Bazı insanların hayatı suç işlemeye meyillidir. Bazıları ise suç yaşanmış her şey bitmiş kişi öldükten sonra cesedi şans eseri bulan insanlardır. Bizler o cesedi şans eseri bulan beş meslek arkadaşıydık. Kim bilir belki birimiz hain ya da katildik...
Sabah uyanıp duş aldım. Ondan sonra Ahuyu uyandırmaya gittim. Kapıyı çaldım ses gelmeyince içeri girdim. "Ahu hadi uyan." Hafif kıpırdayıp mırıldanarak "Ya daha erken git sonra gelir uyandırırsın." "Peki kahvaltı hazır olunca seni uyandırırım." Çok komik duruyordu saçları dağılmış ve dudaklarını büzmüştü. Keşke... Neyse ben aşağıya inip kahvaltıyı hazırlayayım.
Ahu'nun anlatımıyla
Sabah Yağız beni uyandırmaya gelmişti ona biraz daha uyumak istediğimi söylemiştim oda aşağıya inmişti. Aşağıya indim ve Yağızı aradım, mutfaktan sesler gelince mutfağa doğru yöneldim ve Yağızı kahvaltı hazırlarken görünce izlemeye başladım. Sonra elinde tavayla arkasını dönünce beni gördü "Günaydın." dedim. "Günaydın. Ben uyandırıcaktım seni uyusaydın." Gülümsedim ve saate baktım saat 07:30'du sekize yarım saat kalmıştı. "Yok yok yeterli daha üstüme başıma çeki düzen vericem hadi hadi hızlı olalım geç kalıcaz." "Tamam hadi otur başlayalım." Kahvaltımı hızlıca yaptım. "Ben yukarı çıkıyorum üstümü değiştirmeye." ağzım dolu konuşmuştum. " Yutta konuş ve tamam git giy üstünü." Kafamı sallayıp hızla yukarı çıktım. Siyah boğazlı kazak ve siyah kotumu giydim saçımı at kuyruğu yapıp kabanımıda giydim ve çantamı elime aldım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aşağıya indim. Yağız aşağıda değildi. "Yağız nerde-" derken tam arkamı döndüğümde Yağıza çarptım. "Ay Yağız neredeydin?" Yağıza baktığımda Siyah gömlek ve siyah pantolon giymişti. "Üzerimi giydim. Hazırsan çıkalım." Kafamı tamam anlamında salladım silahımı ve kimliğimi vestiyer çekmecesinden aldım ve Yağızın arabasının önünde durdum. "Hadi gidelim." Arabaya bindik ve karakola doğru gittik.
Karakola varınca herkes bana bakmaya başladı. "Noldu? Herkes işinin başına dönsün!" diye bağırdım ve odama geçtim. "Off nasıl bakıyorlar gördünmü sanki ben öldürdüm. Lan eve akşam geliyorum ve yatağımda bir ceset buluyorum ya!" Sinirle bağırmaya ve odada volta atmaya başladım. "Ahu sakin ol. Bak böyle sinirle hi-" Yağız konuşurken telefonumun çalmasıyla lafı bölündü. Bilinmeyen bir numaraydı. Tanımadığın bir adam konuşmaya başladı. Telefonu hapörlere aldım ve Yağıza susmasını işaret ettim.
" Merhaba ben Baran beyin adamıyım oda yanımda şuan bizi dinliyor. Baran Bey onun peşini bırakmanızı istiyor aksi takdirde başınıza daha da kötü şeyler gelecek Ahu hanım." "Siz kendinizi ne zannediyorsunuz. Nasıl rahatlıkla bir insanı öldürebiliyorsunuz. Ama varya eninde sonunda bulacağım seni it herif. O cesettende kesik eldende korkmuyorum!" diye bağırdıktan sonra başka biri konuşmaya başladı. Yağız ve ben birbirimize sırıtarak bakıyorduk. Çünkü telefon sinyalinden yerini bulmaya çalışıyorduk. "Bana bak küçük hanım o dosyayı bırakın beni bulamazsınız!" "O kadar emin olma Baran Vural. " Tam lafımı bitirdim telefon suratıma kapandı ve biz kıl payı nerede olduğunu kaçırdık. "Ah siktir. Allah belasını versin. Anladı pislik herif!" diye bağırmaya başladım ve duvara vurdum. "Ahu sakin ol. Sinyalin geldiği yer... Ankara! Ahu ailene ulaşamaz değil mi?" "Saçmalama ağzını hayrı aç. Bir daha sakın böyle bir şey söyleme!"
