Siz yıldızlar kimbilir ne ihanetlere tanıklık ettiniz o yükseklikten
Ne yaşanmış hikayeler gördünüz ağlıyacaktınız belkide üzüntüden
Ama göz yaşlarınız yoktu.Acıyı yaşadınız daha derinden
o güneş kıpkırmızı oldu ihanetlerin utancından
Doğanın ise dengesi bozuldu
İnsanın insana ihanetinden , insanın doğaya ihanetinden
Belki insan insanın hesabını mahşerde soracak ama
Peki Doğa , Güneş ve Yıldızlar hesap soracaklar mı insanlıktan ?
İstemedikleri o kadar şey gördüler
Hüzünlü hikayaler ve
Dost diyenlerin birbirine sapladığı
Zehirli hançerler
Niye üzerlerki birbirlerini ?
Korkmazlar mı ilahi adaletten
Kim ölmüş ki bu zamana kadar
Birbirini sevmekten!
Ve eğer öbür ki dünyada yaşayacaklarımız
İzletilseydi bu dünyada
Eser kalmazdı ne ihanetten nede nefretten .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALDIRIM TAŞI KALBİM
PoesíaGurur yapıp gitmek mi daha zor Yoksa herşeyi unutup geri dönmek mi? Hataları görmemek mi daha zor Yoksa görüpte birşey söylemek mi ? şiir kalpten gelen sesleniş ,yakarış ve duadır.Issız yalnız gecede derdini anlattığın dosttur...
