Ahenk(Gecenin Zorla Parlayani)

KARANCIĞIM Bölüm 3

Sevil hanıma baktım gözleri dolu bakıyor ben ise dedim ki "haklısınız annenize benziyorum ama isterseniz DNA testini yapalım ?" dedim sevil hanım başını salladı doktorun yanına geçtik ve doktor" evet bakalım küçük hanım test odasına alalım seni " dedi tepki vermeden geçtim . "doktor bey biraz zor bulabilirsiniz damarımı" dedim doktor " ben bulurum küçük hanım" dedi aslında ben küçük değilim o fazla büyük. neysem hadi bakalım .

BİR SAAT SONRA

HAYLA DOKTOR UGRAŞIYOR ve sinirimi bozuyor kolum mosmor oldu "doktor bey lütfen başka yolu yok mu kolumu mosmor yaptınız." dedim doktor "peki kol olmazsa saç teli yaparız bu arada kusura bakma özür niyetine hızlı çıkacak yaklaşık bir saat sürer "dedi kafa salladım saç telimi aldıktan sonra odadan çıktım karanı gördüm hemen yanına gidip "karan bey neden oturmuyorsunuz acep" dedim karan sırıtarak" kara kız vallah sıkıldım hem bak turp gibiyem haaa" dedi gülüp havaya yükselip saçını karıştırdım "öylemi karancığım" dedim sevil hanım "nasılda güzel anlaşıyorlar murat bak ikizlere" dedi murat bey "evet papatya kokulum kesin ve net ailemiz huzuruna geri dönecek ahenk sayesinde . " dedi ben şokla karana baktım yani karan.... ben.... ikiziz ben şoktan Bim e girerken karan bana bakıp "bilmiyor muydun " dedi bende bilmiyorum anlamında dudak büzdüm karan gülüp " bak ödeşicez saçımı bozman konusunda " dedi ben" öyle gülme allahsız kalbimi nasıl çalacağını iyi bildiğinden vay halime sevil hanım" dedim sevil hanım baktı bana " efendim kızım" dedi ben" şu karancıgı doğururken zorlandınız dimi ?" dediğinde karan "kızım bana bak şu bebeksi yüzüme kesin sen zor doğmuşsundur "dedi bende sandalyeye oturup kolumu çocuk gibi bağladım arkandan bir ses "aha karancığı trip yiyo" dedi bende "acep isimleriniz neydi beyefendiler " dedim onlarsa sarı bok konuştu "ben eren " kafamı salladım mavi gözlü cojuk" ben emir " dedi siyah gözlü olansa " bende pars" dedi kafamı salladım küçüğe geldik ben" evet küçük bey sıra sende" dedim afalladı ve "b...ben mi?" dedi kalkıp yanına gidip saçını karıştırıp "bu kadar tatlı olma evet küçük prens adınızı bahşeder misiniz" dedim o kafasını Deyip "Kaan " dedi fısıltılı bir şekilde ben gülüp dayanamayıp yanağından öptüm o kızardığında "özür dilerim rahatsız olursan öpmem" dedim . o kafasını hızla kaldırıp "hayır tabi ki öpebilirsin " dedi ben ellerimi çocuk gibi çırpıp zıpladım murat bey yanıma gelip "kızım dayanamıyacağım " dedi yanağımı sıktı BENDE " Ayyyy vallah sevgi mıncığı oldum hava almaya gidecegim bişey isteyen varmı " dedim karan" kara kız küsmedin dimi "dedi ben "ay ne küsecem be işim gücüm yok sanki hem benim tarzım değil küsersem karizmam çizilir " dedim herkes gülmeye başladı "hadi selametle "dedim aşagı indim bir banka oturdum yanıma en büyükleri geldi ve "sen para için geldin dimi zaten yurt çocuğundan ne beklenir bak kimse seni sevmiyor " dedi ben hızla ayağa kalkıp "beni sevmeleri önemli değil önml olan benim kendimi bilmem yani diyeceğim o ki" dedim kafasını işaret edip "sen bu beyinle çok yaşamazsın " dedim yukarı çıktım hızla tuvalete girdim ağlamaya başladım gözümde anılar canlandı .

abim ve ailem bildiklerim vardı yani annem babam abim hiç biri iyi davranmaz aksine her gece dayak yiyip oturup kimse seni sevmiyor diyenlerdi her birinden duyardım . dayak yerken ki bagırmaları tekmelemeleri ve kimsenin sesini duymaması o duygu yeniden karşıma çıktı işte bu ailedede kesinlikle büyük olan kafasız şahıs bana kesin eziyet edecek . dedim bir hıç gırık çıktı ağzımdan içeri biri girdi baktığımda sevil hanımdı "kızım noldu biri bir şeymi yaptı " dedi içimden sevil hanım kızınıza ne yapmadılar ki demek geçiyordu ancak diyemiyordum bir şey bana engel oluyordu ağzımdan çıkan kelime ise" hiçbir şey olmadı eski anılarım canlandı gözümde güzel anılarım" dedim sevil hanım gözümdeki yaşı silip " anıların güzelse iyi ancak anıların canlandı diye ağlama yavrum hiçbir şey için ağlama şimdi sen bir kız kadın olacaksın şunun şurasında 3 ay kaldı dik dur tamam mı canım yaş önemli değil kendini ezdirme seni küçük görmesinler tamammı güzelim" dedi o an çok huzurlu his ettim.

kafamı sallamakla yetindim hemen duygusuz ifademe geçerek sevil g-hanım" sonuçlar çıkmış hadi gidelim " dedi aynada kendime baktım gözüm kırmızı olmuştu hemen yüzümü yıkayıp çıktım sevil hanımda çıktı elimi tutup "hadi öğrenelim sen benim kızım olsan da olmasan da beni her türlü şey için meşgul edebilirsin sevgilin olur, bir olay yaşarsın her konuda " dedi ben "teşekkürler" dedim gülümseyerek bu gülümseme diğer gülümsemelerden farklıydı tek farkı diğerleri ruhsuz iken bu ahengin içindeki kız çocuğunun gülümsemesiydi. doktor odasına girdiğimizde .

doktor "evet küçük hanımla sevim hanımda geldiğine göre açalım "dedi açtı ve gülümseyip " ahenk yılmaz %99,9991 oranıyla murat arkının kızıdır "dedi bende o zaman bağlar koptu bunca zaman çektiğim acı boşuna mıydı , boşu boşuna mı darp edildim .

herkes sevinirken ben hayatımın bebekken kabusa nasıl düştüğünü neden onlar yani üvey ailemin bana ızdırap çektirdiğini düşünüyordum. İşte tek fark bu ,onlar sevinirken ben hayatı sorguluyorum yada onlarda çok şey çekti . Anlamakta zorluk çekiyorum. Bir anda şiddetli bir aş ağrısı çöktü üzerime ne olduğunu anlayamadan kendimi karanlığa bıraktım.

KARANDAN

Çok sevinmiştim sonuçların çıkmasına ancak ahenk e baktığımda eliyle başını tutuyordu . Ve bayıldı . hemen oraya koşup bağırarak" YARDIM EDİN HEMŞİRE YOKMU ?" diye bağırdım . kalbime bıçak gibi keskin bir ağrı saplandı. evet net bir şekilde ahenkte sorunlar vardı. doktor odaya alıp muayene ettikten sonra gelip "vücudunda morluk var mı , saç dökülmesi ,burun kanaması " diye sordu ben cevapladım "arada sırada burun kanamaları oluyor ." dedim doktor " test yapmamamız gerek ahenk hanım kanser olabilir ?" dedi o an bende bir şeyler koptu sanki konuşmak istiyorum da konuşamıyorum gibi hemen söze annem atladı "testleri yapın kızım kanser olamaz o çok güçlü " dedi . Polat abim içeri girdi bu arada en büyük abim olur kendisi polat abim " kesin birşeyi yok " dedi kendimi durdurmaya çalışıyordumjahenko evde neler yaşadığına dair her şeyi biliyordum hatta bir hastalığından dolayı onu yetimhaneye bırakmışlar ne olamaz o zamanda bana zamanı gelince söylerim demişti. Evet ben bu kadar kafasız olamam