CHAPTER 7. SLEEPLESS NIGHT

17 2 0
                                    


Hello guys sorry sa mabagal na updates -__- under recovery eh :). Hope you'll be liking this episode kahit parang corny na ng dating :3. Hihi

---

Yannie's POV

Bakit ngayon pa nag brownout -__-. Mula sa pagkakatayo, naisipan kong umupo na lang muna and maghintay till bumalik yung power

"Chris I think you're right, we should have to take a rest muna" sabi ko sa kanya. Assuring na he's still there. Kase walang naimik eh :3.

I would not be in this situation kunng hindi ako sumama sa kanya. But mag-isa naman ako sa boarding in other way around kapag di ko siya sinamahan. So okay na rin ito. Atleast i know na may kasama ako.

Grabe ang tahimik.

"1 2 3, 1 2 3 drink... 1 2 3, 1 2 3 drink" napakanta na lang ako out of consciousness. And para maaliw na rin ako dito para hindi matakot.

I'm really afraid sa madidilim. Hindi ko alam kung bakit.

"Chris magsalita ka naman oh"
Hahawakan ko sana siya mula sa kanyang kinauupuan pero i held nothing.
"Chris not this time please" i said in a broken voice.

Chris' POV

Napa-sh*t na lang ako nang biglang nawalan ng power. Tsss for sure mainit mamaya.

"Chris i think you're right, we should have to take a rest muna"
Pagbawi niya sa kanyang desisyon kanina.

Wait don't tell me na natatakot siya? Why she's still afraid sa mga kwento ng mga lolo't lola niya? Come on.

Sinumpong ako ng kalokohan so may naisip akong gawin. BWHAHAHAHA XD (evil laugh) hindi ko siya iniimikan. Masyado talagang madilim sa loob.

I slowly get out from my seat at pumunta sa kanyang likuran na hindi niya namamalayan.

"1 2 3, 1 2 3 drink... 1 2 3, 1 2 3 drink" Ow kumakanta siya. Ang sarap pakinggan nung acoustic version nung Chandelier singer pala siya.

"Chris magsalita ka naman oh"
No. So she's really scared.

Hahawakan at gugulatin ko na sana siya mula sa likuran when she speak not in a normal manner. Pero paputol putol. Is she crying?

"Chris not this time please"

I suddenly felt a pain in my heart and here it goes again yung fast forward na heart beats na 32x.

"Shhhh. I'm sorry yannie" i hugged her from the back to comfort her. Tumayo siya to hugged me back. I can feel to her hug that she's really affraid. Sobra siyang natakot at that?

Hindi man siya umiimik but i know that she's crying. My shirt on chest part ay nabasa. "I'm really sorry shhhh tahan na".

"Let's get out of here Chris"
She said to me na she obviously cried.

Then i followed her, we went out of the canteen.

May buwan ngayon but i doesn't give enough light.

Wala pa ring imik si Yannie habang naglalakad kami papuntang boarding house na nakakapit sa braso ko.

"It won't happen anymore. I'm really sorry ha?"

Till We MetTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon