Karşımda çok gergin bir ağa duruyordu.Açıkçası korkmuyor değildim.
-Yekta sen bunu hak ettin.
Gözünün altında ki morluğa buz tutarken söylemiştim bunları.
-O da hak etti.
Gözlerimi devirmekle yetindim.
-Bana bir daha gözlerini devirme Bukre.
Tekrar gözlerimi devirerek ''Bu ağalığın biz yalnızken son buluyor Yekta.''
Gülümsemeye çalışırken ''ahh'' sesi geldi.Kahkaha atarak onu izledim.
-Gözün mor ve gülmeye çalışıyorsun.Tabii canın acır.
Elimi tutarak gözlerime baktı.
-Şu buzu bırak.
Dediğini yaparak masanın üzerine buzu bıraktım.
-Saatlerce bekledim buz bir işe yaramadı. Bir de sen denesen belki öpersen geçer.
Ayağa kalkarak buzu buzluğa koydum.
-Asla.
-Bana karşı mı geliyorsun ?
Arkam ona dönük olduğu için gözlerimi devirme hakkına sahiptim.
-Nasıl yorumlarsan yorumla Yekta Ağa.
Ona döndüğümde ayağa kalkmış ve baş ucunda duran ceketi çoktan üzerine geçirmişti.
-Sana kahvaltı edeceğimizi söylemiştim.
Yanına giderken gözünün altına dokundum.
-Sen bir ağasın.Bu şekilde dışarı çıkamazsın.Başka bir güne gideriz.
Gözünde ki morluğa dokunan elimi avuçlarının içine aldı.
-Merak etme , seni bağ evine götüreceğim.
Gülümseyerek elimi çektim.
-Baran'a bir baksam iyi olacak.
Tam kalkacakken kolumdan tuttu.
-Seni bekliyorum.Unutma fazla bekletir isen acısını alırım.
Başımı olumlu anlamda sallarken odadan çıkmıştım.İkisi de küçük çocuklar gibi davranıyor , beni yıpratıyorlardı.Baran'ın odasına vardığımda kapıyı çaldım.
''Gir.'' sesini duyunca odaya girdim.
-Baran.
Beni görünce yüzünü çevirdi.Kalbim sızlasa bile yanına gittim.Yüzüne dokununca elmacık kemiklerinin üzerinde kırmızılıklar ve dudağının üzerinde bir kan pıhtısı görmem bir olmuştu.
-Baran özür dilerim.
Bana alayla bakarken konuştu.
-Senin bir hatan yok Bukre.O şerefsiz..
Cümlesini tamamlayamamıştı çünkü ona sertçe bakıyordum.
-Yekta'dan ne kadar hoşlanmasan bile yakında kocam olacak.Düzgün konuş.
Kahkaha atarken birden ciddileşti.
-Bak Bukre.O senin kocan olmayacak.Sadece senden çocuk peydahlayacak bir ağa.Onun gözünde bir değerin yok.Bunu anla.Bir daha da mümkünse o aykır men sözlünü üzerime salma.Yoksa öldürürüm.
Gözlerim dolarken mırıldandım.
-Beni bu kadar küçük düşürme.
Baran'ın yüzü tekrar alayla biçimlenirken , ''Hayır güzel kardeşim , sen bir kumasın.Değeri olmayan , hamile kalmak için evlenen aciz bir kumasın.'' Elimi havaya kaldırarak sertçe bir tokadı yüzüne indirdim.
