Sophia POV
Black. Yan ang una kong nakita pagka dilat ko. Linibot ko ang paningin ko at na pansin kong hindi ko kwarto toh.
Na san ba ako? Tanong ko sa sarili ko.
Maayos ang kwarto. Organized talaga lahat ng mga gamit dito. At malalaman mo ring lalaki ang nakatira dito. Base na rin sa amoy ng kwarto.
Gabi na pala.. Ano ba ang nangyari?
Tumayo ako at lumapit sa bintana. Makikita mo ang magandang view. Kahit gabi na ay maliwanag dahil sa mga ilaw ng mga buildings at ng mga kotse.
Napasapo na lang ako sa noo ko sa kakaisip kung ano ba talaga ang nangyari.
Napa tigil ako ng may naramdaman ako kung ano na nasa noo ko. Bigla ko na lang na alala ang nangyari kanina.
Aish! Nawalan nga pala ako ng malay kanina.
"Mabuti at gising ka na rin"
Napa tingin ako sa nag salita. Yung lalaki kanina. So siya pala ang nag gamot sa noo ko.
"Na san ako?" Tanong ko.
"You're welcome ha" sarcastic na sabi niya. "Nandito ka sa Pad ko. Malayo pa ang hospital at ito lang ang malapit kaya dito na kita dinala"
Napakamot na lang ako ng ulo sa sinabi niya.
"Salamat na lang. Sige alis na ako" sabi ko at linagpasan siya.
Palabas na sana ako ng pigilan niya ako.
"Hindi ka pwedeng umuwi" kunot noong sabi niya sakin.
Tinaasan ko siya ng kilay. "At bakit naman hindi?"
Tinignan niya ako mula ulo hanggang paa. Tinignan ko din sarili ko at nakita kong naka suot lang ako ng isang t shirt, na siguradong kanya.
Sinamaan ko siya ng tingin at kinwelyuhan.
"Ikaw ba ang nagpalit ng suot ko?!"
"*smirk* Ano naman ngayon? Eh wala naman akong nakita. At tsaka kung may nakita man ako, hindi kita pagnanasaan."
Sinuntok ko siya sa mukha at natumba na lang siya. Tumingin naman siya ng masama sakin habang pinupunasan ang dugo sa labi niya.
"You asshole! I may be greatful for you helping me but you just have to change my clothes!" Sigaw ko sa kanya.
"You should be! Kung hindi kita pinalitan ng damit edi ngayon puro dugo na yang katawan mo! Pasalamat ka at nagmalasakit pa ko sayo. Linabhan ko pa ang uniform mo!"
Tinitigan niya ako sa mata at ako naman umiwas. Huminga ako ng malalim at tumingin uli sa kanya.
"I'm sorry. Kung pupwede lang ay pakibigay na lang sakin ang uniform ko at para makaalis na ako" sabi ko ng mahinahon.
Tinitigan niya muna ako saglit at pumunta siya kung na san man ang uniform ko. Pag balik niya ay kinuha ko na sa kanya at bumalik sa kwarto niya para mag palit.
Pagkabihis ko ay lumabas na ako at nakita ko siyang naka upo sa sofa at na nonood ng tv.
Hindi ko na lang siya pinansin at derederetso na ko sa pintuan para lumabas.
"Salamat" sabi ko at tuluyan na akong lumabas ng hindi siya nililingon.
King POV
"Salamat" rinig kong sabi niya bago ko marinig ang pag sara ng pintuan.
Napa buntong hininga na lang ako at dumeretso sa kusina para kumuha ng beer at ng yelo para sa mukha ko.
Ang lakas manuntok! Kala mo hindi babae. Aish! Magkakapasa ako nito. Pag tatawanan ako panigurado ng mga loko kung nalaman nila kung bakit ako may pasa.
Hindi ko naman maiwasan maalala ang nang yari kanina.
Sino ka ba talaga Ms. Nerd..
Kinabukasan
Sophia POV
Inaantok pa ako. Wala akong tulog kagabi dahil sa bwisit na lalaking yun.
Nandito na ako sa school at kulang na lang mamatay ako sa masasamang titig ng mga stupidents dito. If looks can kill. Sigurado akong na chismis na yung nangyari sakin kahapon.
Pinaimbestigahan ko yung lalaki kahapon at nalaman kong isa siya sa mga naghahari harian dito sa school ko. Tignan mo nga naman diba. At nalaman ko rin na magkaklase kami ng gagong maniac na yun.
Pag pasok ko ng classroom ay tumahimik ang lahat at naka tingin lang sakin. Hindi ko na lamang sila pinansin at dumeretso na lang ako sa pwesto ko at umubob. Pagka ubob ko ay dun na lang uli nag ingay ang lahat. Tss.
Kapal talaga ng mukha niyang nerd na yan!
Kala mo kung sino, malandi naman.
Ay correct ka dyan girl! Mana sa nanay niyang malandi.
*bbooggsshh*
Sinipa ko ang lamesa ko at nasira. Tumahimik uli ang mga tao dito at naka tingin na naman sa akin.
They can say all they want about me. But don't ever bad mouth my mother.
Hinanap ko ang nag sabing malandi ang mommy ko at nilapitan.
"Ano yung sinabi mo uli?" May pagkadiin kong sabi while looking at her coldly.
Nakita ko siyang lumunok at bakas sa mga mata niya ang takot at kaba.
"A-ano naman ng-ngayon? Eh sa totoo naman yun" pag tatapang tapangan niyang sabi sakin.
I smirked at what she said. "Paano mo naman na sabi yan?" Hinawakan ko ang baba niya "Do you even know me? Or even my mother? No right? If I were you, I wouldn't say things like that. Baka mamatay ka ng maaga.."
Binulong ko sa kanya yung huli at bumalik na sa pwesto ko. Inusog ko na lang ang lamesa ng katabi ko. Wala akong lamesa eh (=__=)
Hanggang sa dumating prof namin ay tahimik parin silang lahat. Mabuti naman kung hindi sasaktan ko lahat ng walang alinlangan. De joke lang (=o=)
Hindi na lang ako nakinig at umubob na lang uli ako. Advance naman ang mga tinuturo sa States kaya okay na hindi ako makinig.
Maya maya ay inaantok na ako. Idagdag mo pa ang lamig ng simoy ng hangin galing sa bintanang nakabukas.
Sige guys. Tulog na muna ako.
(__ __ )Zzzzzzzzzzzzz
BINABASA MO ANG
My Queen ~ The Gangster Queen
AkcjaSophia Mae Hyun is a girl whose faith changed when her parents died. Knowing to herself that her parents didn't died from just a mere car accident, she promised to herself that she will avenge her parents death. As she goes through her journey, she...