Muse : ✓

BET : 48

“narration”
┏━━━━━━ • ✿ • ━━━━━━┓
     B   E  T   :   4   8
┗━━━━━━ • ✿ • ━━━━━━┛

Natatawa na lang ako sa pinagsasabi ni Frinz. Wala kami sa movie or novel world na makalipas ng napakaraming taon ay magbabalikan ang dalawang mag ex kahit na anong naging reasons ng break up nila.

Pero hindi ko maiwasang lumingon sa paligid para hanapin si Grantpaul. If he really here. Hindi naman imposible iyon, because he’s Bricekyle friend after all.

Pagkaharap ko sa ay nakaupo na si Grantpaul sa upuan ko.

“Shit,” I whispered that made him laugh.

“It’s nice to see you again, Kaylee.” Ngumiti ito at inilahad ang palad sa akin.

Tinanggap ko iyon, pero ‘agad ding binawi ang kamay ko. He’s still handome, mas gumwapo siya. Nag mature ang itsura, at looking bad boy pa rin, pero approachable ang itsura.

Hindi tulad ni Frinz na guwapo at maamo kung tignan, pero mahirap lapitan dahil mukha pa ring masungit.

“Gusto sana kitang isayaw kaso tinatamad ako.” Tinawanan lang ako nito nang irapan ko siya.

“How’s life?” I asked.

“I’m just having a vacation here with my family.” He said as he sip the bottle of wine.

I pouted. “Tita and Tito are here too?” Curious kong tanong.

He smirked and shook his head. “My wife and one daughter.” My grew bigger.

Kinapa ko ang sarili ko kung makakaramdam ba ako ng sakit. But I didn’t felt any pain, I’m actually happy dahil may pamilya na siya.

“You’re inactive sa mga social media mo noon kaya hindi mo alam.” Tumangi ako.

And now, I realized that I don’t love him anymore as a man. Akala ko noon, kaya ko lang nasasabi na hindi ko na siya mahal dahil hindi ko na siya nakikita. But now, he’s infront of me. Nakakasigurado akong wala na talaga.

“Nakakainggit. May mga pamilya na ako ah. Napagi-iwanan ako.” I joked and we both laughed.

“Mahahanap mo rin ang man of your life mo.”

“I guess, nakakatakot kasing sumubok. I’m freaking hella busy person, baka hindi ko siya mapagtuonan ng pansin kasi mahalaga ang trabaho ko para sa akin.” Pinitik naman nito ang nuo ko dahil sa sinabi ko.

“Hindi mo malalaman kung hindi mo susubukan.” Napalingon ito sa kanan ko kaya sinundan ko ang tinitignan niya.

And there, I saw a stunning woman. Iyin ang pinost niya noon na girlfriend niya. Nakita ko ‘yon at nasaktan ako, kaya nag decide ako g maging in active sa lahat ng social media accounts ko.

“That’s my wife. Puntahan ko na.”

Tumango ako. “Congratulations! Sa susunod kambal naman.”

“Ikaw ang gumawa ng kambal.” Ngumiwi na lang ako sa sinabi niya.

Saktong pag alis niya ay ang paglatag ni Frinz ng pagkain sa harapan ko.

As usual ang seryoso na naman ng mukha nito.

“Do you want to see my paintings?” Mua sa pagsubo ng cake ay excited akong lumingon sakan’ya. 

“Oo naman! Kailan ba?”

“Bukas na bukas din kung gusto mo.”

“Afternoon, enjoyin muna natin ang dagat sa umaga.”

Tumango ito. “Okay then, afternoon.”

Nagtapatuloy kami sa pagkain, but I hate the silence so I broke it. Ikinuwento ko sakan’ya ang nangyari about sa amin ni Paul. I don’t know what got on me to tell him about that.

I can still feel the pain but I know that I’m already free.