeggen, ja zo een jongen. Ja dan had hij me allang op straat afgezet. 'Mohim wou je zo naar me huis gaan? Zoals ik al zei?' Zei die. Ik denk niet eens dat ik ga. Het is al bijna 12 uur.

'Nee eerlijk gezegd niet laten we gewoon dat broodje kip halen en zet me dan thuis af alsjeblieft als je wilt.' Zei ik. Pff ik ben zo blij dat ik me huissleutel mee heb anders vraag ik me echt af hoe ik thuis ga komen. 'Saffe isgoed.' Zegt hij. Op een gegeven moment parkeert hij ergens. 'Wil je mee naar binnen?' Vraagt hij. Ik schudde nee met mijn hoofd. 'Wesh denk je ik ga ghetto kipzaakje in met deze jurk?' Zeg ik tegen hem. Hij moest lachen. 'Klopt niemand mag jou zo zien.' Zegt hij en loopt direct weg. Ughh, boys.

Hoe heet deze jongen eigen? Bedenk ik me opeens. Wollah wat doe ik hier, ik zit met een jongen in een auto waarvan ik de naam niet eens weet. Ohja en laten we niet vergeten dat ik met deze gast heb gezoend. Soms doe ik echt dingen en denk later van wollah Bochra waar ben je mee bezig.

Mijn ma belde. Ik nam op en deed zo koeltjes mogelijk.

Mama. Salaam schat waar ben je? Ik kan niet slapen als je niet thuis bent.
Boshra. Salaam mama ik ben eff wat eten met Leyla en dan gaat ze me thuis brengen.
Mama. Oké doe wel snel rond deze tijd lopen alleen gekke mensen buiten.
Boshra. Komt goed yemma ik hou van je
Leyla. Als er iets bel mij.
Boshra. Komt goed beslema.

Wat voor een schuldig gevoel ik na dit gesprek had was niet normaal. Ik beschadig echt de vertrouwen van mijn moeder. Ik lieg letterlijk tegen dr. Ik ga gewoon dat broodje eten en direct naar huis. Ik voel me zo abnormaal schuldig.

Mijn moeder vertrouwt me nog ze3hma. Ik slaakte een diepe zucht. Toen die jongen terug kwam. Zei ik direct dat ik naar huis wil. 'Ik wil eigenlijk naar huis, ik wil je broodje niet.' Zeg ik als hij zit. Hij is alleen zo knap. 'Huh hoezo?' Vroeg hij onbegrijpelijk. 'Gewoon.' Zei ik droog terug. 'Nee leg eerst eff uit, want daarnet was je nog heel vrolijk. Heeft je vriendje je gebeld ofzo?' Vroeg hij beetje geïrriteerd maar ok onbegrijpelijk. Ik moest lachen. 'Nee ik heb die niet, maar ik voel me zo vies. Kijk mij hier zitten in iemands auto waarvan ik de naam geen eens weet in deze kleren.' Zeg ik eerlijk terug. 'Kifesh, weet je me naam niet?' Zei hij. 'Nee bhel je weet de mijne.' Zeg ik dom terug. 'Boshra yeh Boshra, schaam je diep.' Zegt hij sarcastisch. 'Huh hoe weet je die van mij, heb ik dat gezegd?' Zei ik dom. Hij moest ineens lachen. 'Ja a domoor.' Zegt hij. Hij overhandigde me her broodje. 'Ik wist niet wat je wou drinken dus heb water voor je gepakt.' Zei hij.

'Je hebt water voor mij, maar voor jezelf heb je een redje.' Zei ik. Ik wou ook wel een redje, maar goed. 'Krijg je niet is slecht voor je.' Zegt hij terug. 'Want voor jou lichaam niet? Geef me die redje en jij krijgt water.' Zei ik terug. Ik en onderhandelen? Ik win echt nooit. 'Wollah mehh je krijgt die.' Zei hij. 'Oke dan ga ik naar binnen en haal ik het zelf.' Maar eerlijk gezegd wou ik hem gewoon teghenant geven. 'Drink deze redbull a hoofdpijn.' Zegt hij en geeft hen aan mij. Ik keek goedkeurend naar hem.

'Thankyouu.' Zei ik. 'Maar wollah schaam je dat je mijn naam niet meer weet.' Zei hij. Ik moest lachen. 'Oké zeg het nu voor de laatste keer en dan onthou ik m echt.' Zei ik lachend. 'Choufran.' Zegt hij. 'Ohjaa klopt, welke afkomst ben jij.' Vroeg ik me af, want het was geen Marokkaanse naam. Het was iets Afghaans ofzo. 'Tunees en Afghaan.' Zegt hij. Ik knikte.

We leerden elkaar wat beter kennen. Hij had 3 zusjes van 17, van 4, en van anderhalf. En hij had nog een broertje van 12 jaar. En hij zelf is 21 jaar. Verder kwamen we erachter dat we bij elkaar in de buurt wonen en hij heeft een eigen bedrijf.

Klonk wel goed, maar alleen al gezien het feit dat ik hem in de club heb geplukt. Vind ik al best wel een afknapper. 'Oké, Boshra ik app je nog wel.' Zei hij toen hij voor mijn deur aankwam. 'Isgoed, en dat broodje is niet eens beste broodje die ik heb gegeten.' Zei ik als topping. Eerlijk is eerlijk dat broodje is misschien een van de lekkerste kipbroodjes die ik heb gegeten, maar dan ga ik z'n ego hoog maken.

'Je had hem binnen 2 seconde op a leugennaar.' Zei hij lachend. Ik moest mee lachen en ik nam toen afscheid van hem. 'Doei Choufran.' Zeg ik. Hij moest weten dat ik die naam nog wist so yeahh. 'Ciao.' Zei hij.

Ik stapte uit de auto en stopte de sleutel in de deur. Inshallah gaat niemand me zien.

-