Մաս 14

110 13 12
                                    

Դահլիճը զրկվել էր բոլոր գույներից։ Թախիծը պատահել էր բոլորի սրտերը։ Նրանցից յուրաքանչյուրը լաց էր լինում, նրանց ընկերները էլ չկային։ Նրանք ուղղակի մարդիկ չէին, նրանք իրենց հարազատներն էին. Ընտանիքը լիարժեք չի լինում երբ ինչ֊որ մեկը բացակայում է։ Բոլոր այն դեպքերը հիշողությունները ուրախ, տխուր, այն պահերը, երբ նրանք անցնում էին միասին վստահելով իրար կյանքեր, իսկ հիմա դահլիճը պակասում էր նրանց ներկայությունից։ Նրանց երջանկությունը խոցվեց ինչ֊որ մեկի կողմից։

֊Ուզում եմ մի բան ասել֊ուտքի կագնելով շրջվեց անբողին֊կարևոր չէ, որ նրանք էլ չկան, ընկերներ, ընտանիքի անդամներ հա' այս երեկո կորցրին նրանց, բայց նրանք մեզ հետ են այստեղ, ֊մատնացույց անելով սիրտը... Նրանք բոլորը' Շին Հյոնը, Յոնպակը, Պակը, Կիմ Չենը, Ջուն Սանը, նրանք ապարդյուն չեն մահացել։ Նրանց սիրտերը բաբախում են մեզ համար։ Մեր առաջնորդը' Կիմ Թեհյոնը նա ողջ է, վստահ եմ, այլապես բոլորը ողջ կլինեին։ Նա ինչ֊որ մի տեղ պատանդ է։ Մենք բոլորս պետք է նրան գտնենք։ Բայց նա ով կագնած այս ամենի հետևում կմեռնի, որովհետև նա սխալ է։

֊Քենեդին դա ընտանիք է֊մեղմ ձայնով ասաց մեկը ոտքի կագնելով֊և եթե ինչ֊որ մեկը վախենում է կռվել հանուն արդարության կընկնի իմ շեղբից֊բղավելով հառաչեց, նրա հետևից կագնեցին նաև մյուսները։

***

Մթության մեջ, լսվում էր ցավից դուրս մղվող տնքոցներ, որոնք լսում էր ողջ ծարացքով։ Կագնած վիճակում ձեռքերը շղթայված էին պատից' արդեն մի քանի ժամ է։ խոնավության հոտը, որը խառնվել էր արյան հոտի և բորբոսի հետ, նրա ուղեղը թմրեցնում էր։

֊Էստ'ղ, որևէ մեկը կա՞֊ուժասպառ եղած բղավեց։ Իր ձեռքերը թմրել էին' կաղված մնալուց, շղթայի կապանքները ձիգ էր սեղմած, հետզհետե արնաքամ էր լինում։

Նա կարծես թե ներքևի հարկում լիներ աստիճանների ձայներ էր լսում դեպի ներքև իջնող։ Դուռը ճճռալով դեպի ներս բացվեց, լույսի թույլ շողերը թափանցեցին ներս։
Պատերից կախված էր մաշված հագուստների մնացորդները, անկյունում նետված էին  արյունապատ սավանների մի կույտ, իսկ ավելի ձախ, քերտված կաշվի մնացորդները ,ըստ երևույթի դրանք մի քանի ամիսների պատմություն ունեին, հյուծված էին, և չորացած տեղ֊տեղ դրանք ծակոտված էին, իսկ ներսում որդեր էին' հագեցած իրենց համեղ կերակուրից։

Նկուղի ամենահին բնակիչները սարդերն ու նրանց ցանցերն էին, ինչը հստակ նշան էր, որ այս պատերի մեջ ամիսներ շարունակ ուրիշի ոտնաձայները չեն արձագանքել: Նրա աչքերը պտտվեցին անհանգստությունից, և կանգ առան իր դիմաց կագնած մահին, միայն թե գերանդին էր պակասում։

Kennedy.Taehkook (18+)Where stories live. Discover now