Tesadüf

-2-

"evet yanlızım"

Öyle güzel uyumuşum ki annemin yemek hazır diye bagirmasiyla kendime geldim. Yemekte tabiki okulun nasıl geçtiği soruldu ben nasıl cevap verdim sizce

"Çok güzel bı gün gecirdim anne beni merak etmeyin çok iyi karşıladılar beni" aynen ya baya iyi karşılandım gerçekten bır kova suyu kafasına yiyen ben değilim sanki. Yemekten sonra uyumaya devam etmeyi düşündüm ama olmadı uykumu almışım telefona bakmak için elime aldım uygulamalari gezmeye başladım ki bi de ne göreyim Instagram da gördüğüm fotoğraflar karşısında dondum kaldim okulun seçkin kolejinin öğrenciler tarafından açılmış ikinci hesabında benim fotoğraflarım vardı okulda islandigim çantamı alıp kactigim ve parkta oturduğum anlarin fotoğrafları altında da küçük bı açıklama "yeni okuluna hoş geldin nisa" hoşbuldum ya teşekkür ederim. O kadar ofkeliydimki sadece oturup düşündüm önce hesabı kapattirmak için eski okulumdan bı arkadaşımla konuştum kendisi bir nevi hacker sayılır hesap çalma işlerinde çok başarılı. Hesap kapandiktan sonra sıra bana geliyordu. Ona yapacagim seyler karşısında ağızları açık kalmaliydi kiminle uğraştıklarının farkında değiller.

(Toprağın anlatımıyla)

"Biraz abarttik sanki"evet gerçekten biraz abarttım aslında yeni gelenlere hiç nazik davranmam ama bu kızin üzerine daha fazla gitmeye niyetim yoktu "ilk günden kızı okuldan kaçırdık"

"Evet hak etti bize çok karşı çıktı sesini kesip otursaydi o da diğerleri gibi sınıfın bı üyesi olabilirdi" dedi Eylül.

"Kıza ilk günden bir sürü şey yaptık sesini çıkartmakta yeterince haklı değil mi" aslinda beni bu kıza çeken sey dik başlı olmasıydı diğerleri gibi sesini kesmemesiydi. Ama o kız bu okula geldiyse elbette diğerleri gibi karşılığıni alacak. " İnternette paylaştığımız fotoğrafları sil o zaman kızın ailesi görebilir"

" Niye bu kadar iyi davranıyorsun sen bu kıza yoksa aşık falan mı olsun beyefendi"

" Saçmalamayi kes Eylül tabiki olmadım ona iyi davranmaya da niyetim yok"

" Tamam inanıyorum buna şimdilik.yarinki planımız ne?"

"Yarın birşey yapmayalım diyorum. Kızla biraz yakınlık kuralım"

"Olmaz. Ben yakın falan olmam o kıza. Ve sende olmayacaksın"

" Eylül kıskançlığın sırası değil. Bunu hergun konuşmak istemiyorum ama sen her gün aynı konuyu ortaya atıyorsun bız seninle sevgili değiliz sadece ortak çıkarlara sahip arkadaşlarız. Keyfimden seninle planlar kurmuyorum." Ortak amacımız bu okulun sahibi olabilmek çünkü okulun suanki sahipleri babalarımız.

"Öylemi ben kendi planlarımı uygulayacağım o kızı da okulumda istemiyorum bitti."

" Bende senin planlarını uygulamana izin vermeyeceğim o zaman." Eylül tanıdığım en hırslı kızlardan biriydi aklına koyduğu şeyi mutlaka yapar. Ama ben buna izin veremem Eylülun öfke problemleri kıza vereceği zararı kat kat arttıracak.

(Nisa'nin anlatımıyla)

( Ertesi gün )

Yine aynı okulun kapisindayim. Ama bu sefer kimsesiz olduğumun farkindayim. Bu okulda bana düşmandan başka bişey yok. Cesur olmalıyım başıma gelecekleri tahmin edebiliyorum. Instagram olayını kolayca hallettim ama herşey bu kadar kolay olmayacak. Cesaretimi toplayıp okulun kapısından girdim an arkamdan tanıdık bir sesin "nereye böyle" dediğini duydum. Durdum ve arkamı döndüm.

" Yine mi sen yeter artık. Ben yeni geldim size ne yapmış olabilirim de bu kadar nefret ediyorsunuz benden. Doğru düzgün hiç birinizi tanımıyorum bile ama siz beni gerektiğinden fazla tanıyorsunuz. Daha ben gelmeden beni düşman mı seçtiniz. Kafamdan aşağı su bosaltiniz yetmedi fotoğraflarimi çekip paylaştıniz zorbaliksa alasını yaptiniz birakinda normal bır okul dönemi geçireyim madem beni sevmiyorsunuz sınıfımi değiştirecegim böylelikle beni görmemiş olursunuz sinifimdan da çıkmam merak etmeyin" icimdekileri bir bir kustum çünkü sabrım tükenmek üzereydi artık. Her günümün böyle geçmesini istemiyordum.

"Tamam üstüne çok gittik kabul ediyorum ama senin böyle pes edecek bir kiz olmadığını da biliyorum"

"evet pes etmeyecegim ama yanlız başıma da savasamam sizinle"

" Tamam bugünlük savaşa bir ara verelim de seninle gerçekten tanışalım"

" İstemez. Kendi başıma mutluyum ben tanışmak istemiyorum sizinle."

"Toprak be-"

"İstemiyorum!" Demek adı Toprakti güzel isim ama sahibi kötü acı verici. Toprağın sözünü kesip sınıfa ciktim o da pesimdemden çıkıyordu. Yine o sınıfın kapısına geldim işte. Bakalım beni bu sefer ne bekliyo.sinifa girdim gözüme kestirdigim ilk yere oturdum. Ve yine ayni bekleyiş. Dersin başlamasını bekliyordum. Kimseyi duymamak ve konuşmamak için kafamı sıraya koyup gözümü kapattım uyumuyordum ama en azından kendimi sınıftan soyutluyordum.o sırada başımın tepesinde dikilen üç kişiyi fark ettim.

" Uyumuş mu güzellik?"

" Bilmem ki dünden sonra yorulmuş olmalı" dedi Eylül alay eder gibi. Onları aldırmadan beklemeye devam ettim. Eylül ve yanındaki kızlarda başımdan gittiler. Uyuma numarasi yaparken gerçekten uyumuşum ilk dersi uyuyarak geçirmişim. Kafamı kaldirdigimda ilk teneffüste olduğumuzu fark ettim. Yanımdaki tanıdık ses " günaydın yeni kız. Bu kadar uykucu olduğunu bilmiyordum"haha ne komik uykucuymus. O an içimden kimseyle konuşmak gelmedi zaten yarın annemlerle konuşup sınıf değiştirecektim. Toprağı aldırış etmeden sınıftan çıkıp tuvalete gittim elimi yüzümü yıkadım ikici ders başlamadan sınıfa geldim. Gün boyu teneffüslerde oturup derslerde not aldım ama bütün gözler hep uzerimdeydi sınıfın sağ köşesinden toprağın hep bana baktığını ve güldüğünü fark edebiliyordum topragin yanında arkadaşı bulut önlerinde Eylül ecem ve onların da önünde cemre. Muhteşem beşli desem daha doğru olur. Gün boyu bana ne yapacaklarını düşündüler sanırım bende onlara ne yapacağımı düşündüm ama onlar hakkında isimleri dışında hiç bir şey bilmiyorum. Bu dusunleri bir kenara bırakıp eve doğru yürümeye başladım dersler bitmişti ama bende bittim çok stresli bir gündü gerçekten. Her ne kadar sadece otursam da. Annemin okul nasıl sorularından sıyrılıp kendi meselemi dile getirmeye başladım

"Anne biliyor musun bizim okulda 11C sınıfında ilkokul arkadaşım Zeynep var acaba diyorum kaydımi o sınıfa mi aldirsak hem yabancılık çekmemiş olurum"

" Bakarız "

"Anne hemen karar ver lütfen"

"Tamam kızım babana sorayım bu akşam müdürle konuşur aldırıriz kaydını "

"Çok teşekkür ederim annee"beni öyle bir dertten kurtardın ki sağol.simdi geriye tek bir sorun kalıyor annemler müdüre o sınıftaki Zeynepten bahsederlerse bittim çünkü gerçekten o sınıfta öyle biri var mı bilmiyorum.

Saat 23.00 oldu hâlâ annem hiç bir şey söylemedi yoksa halledemedi mi sınıf değiştirme işini diye düşünürken annem geldi odaya

" Tamam kızım konuştuk müdürle yarın 11C ye geçebilirsin bir de derslerini aksatmasin diye tembihledi haberin olsun"

"Tamamdır anne o iş bende " çok mutluydum yeni okul üstüne yeni sınıf bakalım yeni sınıfım nasıl olacak.

(Yarın sabah)

(Yazarın anlatımıyla)

Toprak endişeyle düşünmeye başladı nerde bu kız diye acaba gerçekten sınıf mi degistirdi diye tek tek sınıfları gezmeye başladı kendisi farkında değildi ama nisadan hoşlanmaya başlamıştı onun yanında gözünun önünde olmasını istiyordu sınıfları gezerken sonunda 11C nin kapısına geldi

"Allah kahretsin burda işte" topragin içindeki öfke yüzünden anlaşılıyordu nisa en gitmemesi gereken sınıfı seçmişti bu sınıfta düşmanı ege vardı çünkü. Egeyle nisayi ayni sınıfta bırakmaya niyeti yoktu .