Hayata dair bir amacı olmayan, hayata tutunmak için bir nedeni olmayan bana sen öyle güzel bir amaç, öyle güzel bir neden oldun ki anlatamam..
Geleceğim senin varlığınla renklendi. Gülüşüm seni düşündüğümde daha bir anlamlı hale geldi.
Normalde herseyde pes edip vazgeçen ben, sen duyguların konusunda kararsızım dediğinde senden bir an olsun bile vazgeçmedim.
Arkadaşım bana okuduğu bir kitabin içindeki küçük hikayeyi atmıştı. Hikayeyi dinlerken aklıma senin geldigini söylediğimde arkadaşımın dediği şey beni çok mutlu etmişti.
"Bu hikayeyi okurken kimi düşünürsen ona aitmissin."
Benden rahatsız olman ihtimalinden öyle korkuyordum ki çoğu zaman bu tarzda şeyleri yüzüne söylemek yerine yorumlara, şiirlere, kitaplara dokerdim ki şuanda da yapiyorum.
Bir arkadaş, bir sevgili, bir dost olarak her zaman yanında olacağım.
Seninle gülüp, seninle ağlayacağım.
Ne zaman üzgün olsam, kendimi bitkin hissetsem kendimi seninle konuşurken buluyorum.
Sen benim ilacımsın. Bu hayata tutunmam için bir nedenimsin.Tüm güzel şarkılar, tüm güzel çiçekler, tüm güzellikler senin için yaratılmış sanki..
Tüm güzellikler sana benziyor ama sen hiçbir güzelliğe benzemiyorsun İpegim..
Korkak olan ben, senin yanında cesareti buldum. Sürekli mutsuz olan ben, senin yanında gerçek mutluluğu buldum. Tüm hayatım boyunca aradığım o mükemmel kişi sendin.
Bu düşüncem 10 yıl da geçse, 100 yıl da geçse Aynı kalacak.Doğum günün cok yaklaştı, değil mi?
Kitabı bitirmem için günlerim azalıyor ama ben yazdıkça daha çok yazacak şey buluyorum.Şimdilik burada bırakıyorum sevgilim. Umarım hayatında hep mutlu olursun, o mükemmel olan gülüşün asla düşmez yüzünden.
Tanrıdan tek dileğim bu.