Lumuha ang ulap para sa akin
Pagkat nakita niyang sa pagpikit ay may diin
Ang labi ay tikom at hirap pangitiin
Lumuha ang ulap para sa akin
Nagsusumigaw ang kalangitan upang pahupain
Ang unos na di nakikita ng iba,
Ngunit napakarami na ang nasalanta
Lumuluha ang ulap para sa akin
Pilit nitong hinuhugasan ang damdamin
Sa pagpiga ng basang unan,
Siya ring pagpiga ng ulap para pagaanin ang aking kalooban
Pilit na sinasalba ako sa pagkalunod
Paglubog sa lalim ng emosyon na di kayang languyin,
Pagkamatay sa sariling isapan na unti-unti nang nawawala sa akin
At kung muli mang luluha ang ulap dahil sa akin,
'Wag sanang masamain
Pagkat nililigtas lang niya ako,
Sa mga bagay na di na kayang sabihin.
