BulLets II: Running Away with a STRANGER ... (part 1)

35 0 0
                                    

RED's POV

"you'll be using this room habang nagpapagaling ka, katapat ng kwarto mo ang kwarto ko. kung may kailangan ka tawagan mo lang ang mga maids, tutulungan ka nila."

nakaupo ako ngayon sa kama, habang nagsasalita siya. kanina pa 'tong lalaking to. sino ba to? ni hindi ko nga 'to kilala pero bigla nalang akong hinila kahapon sa ospital. oo kahapon .. ang sakit na nga ng likod ko dahil sa haba ng byahe .. di ko na alam kung saang lugar na niya ko dinala ..  tinatanong ko ayaw namang sabihin

"May telepono naman sa tabi ng kama mo at the ride side may bedside table dyan .. tapos sa kaliwa naman papuntang banyo.. 15 steps siguro papuntang pintuan. 'wag kang mag'alala, dito matutulog ang isa sa mga maid para alalayan ka."

"Sino ka?" i asked him with my usual serious tone

"kung may iba ka pang kailangan sabihin mo lang kay manang lory,  s'ya ang makakasama  mo lagi habang nagpapagaling ka"

hindi nya pinapansin ung mga tanong ko.. ganyan s'ya kapag tinatanong ko sya tungkol sa pagtulong nya sa'kin at kung asan kami ..

"na'san tayo?" tanong ko ulit

"bukas pala dadating dito ung doctor.. titingnan niya yang mga mata mo .."

di na naman niya pinansin !

"bakit mo ko tinutulungan, kilala ba kita??"

tss.. ang tigas ng isang to! kayamot !!

"kung wala ka nang kailangan, magpahinga ka na.. papahatiran nalang kita ng pagkain dito"

grrrr ! ginagalit talaga ko ng walang'yang to!

"UGH!! I AM ASKING YOU WHERE THE HELL I AM AND WHO THE DEVIL ARE YOU ?!!

KASAMA KA BA NILA?!! HAH?!! ISA KA RIN BA SA INUTUSAN PARA IPAPATAY AKO?!! SH*T !! "

I GROWLED AT HIM! MAKAKAPATAY AKO NGAYON !! SINUSUBUKAN KONG PAHABAIN ANG MAIKLING PASENSIYA KO PERO INUUBOS TALAGA NITO !!

"NO!" medyo tumaas yung boses niya.. "Look, i am not one of those persons na gustong pumatay sa'yo. gusto lang kitang tulungan .. "

"then tell me who are you !" i snapped at him. sharply!

"Zack Andrew Astillero.. call me Zandro ..

an architect .. 23, I live on my own .. you're here 'cause you see, you had an accident 2 days ago and i found you, unconscious .. i brought you to the hospital and then the next day when i entered your room i saw a man pointing a gun at you .. i realized that your life is at risk so i took you here " he said that with genuine care on his voice. "so would you mind if i ask you why someone wants you dead ?"

"you don't have to know" humiga na ko sa kamang inuupuan ko, i raised my left hand dismissing him .

i know it's rude .. siya na nga ang tumutulong sa'kin, pero ang gaspang ng pakikitungo ko sa kanya..

ayokong lang  may madamay na kahit sino lalo na sa estado ng buhay ko ngayon.

"why?" hindi pa rin sya umaalis sa kinatatayuan niya ..

"i told you. you don't have to know" i sighed "please leave, i'm tired and i want to sleep now" then i heard a light footsteps and a soft closing of the door..

zzzzzzZZZZZZZ -    -_-

Zandro's POV

hindi ko alam kung anong nangyari sa'kin at tinulungan ko pa yung babaeng yun kahit ba ang gaspang naman ng ugali nya ..

basta nung nakita ko syang walang malay at sugatan .. iba  na ung nararamdaman ko .. ang ganda niya kasi .. pero grabeh !! ung ugali .. parang ewan !

hindi ko pa nakikita ung mga mata nya kasi may benda .. ano kayang kulay nun ?

pero nabigla ako kanina nung sinigawan nya ko .. shet ! ang lufeeet !! parang may aurang bumabalot sa kanya na ewan ! para bang sinisigaw nung aurang yun na sundin lahat ng sabihin nya at 'wag gagawa ng ikagagalit niya kasi may parusa ! syett talaga !!

hayy .. bukas nga pala ung schedule niya sa doctor .. sana naman hindi malala ung nangyari sa mata niya .

I really don't understand why people wants her to be killed.. but, one thing is i know for sure ..

SHE IS IN DANGER ..

AND SHE'S DANGER ..

I know that i may also be in danger if i let her stay ..

people will know that i keep her kaya naman i brought her here ..

nobody knows i own this place ..

sigurado akong namukhaan ako nung lalaking nasa ospital, so i decided to bring her to this place ..

 this is the safest place i know that she can stay while she's on the proces of recovery ..

she has too many bruises and her eyes are damaged ..

i doubled the security of this area so less worries ..

the keepers of this place is already informed not to tell anything when someone comes up on this place .

yeah, she's a stranger i know but ther's something that urges me to keep her safe ..

that her safety is more important by now ..

i don't know a thing about her and i irritates the hell out of me ..

and her behavior .. graaahh .. she's imposible ..

siya na nga ang tinulungan .. siya pa ang matigas!

*phone ringing*

(haha .. pasensia na .. wala pang pambili ng tone .. haha

poorita mirasol [?] ano yun ?! :D peace ..)

"Pare, asan ka na ba ? the Boardmembers are already asking why you're nowhere to be found when actually you are needed in the company by now .. the presentation .. you know how important it is .. diba ?? So, care to tell me where on earth are you and why the sudden disappearance?" i sighed habang pinapakinggan ang mga tanong niyang sunod-sunod .. kala mo 'di na nahinga eh ! "dude naman .. sa'kin mo pa iniwan 'to alam mo namang .... walanjo ka! bumalik ka na nga lang dito sa kompanya mo !! nababawasan pagka-pogi kodito dahil sa stess !! gago !!"

"tsk ! di ka pa rin nagbago Volt. Sarili mo pa rin nasa isip mo .. ano naman kung nahihirapan ka dyan ? trabaho mo yan ulol .. kayang-kaya mo na yan pare .. may emergency lang kaya matatagalan siguro bago ako makabalik and about the presentation .. it's in my office .. pagaralan mo nalang .. kaya mo yan .. wag ka nang umangal kung ayaw mong sisantihin kita" pagbabanta ko sakanya "thank you ! "

binabaan ko na siya ng telepono bago pa man siya makaangal ..

ahhh > Si Volt ..  ang kaibigan ko simula sa simula ..

magkarugtong na nga ata ang mga bituka namin dahil sa tagal ng samahan naming dalawa ..

tsk tsk tsk ..

"Sir.. mawalang galang na po pero ung babae pong kasama mo .. ayaw pong magpabihis .. ayaw pong kumain .. di naman po namin malapitan dahil ang lakas .. kala mo hindi bulag at walang sakit na dinaramdam .. palapit pa lang kami sir .. nasigaw na at nagpapalayas .. tatlo na nga po kami dun pumipigil sa kanya eh .. tanong pa po ng tanong kung nasa'n daw po tayo .. " nag-aalalang sabi ng katulong ..

"tss .. sige .. tataas na ko" un lang at nauna na kong naglakad papunta sa loob ng bahay ..

----------------------////

ClaraAbel: (dito na lang muna .. may part two pa po .. sana may nagbabasa sa inyo .. comment naman po jan .. o kaya Vote :) puhleeeeeeeeeeeeeeesssssssssssssssshhhhhhhhhhhhhhhhhh ^_^ )

feedback naman po para malaman ko kung ano tong story na to para sa inyo ..

thank you .. *kaway*kaway*

*wenks#

RED BulletsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon