(Chapter four)I found miss Everything

11 12 0
                                    

// CALEY POV's //

Kaaalis lang nung matanda at ng bwesit na bakulaw na iyon.

Pinag uusapan nila kanina ang kasal, tatanggi sana ako ngunit naisaayos na raw ang lahat inaantay nalang ang petsa.

Wahhhhhh... Ayoko magpakasal!

Andami ko ng palusot kanina ngunit wala talaga, wala talagang lusot -_-+

Ang matanda palang iyon ang lola ng hinayupak na chazvan na iyon.

At alam niyo ba yung chazvan na iyon ay kapatid pala ni Kuya Sab!

Kaya pala magkaugali, at magkaparehas na magkaparehas.

Nakakainis!

Si kuya caloy ay tuwang tuwa pa sa nangyayari.

Matagal na pala itong alam ni kuya caloy ngunit hindi manlang niya ito sinabi saakin, kaya pala panay ang tawag niya kanina saakin.

At talagang pirmado pa ito ni nanay at tatay, ngunit ang ipinag tataka ko bakit sa lalaking iyon pa!

Akala ko ay sinusundan niya ako kanina, hindi naman pala dahil dito rin pala ang punta niya.

Ano na lamang ang magiging buhay ko nito kung sakali man na ikasal kami.

Nandirito ako ngayon sa loob ng kwarto ko nag kukulong habang nakatalukbong ng kumot.

Buti nalamang ay natawagan ko si hamarra at naipakuha ko ang bag ko, hindi niya pa pala alam ang lahat ng nangyari panigurado ay aasarin ako ng babaeng iyon.

Nawalan ako ng ganang lumabas ng dahil sa letsing kasal na iyan.

At wala na raw akong magagawa dahil naka pirma sa kasunduan ang mga magulang namin.

Tuloy na tuloy na raw ang kasal sa ika second week ng july.

Parang ang bilis naman yata ╥_╥

Ayoko pa magkaroon ng asawa huhu.

Minamadali nila masyado.

At sa lahat talaga ng lalaki bat sakaniya pa talaga.

At bukas ay mag kikita ulit kami ng bakulaw na iyon.

Wala na akong magagawa kundi ang itulog nalang ito.

Sana pag gising ko bukas ay bago na ang lahat at wala na ito.

KRING... KRING...KRING....!!
KRING...!!

Napabangon ako sa gulat ng tumunog ang alarm ko.

I checked the time it's already six am na ng umaga.

Napansin ko lang na wala yata rito si hamarra ng ganto kaaga.

Baka mamaya pa siya pupunta since seven thirty ang pasok naming dalawa.

Kagabi pala ay idinaan rito ni hamarra ang bag ko.

Tumayo ako para mag suot ng tsinelas binuksan ko ang pintuan at nag lakad palabas ng kwarto ko.

Nakapikit akong naglalakad sa may hagdanan habang umuunat unat pa.

Dahil sa sobrang pagod ko kahapon ay parang nanakit yata ang mga likod ko at kasu kasuan.

Naka pajamas pa ako at pantulog na pang itaas.

Ng may marinig akong tunog ng mga plato at baso mula sa kusina namin.

Kaya naman dali dali akong nag tungo roon at tiningnan.

Ngunit wala naman akong nakitang taong naroon kaya naman agad na dinampot ko ang unan na nasa sala namin.

Unexpected Time loveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon