Selamlar saygılar millet! Ben acemi yazarınız Mina.
FNaF serisinin final bölümüne hoşgeldiniz!
Çok zaman kaybetmeden başlayalım.
Dikkat: Sansürsüz küfür.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
(Evan'ın öldüğü,elden gittiği gün.)(Sabah.)
Okula gitmedim. Bir daha hiç gitmeyeceğim. Çünkü,gidersem gene kavga edeceğimden eminim. Okuldan atılmak şu an onca sorun arasında bana ekstra sıkıntı yaratır.
Evan'ın durumu oldukça kötüymuş. Doktorlar artık umut olmadığını söylüyor. Ancak,benim kardeşim güçlüdür. Beni sever, üzmek istemez. Bu yüzden hayatta kalacak. Uyanıp herkesi şaşırtacak.
Bundan eminim.
...
Şu an evdeyim. Babamı bekliyorum,benide alıp hastaneye gidecek. Evan'ı çok özledim, onu bir an önce görmek istiyorum...
Gerçi,gittiğim zaman özür dilemekten başka bir şey yapmıyorum.
Ne kadar acınası bir durumdayım...değil mi?
Artık bileklerimde kesilmedik yer kalmadı. Ben de bu yüzden henüz iyileşmemiş yerleri bıçakla parçalıyorum. Böylece çokta dikkat çekmiyor ve daha çok acıtıyor...bana hakettiğimi veriyor.
Evan..umarım ölmez. Ailemden kalan son kişilerin ölmesi şu an istediğim son,istemediğim ilk şey.
Ağlamak istiyorum. Ama gözlerim kurudu,artık akıtacak gözyaşım kalmadı.
...
Kapının çalmasıyla irkildim. Babam gelmiş olmalı.
Kalkıp hızlı adımlarla kapıyı açtım,ve babamla göz göze geldim. Hep olduğu gibi halimi hatrımı falan sormadan hemen soğuk bir ses tonuyla konuştu.
William: Hadi. Hazırsan çıkalım.
Michael: Henüz erken değil mi baba?
William: Sana bir şey göstereceğim. Sadece çabuk ol.
Babam,kapıda beni beklerken hızlıca üstüme mavi bir sweatshirt ve gri bir pantolon giydim ve ayakkabılarımın bağcıklarını bile bağlamadan,dışarı çıktım.
Babam,arabaya doğru ilerleyip sürücü koltuğuna geçti. Ben de arka koltuğa.
Kemeri bile bağlamama fırsat vermeden,babam son hız gaza bastı. Kaza yapacağız sanırım.
Michael: Baba,ne bu acele?? Yavaşla azcık!
William: Sana göstereceğim bir şey var. Bu yüzden hızlı gidiyorum,şimdi o çeneni ben kırmadan kapat ve sıkı tutun.
Sessiz kalmayı tercih ettim. Arka koltukta bir sağa bir sola savrulurken,camdan zar zor gördüğüm kadarıyla ara bir sokağa girdik.
Tam o esnada da durduk.
William: İn.
Babamın ses tonu ve bulunduğumuz sokak yüzünden biraz korkmuş olabilirim.
Michael: Neden? Neden buradayız??
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Koma... | FNaF 4 | Orjinal Wattpad Hikâyesi
Fanfic"Lütfen...l-lütfen affet beni Evan,çok özür dilerim...ben ç-çok kötü bir ağabeyim...affet beni..." ~ Michael Afton,küçük erkek kardeşi Evan'ın doğum gününde,Evan'a küçük bir şaka yapmak istemiştir. Ancak,bu şaka hiç iyi sonuçlanmaz ve kardeşinin kom...
