ခုကျရောက်နေတဲ့ နွေဦးလိုပဲ ကျွန်တော့်
အချစ်တွေကလည်း အကို့ကို နွေးထွေးစေမှာ
ရာသီတွေသာပြောင်းလဲသွားမယ် ကျွန်တော့်အချစ်တွေကတော့ ပြောင်းလဲလို့မရနိုင်သောအရာမျိုးပါ အကို~
---------------
"ကဲ မင်းတို့ တတိယနှစ်ကျောင်းသားတွေ နဲ့
ပထမနှစ်ကျောင်းသားတွေ
ပရောဂျက်တစ်ခု လုပ်ရမယ်"
စီနီယာတွေနဲ့ ဂျူနီယာတွေကို Hall ထဲမှာ စုခိုင်းထားပြီး ပါမေက္ခမှ ပြောကြားနေခြင်းပင်
Junkyu တစ်ယောက်ခေါင်းကုတ်နေလေသည် ဘယ်လိုတွေ
လုပ်ခိုင်းဦးမလဲဆိုတာတွေးရင်းပေါ့
"မင်းတို့ဖန်တီးရမှာက ရှင်းပါတယ် မင်းတို့ရဲ့စိတ်ကူးနဲ့ပဲ ဘယ်သူ့အိုင်ဒီယာကိုမှ
ပြန်မသုံးဘဲ ပုံဆွဲပြရမယ်
မင်းတို့က ဥပမာ ဘယ်လိုဘက်ကို
main ထားမလဲ ပြန်လည်အသုံးပြုခြင်းလား ပလတ်စတစ်လျှော့ချရေးလား
ရေချွေတာရေးလား အစရှိသဖြင့်ပေါ့ကွာ လူ့ပတ်ဝန်းကျင်မှာ အသုံးဝင်စေမယ့်အရာမျိုးဖြစ်ရမယ် မင်းတို့ရဲ့ project ကိုလည်း
ပြန်ရှင်းပြတက်ရမယ် နားလည်ကြလား"
All : နားလည်ပါတယ်..
တစ်ချိန်လုံး Junkyu မျက်နှာကိုသာ
ငေးနေတဲ့ harutoမှထမေးလေသည်
" ပါမေက္ခ ဒါဆို ကျွန်တော်တို့က
တစ်ယောက်ချင်းစီပြိုင်ရမယ်ဆို အဆင်မပြေ
လောက်ဘူး ထင်တယ်ဗျ"
"အော် အဲ့အတွက်တော့ မပူပါနဲ့ ငါက မင်းတို့ကို
စီနီယာတွေနဲ့ အတူပေါင်းပြီး လုပ်ခိုင်းမှာ
နှစ်ယောက်တစ်ဖွဲ့ ဖွဲ့ရမယ်"
* ဒါပဲလေ ငါလိုချင်တဲ့အဖြေရပြီ*
သူဖြစ်စေချင်တဲ့အတိုင်းဖြစ်လို့ ဖြီးနေတဲ့ haruto ကိုကြည့်ရင်း junkyu တစ်
ယောက် မျက်စိဆံပင်မွှေးဆူးနေသည်
"ကဲ သဘောတူကြလား အားလုံး"
"All : nae သဘောတူပါတယ်"
"ကဲ ဒါဆိုအဖွဲ့ခွဲကြမယ်"
ပါမောက္ခမှ နှစ်ယောက်တစ်တွဲ အော်"သွား
ရင်း နောက်ဆုံးကျန်တဲ့ တစ်တွဲကိုဆက်ခေါ်သည်
" Wantanabe Haruto နဲ့ Kim Junkyu"
Haruto ကတော့ သူရွှေတုံးကြီး
ကောက်ရထားသလို မျက်နှာဖြင့်သာ
