მოინდომა!როგორ ბედავს!
_მოიცადე!მოიცადე!რას აკეთებ?! როგორც აქამდე მოვედი ისე წავალ აქენაც ანუ ერთი ფეხით!!-ვუთხარი გაბრაზებულმა.
_უარი არ მიიღება!-აზრზე მოსვლა ვერ მოვასწარი ისე სმიყვანა ხელში.
_ჩემი ბრალია და მე გამოვასწორებ,
თუ საჭირო იქნება ყველგან ხელში აყვანილი გატარებ!
_ შენ ხომ არ გაგიჟდი?!-ვუთხარი გაბრაზებულმა.
_კი შენ გამაგიჟე!
_ეგ სადმე წაიკითხე თუ ფილმში ნახე?!-ვუთხარი დამცინავად
_ მგონი ფილმში- მითხრა ღიმილით
_მგონი მეც შემიძლია წამოსვლა?!
_ერთი ფეხით ?!
არ შეიძლება!!-შევნიშნე ხალხი როგორ გვიყურებდა სულ დამავიწყდა რომ პიჟამა მეცვა ხოლო წინდები კი არა.
_გიორგი ხალხი გვიყურებს დამსვი!
_გვიყურონ!დავიჯერო შეყვარებული წყვილი არსად არ უნახავთ?!-მითხრა
ღიმილით.
_ ჩვენ წყვილი არ ვართ!-ჩემი ნათქვამი უბრალოდ დააიგნორა.
მანქანის კარი გააღო და უკანა სავარძელზე ფრთხილად დამსვა.
_არ დაჯდე ფეხი თავისუფლად დადე!
_როდის გახდი ჩემი უფროსი?!-ვუთხარი გაღიზიანებულმა.
_ მაშინ როდესაც ჩემს გამო დაზარალდი!-მითხრა და საჭესთან დაჯდა,სახლი არც თუ ისე ახლოს იყო ამიტომ ჩამეძინა,როდესაც გავიღვიძე ისევ გიორგის ხელებში ვიყავი და ჩემი სახლის კართან ვიდექით გიორგიმ კარი გააღო და შეგნით ხმაურით შევედით ამან მეც და ირაკლიც გამოგვაფხიზლა,ირა გაკვირვებული გვიყურებდა.
_ სად იყავით?!-გვითხრა დაბნეულმა ირაკლიმ და ჩემს ფეხს დახედა
_საავადმყოფოში.-უთხრა გიორგიმ
_ იქ რა გინდოდათ?
_ფეხი ლარნაკის ნამსხვრევებს დაადგა და ნაკერები დაადეს .
_დამსვი!ახლა ხომ სახლში ვართ!
_ სად უნდა დაგსვას ?გიო ოთახში აიყვანე გთხოვ.
_ავიყვან ნუ ნერვიულობ-უთხრა გიორგიმ ღიმილით. ირაკლის სახეზე სხვა სიტუაციაში ნამდვილად გამეცინებოდა. გიორგიმ ოთახში შემიყვანა და საწოლზე დამსვა, პლედი დამაფარა,საწოლზე დაჯდა და ჩემი ოთახის დათვალიერება დაიწყო. შემდეგ კი მე შემომხედა.
_ამ პიჟამაში საკმაოდ სექსუალური ხარ!-დაბნეულობა არ შევიმჩნიე.
_მე ყველა ტანსაცმელში სექსუალური ვარ!- ვუთხარი და ყალბი ღიმილი ვაჩუქე
_ნამდვილად სიმაღლეს ამბობ!
_ რომელი საათია?-გიორგიმ ხელზე საათს შეხედა
_უკვე 8_საათია, ანუ საავადმყოფოში 5_საათი ვიყავით,არ გეძინება ?
_ცოტახანში დავიძინებ. - ირაკლი ოთახში შემოვიდა
_ეკა როგორ ხარ?
_ახლა კარგად ვარ.-ვუთხარი ირას და გავუღიმე
_ნუც.. ისევ უნდა წავიდე-მითხრა ირაკლიმ გამიკვირდა
_რატომ?
_ მარტო მე არ მე,დედაშენი და მამაშენი მივდივართ კონპანიასთან
დაკავშირებით
_ როდის ჩამოხვალთ?!-ვკითხე ინტერესით
_მე 2-3 კვირაში,დედაშენი და მამაშენი შეიძლება 3-4 თვე მაგრამ შეიძლება ეს მოგზაურობა უფრო დიდხანს გაგრძელდეს მათთვის.
_ ანუ სამოგზაუროდ.
_შენი ძმა მოვა ცოტახანში ცოტახნისწინ მითხრეს.
_შენ იცოდი რომ ისევ წავიდოდი?!
_ ზუსტად არ ვიცოდი
_დიდი ხანია კომპანიაში არ ვყოფილვარ.-ვთქვი დაღლილმა
_ახლა შენ და ჩვენი კომპანიის პარტნიორის შვილი გაუძღვებით კომპანიას
_გასაგებია!მაგრამ ვინ არის ჩვენი პარტნიორის შვილი?!
_გიორგი მოდებაძე!-რა? გიორგი
ეს ადამინი ჩემი პარტნიორი იქნება და კი! გიორგის გვარი მოდებაძეა
_მოიცადე?!რა ?!გიორგი!?
_ კი ზუსტად!-მითხრა ირამ
_ გიორგი შენ ეს იცოდი?!
_ დარწმუნებული არ ვიყავი რომ მე და შენ პარტნიორები ვიქნებოდით .-მითხრა ღიმილით.ანუ მარტო მე არ ვიცოდი მაგრამ გასაბრაზებლად საბაბი არ მაქვს ,იმიტომ რომ მე უკვე ნახევარი წელია კომპანიაში არ ვყოფილვარ
_კარგი ახლა უნდა წავიდე ფრენა 10_საათზეა.-ირა მოვიდა და ჩამეხუტა
ნეტავ არ მოდიოდეს.
ჩემი მშობლების წასვლა ჩემთვის და ჩემი ძმისთვის ჩვეულებრივი მოვლენაა. ჩემი ძმა უკვე 17_წლისაა
ეს კი პატარა ასაკი არ არის მაგრამ ის მაინც ბავშვია ,ზედმეტად საყვარელიც კია იმ გოგონებისთვის ვისაც ჩემი ძმა მოსწონთ.
ირა წავიდა კარამდე კი გიორგიმ მიაცილა, 10_წუთში კარზე ზარის ხმა გაისმა.
_ მე გავაღებ!-იყვირა გიორგიმ ისე ცოტა არ იყოს ხმამაღლა მოუვიდა
ვიცოდი რომ ეს ჩემი ძმა იყო ,და ისიც გამოჩნდა.
_ჩემს დაიკოს რა მოუვიდა?!-დათა ისე შემოვიდა კარებში და ჩამოხუტა
თავი მძიმე ავადმყოფი მეგონა .
_ ვის ატყუებდი შეყვარებული არ მყავსო?!ისე უხდებით ერთმანეთს საკმაოდ სექსუალური შეყვარებული გვყავს დაიკო!-ისე უცებ დამაყარა ამდენი რამ რომ ორიენტაციის უნარი დავკარგე, გიორგიც შემოვიდა ოთახში .
_ჩვენ არ ვართ წყვილი!-თქვა გიორგიმ
ეს ხომ მე ვუთხარი.
_ჩვენ ბიზნეს პარტნიორები ვართ-დაამატა კიდევ
_ანუ ბიზნეს შეყვარებულები !-ჩემი ძმას ასეთი ხასიათი საიდან აქვს?!
მაგრამ უკვე ვბრაზდები!
_ ხომ გითხარა ჩვენ არ ვარ წყვილი !
_კარგი მაშინ ხელები ამიწევია.-ახლა კი გიორგის მიუბრუნდა
_ მე ალბათ იცი რომ მისი ძმა ვარ როცა დაგინხე მაშინვე მიმეწონე აუცილებლად ვიმეგობრებთ.
_კი მგონი ერთმანეთს შევეწყობით. -გიორგიმ გაუღიმა ჩემს ძმას მაგრამ მათი საუბარი ჩემმა მუცლის ხმამ დაარღვია და კი ეს მშიერი მუცლის ხმაა ,ჩემი მშიერი მუცლის
_ჩემს დაიკოს შია?!საჭმელი ბოლოს როდის ჭამე?!-ისეთი მზერით შემიმხედა ციტა შემეშინდა კიდევაც
_5_საათზე- ვთქვი ირონიული ღიმილით
_ ანუ მას მერე არ გიჭამია რაც კაფეში ვიყავით!?-ასე რატომ მიყურებენ ორივე ?!ფეხი რომ კარგად მექნება
მერე მოვუვლი ორივეს!!
_ იქნებ რამე გამოვიახოთ-ვთქვი ინტერესით
_მე გამოვიძახებ-თქვა დათამ
_ ეკა იცი რა...-გიორგიმ შუაში გაწყვიტა წინადადება
_ ეკა მე აქ დავრჩები სანამ ფეხზე კარგად არ გაივლი!-ეს..ეს რა აქ იცხოვრებს ?!
_ ირამ მითხრა რომ მეზრუნა შენზე.
_მე არ მჭირდები ჩემი ძმა იზრუნებს ჩემზე-ვუთხარი გაბრაზებულმა
_ კარგი რა ეკა დარჩეს რა!?
_ მე გითხარი რომ ჩემს დანაშაულს გამოვასწორებდი,ჩემს გამო დაზარალდი ამიტომ მე უნდა ვიზრუნო შენზე ვალდებული ვერ!-თქვა მტკიცედ
_ეკა ხომ ხედავ ბიჭს აქ უნდა დარჩენა
რომ შენზე იზრუნოს დარჩეს რა ?!
თანაც ირასაც უთქვამს.-ასე რატომ მექცევით არ მინდა ეს ბიჭი აქ რომ იყოს მაგრამ როგორც ჩანს მომიწევს დავთანხმდე
_კარგი დარჩეს !- ვთქვი გაღიზიანებულმა
_სახლში წავალ ნივთებს წამოვიღებ და მოვალ .
_მე მაშინ საჭმელს გამოვიძახებ !-ყველამ თქვა ვინრას გააკეთებდა ჩემს გარდა ,ტელეფონის ზარი ნენე მირეკავს და ხომ დღეს ისევ ვერ წავალ უნივერსიტეტში
აბათ კიდე დიდხანს
POV:ტელეფონი
ნენე: როგორ ხარ ?
მე: ახლა კარგად ვარ
ნენე: გავიგე ირა ისევ წასულა
მე : კი წავიდა ასევე დედაჩემიც და მამაჩემიც.
ნენე : დღეს წვეულება გვექნება ხომ იცი?!
მე: წვეულება მაინც გინდა?ირა ხომ აქ არ არის ?!
ნენე: მერე რა მაინც მოვაწყოთ თან გიორგი შენთან გადმოდის
მე: გეტყობა შენ და გიორგიმ ილაპარაკეთ
ნენე: კი ვილაპარაკეთ!კარგი 9_საათზე შევხვდებით სასუსნავებსაც წამოვიღებ.
#ზარის დასასრული#
თვალები დავხუჭე და დამეძინა.
იმედია მოგეწონათ!ბოდიშს გიხდით გარკვეული მიზეზების გამო მომიწია პერსონაჟების სახელების შეცვლა!
მთავარი გმირი _ეკა
მთავარი გმირი ძმა_დათა
გოგო რომელიც დათას მოსწონს_ელე
