KALDIRIM TAŞI KALBİM

ISSIZ SOKAKLAR

Issız bir şehirdeyim
Herşeyden uzak biyerde
Kimsenin gelip bulamıyacağı
Sadece yanımda sessizlik ve huzurun olduğu bir yer

Bir gece vakti sokağa çıktım
Kimse yoktu
En küçük ses çıkmıyordu
Sadece ayak seslerimi duyuyordum
Her bir adımımı hissederek
Ağır ağır yürüyordum
O boş sokakları düşüncelerim dolduruyordu
Başım önde
Adımlarım gayet yavaş iken
Birden duraksadım
Arkama döndüm usul usul
Biri mi geliyor arkamdan diye baktım
Ama kimse yoktu
Belkide eski anılarım geliyordu arkamdan
Haberim yoktu
Devam ettim yoluma
Ama eski anılar bırakmadı peşimi
Hatırladıkça hepsini
Gözlerim doldu!

Ah ıssız sokaklar
Issız ve hissiz sokaklar
Oturdum bir kaldırım taşına
Çünkü size anlatacaklarım çoktu!

Başlattım anlatmaya
Sesim boş sokakta yankılanıyordu
Ben anlattıkça karanlık iyice çöküyordu
Ve bir ses geldi o karanlıktan
Onun sesi !
Seni çok iyi anlıyorum
yaşadıklarin çok zordu dedi
Ya hayal görüyordum
Ya da onu o kadar düşünmekten
Deliriyordum.
Sesini duyunca gözlerim doldu
Ve karanlıktan çıkıp yavaş yavaş yanıma geldi
Gözlerine baktım
Gözleri ışıldıyordu
Evet kalbimin sahibi oydu

Oturduğum yerden ayağa kalktım
Hiç konuşmadı
Yürüyelim mi dedim
Tatlı bir tebessümle
Kafasını salladı
Yürüyorduk hiç konuşmadan
Issız ve hissiz karanlık sokaklarda
Hiç konuşmadan yürüyorduk
Bir kalbimin sesini duyuyordum
Birde onun nefes alış verişini
Ben ömür boyu susmaya razıyım
Yeterki ömür boyu yanimda olsun

Nasıl sevmişim
O kadar kızgınken bile
Yanıma geldiğinde
Sevinç yaşıyorum çocuksu
Şimdi benim yanımda
Birşey demesine gerek yok
Kalbimi yumuşatıyo kokusu

Sonra birden bir acı kaplıyor kalbimi
Vucudumu ise korku
Onu kaybetme korkusu
Acaba yaşadıklarım gerçek miydi
Gôzlerimi kapattım
Sonra açtım
Yatağımdaydım
Hayır yatak da olmamalıydım
Gözlerimi tekrar kapattım
Tekrar açtım
Yatağımdayım
Meğer hepsi rüyaymış
Ama burnumda halen daha onun kokusu Ne acıymış olmayacak birşeyi hayal etmek
Gözlerim doldu
Yutkundum acı acı
Yaşadıklarım çok zordu
Herşey çok zordu.

ALİ İHSAN YILDIRIM