Kennedy.Taehkook (18+)

Մաս 10

Նա զգում էր, որ ստիպված էր ձեռքը մեկնել, որ բռնի մեկին, բայց գիտեր, որ ավելի լավ է, անխռով չմնան, ինչպես որ մանուկ հասակում նա անում էր գրեթե բոլորի հանդեպ։ Նրա ձեռքը բռնելով, կագնեցին հյուրասենյակի կենտրոնում։

Իրականում նրանց մոտ պարել բոլորովին չեր ստացվում, հատկապես Չոնգուկի։
Նրանք մոռացան բոլոր այն բաների մասին, որոնք կատարվել էր վերջին մի ամսում։
Նրանք լողում էին օդի միջով և պարում միմյանց շուրջը, կարծես մի ամբողջ կյանք են ապրել վալսի հետ միասին։

֊Շնորհակալ եմ֊ շունչ քաշեց Թեհյոնը, իրեն հանգիստ զգալով, քանի որ նախկինում տանջված ցավերը թեթևանում էին, ինչպես թարմ, զով գարնանային անձրևը, որը ողողում էր նրան: Հետո նա բացեց իր աչքերը, և լույսի կայուն հոսքերը վերածվեցին հարյուրավոր, հազարավոր կամ նույնիսկ միլիոնավոր պարային շշերի:

֊Մեր կյանքը այնքան թախծոտ է, մի թեթև գույնը հաստատ չէր խանգարի....

֊ Վա՜ ես բոլորովին մոռացել էի, ներիր բայց ես պետք է գնամ, այնքան բան ունեմ սովորելու֊ձեռքերը բաց թողնելով հետ֊հոտ գնաց և աստիճաններով բարձրացավ։

֊Եթե օգնության կարիք ունենաս դիմիր, ես իմ աշխատասենյակում եմ֊բղավեց Չոնգուկը նրա հետևից։

Նա խորազույզված կարդում էր, մերթընդմերթ հայացքը փախցնելով գրքից, նայում էր պատուհանից դուրս' ձյունաճերմակ փաթիլներին, որոնք թափվում էին օլորվելով աջ ու ձախ։

Հետադարձ կապ

Բոլորը չէ, որ հնազանդվեցին Կիմ Նամջունին: Տեղի ունեցած բուռն վեճից հետո նրանց հեռացրին իրենց տներից և ստիպեցին ավելի վատ կյանքով ապրել: Այն բանից հետո, երբ նրանք լքեցին իրենց տունը, շատ մարդիկ դուրս եկան և կռվեցին իրենց ազատության համար:

Նրանք վարվում էին գայլերի պես՝ երբեմն սպանելով և միշտ խայտառակելով հակառակորդին։ Նամջունը երբեք չի կարողացել հասկանալ, թե ինչու են նրանք կռվում երբ բոլորը տոհմերը գրեթե նույն ընտանիքից են։ Մինչև այս պահը
կար մոտ յոթ տոհմ։ Մարդիկ այնքան հեռու էին տարածվել, որտեղ երբեք ճշգրիտ գումար չկար:

Թե նա ինչ դաժանություն կարող էր անել, ոչ ոք գլխի չէր ընկնում։ Նամջունը հավաքեց իրեն հավատարիմներին և պատերազմ հայտարարեց։ Կարծես ինքն իր դեմ։

Իր ցնցումը վերածվեց զայրույթի, և նա վճռական քայլեց դեպի այն, ինչ կլիներ ճամբարի կենտրոնը : Նա տեսավ, թե ինչպես են փրկվածները հավաքվել միասին: Նրանց հագուստի վրա փոշի ու կեղտ կար, իսկ դեմքերը՝ շատ մռայլ։ Սովորաբար, մարտից հետո ոչնչացված կլանի մնացորդները ցրվում էին։ Նամաջունը սպասեց տեսնելու, թե ինչ է լինելու, բայց հետո նորից լսեց բղավոցների և վանկարկումների ձայնը։ Նա գիտեր, թե ինչ է կատարվում։ Նրա դեմքը վշտից ընկավ, երբ ավերված ճամբարը պայթեց քաոսի մեջ: Մոխրի կլանը վերադառնում էր ոչնչացնելու նրանց ովքեր նախընտրում էին օգնել Քենեդիներին։