HER SPHERE

CHAPTER 41

CHAPTER 41

THIRD PERSON'S POINT OF VIEW

Nakaupo sa isang stool si Jela habang umiinom ng tequila, di niya mapigilang mapaisip kung bakit nga ba siya napunta sa puntong kailangan niya pang mag kunwari na hindi masakit at wala siyang maalala sa nakaraan nilang dalawa.

"Jesus Christ.." Itinaas ni Jela ang kanyang ulo upang hindi mahulog ang butil ng luha sakanyang mga mata.

When she closed her eyes, agad na nanumbalik ang masayang alala nilang dalawa na malabong maulit muli lalong lalo na malabong maalala niya pa, wala naman siyang maalala na ginawa niyang malaking kasalanan para parusahan siya ng ganito.

Naalala niya pa kung paano siya tingnan niya dati, mga ngiti na nasisilayan niya kahit nasa malayo pa siya mga maiinit at mahigpit na yakap na binibigay sakanya.

"Putangina." Napatakip si Jela sa sariling mukha ng makita ang sariling nalulunod na naman sa sakit at umiiyak sa mga memorya na nakabaon na sa kahapon. "Nangako ka, putangina."

"Nangako kang ako lang ang ihaharap mo sa altar..."

"Come up on the stage Sir, kakantahan tayo sa gabing eto ng pogi nating Customer, around of applause please!"

Napuno ng palakpakan ang bar, pero hindi parin natinag sa pagkalunod sa kalungkutan si Jela, nakatakip parin ang mga kamay niya sakanyang mukha.

"Ay ang pogi!" Sigaw ng host na kinatawa ng mga nanonood.

"May girlfriend na po ba Sir? Beke nemen mey chence eke seye.."

Napabulalas ng tawa ang mga tao dahil sa sinabi ng Host, napatawa naman ng mahina si Warren.

"Yes, sorry I already have one in fact we are about to get married."

"Ayy, congratulations sainyo ng magiging wife mo Sir."

"Thankyou."

Agad na binigay ng Host ang microphone kay Warren, agad naman na sinabi ni William ang kantang kakantahin niya.

Sa pag ikot ng mata niya napansin niya ang babaeng nasa bar counter na nakayuko, sa katagalan ng pag titig niya rito agad na napamilyaran niya ang nakatalikod na babae.

Napaiwas siya ng tingin ng biglang mag strum ang gitara.

"Napagmasdan.." He sang, "Ang kalangitan."

Bahagyang napahinto si Jela, at napaangat ng tingin hindi paman siya bumabaling sa stage ramdam niya ang kakaibang pakiramdam na matagal niyang di naramdaman.

"Nagbabadya ang ulan na 'yong dala." Warren's voice echo on the crowd. "Oh, handa ba ako, sa hindi makita?"

"Oh, handa ba ako,
Sa hindi makita? Tulad ng hangin....Sa akin 'kay umihip."

"Kasabay ng unos, ako'y 'yong tangayin"

Hindi na mapigilan ni Jela na mapatingin sa stage. She saw him again, singing her favorite music.

A bitter smile formed in her lips, "Just wow."

"Akin nang hawakan...Ang iyong mga kamay.." Warren closed his eyes to feel the song, "Di iisipin mga hadlang sa atin.."

"Sa akin ay 'wag kang mawalay.." Jela cracked her voice.. "Hindi kita iiwanan.." pero kinalimutan mo ako..

"Sa akin ay manatili...Hindi ka iiwanan."