(Chapter Two) - Part 1 A first day in Siventre university

12 14 0
                                    

// First Person POV's //

Today is the first day of school in Siventre University napakaingay nanaman sa loob at labas ng unibersidad halatang excited ang mga studyante na nag papasokan sa loob habang ang iba ay pakalat kalat sa hallway at nag iikot ikot.

Napakarami ng studyante ang nag sisidatingan dahil nga sa unang araw ngayon ng pasokan, parang halos lahat ay handang handa ngayong araw na ito.

Makikita ang napakagandang kabuoan ng Siventre University na kung saan nag transder sina Caley at hamarra.

Napakalaki nito at talaga namang nakakamangha ang paligid.

// Caley POV's //

Five am palang nandirito agad si hamarra, ang babae talagang to napakaingay kahit kailan nauna pa siya sa alarm ko.

Kakatapos ko lang maligo ngayon at nagaayos na ako ng mga gamit ko na dadalhin sa pagpasok sa school.

Nasa labas naman si hamarra nag aantay saakin.

I checked the time it's already six twenty, isinuot ko na ang sapatos ko at pagkatapos ay nag lakad palabas.

" Beshyyy! "

Salubong saakin ni hamarra.

" Ready kana ba beshy? "

Agad na tanong ko sa kaniya.

" Naman beshy nung nakaraan pa "

Aniya sabay hila agad saakin, sumakay na kami ni hamarra sa kotse ni kuya caloy, siya kasi ang mag hahatid saamin ni hamarra.

Habang nasa byahe hindi ko mapigilang kabahan dahil nga sa first day ngayon at transfere lang naman kami sa siventre.

Pero si hamarra parang wala manlang sakaniya ang lahat, excited na excited pa ang babaita.

Marami din akong nakikitang studyante na dumaraan at nakakasabay namin sa daan.

Habang papalapit ng papalapit sa university ay mas lalo akong kinakabahan.

Bakit nga ba ako kinakabahan jusmeyu, diba dapat ay excited ako at nag sasaya tulad ni hamarra.

Ngunit parang tinakasan yata ako ng kasiyahan ngayong araw na ito, buti pa ang babaeng ito at nagagawa pang mag selfie.

" Beshyyyy Selfie naman tayo oh"

Agad na ani ni hamarra sabay hila sa akin, kaya wala narin akong nagawa kundi ang maki ngiti na lang.

" Beshyy parang antahimik mo yata, hindi kaba excited na may bago na tayong school na papasokan atsaka puro poging afam ang classmate natin"

Aniya na kinikilig nanaman.

Grabe na talaga tong babaeng to, puro nalang afam ang nasa isip.

" Eh kasi beshy kinakabahan ako"

Agad na sagot ko rito.

" Natural lang yan beshyy pero wag kang mag alala beshy mag eenjoy rin tayo mamaya! "

Aniya sabay hug pa saakin.

Maya maya pa nag stop na ang sasakyan namin.

Nasa tapat na kami ng universidad, kaya nag paalam narin kami kay kuya caloy at bumaba.

Bumungad saamin ang napakalaking gate.

" Woohhh ang ganda beshyyy!!! "

Excited na ani ni hamarra habang tumatalon talon pa.

Kahit ako ay napanganga sa ganda ng gate, partida gate palang yan ano pa kaya ang loob.

Mukhang puro's mayayaman ang mga tao rito at kami ay parang naligaw lang hahahahah.

Unexpected Time loveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon