The Way of Love

Can We Be Friends?

Merabala.

Keyifli okumalar.

******************************************

  Aonung düşünceli bir şekilde önündeki ateşe bakıyordu,son iki yılda olduğu gibi aklı epey doluydu. Tsiyera ve Rotxo sohbet ederken o sadece ateşe bakıyordu,Tsiyera ve Rotxo onun bu haline alışmış sayılırlardı,bu yüzden ona neden konuşmadığını sormuyorlardı. Annesi Ronal oğlunun bu haline anlam veremiyordu,ama Tonowari'nin isteği üzerine üstüne gitmeyi bırakmıştı,çünkü ne zaman bu konu açılsa Aonung derin bir sessizliğe gömülüyordu. "Merak ediyorum,sizce Kiri ile arkadaş olabilir miyim?" Aonung Rotxo'nun sorusuyla gözlerini ateşten çekti,açık okyanus rengi gözleri koyulaşmış gibiydi "Bence olabilir." Tsiyera'nın iyimser konuşması Aonung'un sinirini bozmuştu,Metkayina'dayken onlara zorbalık yapanlar onlar değiller miydi? 'Şeytan kanı taşıyorlar' diyerek her seferinde bulaşmışlardı onlara,kavga etmişlerdi,bir birlerini yaralamışlardı,hatta az kalsın Lo'ak'ın ölümüne sebep oluyorlardı.

"Ben dışarıdayım." Aonung kalkıp dışarıya çıktı,gerçekten bunca şey yapmışken buraya nasıl gelmişlerdi ki? "Ugh,Eywa..."  Aonung gözlerini etrafta dolaştırdı,Metkayina'dayken ormanı fazlasıyla karanlık,sıkıcı ve çirkin olarak düşünüyordu,içinden gelen Na'vilerinde öyle olduğunu sanırdı,ama Neteyam'a baktığı zaman yanıldığını anlıyordu,çünkü genç orman na'visi tam önünde duruyordu. Elindeki bıçağın keskin tarafına parmaklarını sürtüyordu,keskinliğine baktığı açıktı. "Hey." Neteyam yan bir şekilde ona baktı,Aonung bunu umursamadan yanına oturdu. "Ne istiyorsun?" Aonung Neteyam'ın sert sesine karşılık sessiz bir nefes verdi,Neteyam haklıydı. "Konuşabilir miyiz?" Neteyam Aonung'dan gelen bu soruyla bir anlığına duraksadı,Aonung bir şey rica etmişti,Oh kutsal Eywa.

"Ne konuşacaksın?" Aonung kendisine bakmayan na'vi'nin yüzüne baktı "Bana bak." Neteyam bir süreliğine durdu,daha sonra bıçağını kavrayıp yanlarına sert bir şekilde sapladı "Konuş." Aonung sertçe atan kalbiyle yutkundu,bıçağı ona saplayacağını sanmıştı. "İki yıl önce...Bilirsin." Neteyam parmaklarını okşadı,sağlam bir kavga etmişlerdi "Ben özür dilerim." Neteyam şokla ona döndü,bıçağını sapladığı daldan çekip boynuna yasladı "Kimsin sen?" Aonung bıçağın keskin ucunu hissediyordu,Neteyam'ın eli bile titremiyordu "Kimsin dedim." Neteyam tıslayınca Aonung işlerin ciddi olduğunu anlamıştı "Hey sakin ol,benim Aonung! Sadece pişman oldum o kadar!" Neteyam yan bir bakış atıp yerine geri döndü "Sana neden inanayım?" Aonung okyanus rengi gözlerini ona çevirdi "Neden inanmayasın?" Neteyam olmayan kaşını kaldırdı,Aonung sıkıntılı bir iç çekip "Bak,üzgünüm tamam mı?" demişti.

Neteyam ona bir süre baktıktan sonra kafasını salladı "Peki." "Peki?" "Peki,affedildin." Aonung bir süre şaşkınlıkla baktıktan sonra "Peki,arkadaş olabilir miyiz orman çocuğu?" diye sormuştu umutla,Neteyam bir süre sessiz kaldıktan sonra kendi elini ona uzattı "Caymak yok okyanus çocuğu." Aonung alaylı bir gülümsemeyle kolunu tuttu "Caymak yok orman çocuğu." 

***************************************************

Bölüm sonu

Ne düşünüyorsunuz bakalım?

Adios.