*6 თვის შემდეგ *
1 ივლისი
გიორგისთან არც თუ ისე კარგი ურთიერთობა მაქვს...ისევ პარტნიორები ვართ მაგრამ 6 თვეა არ მინახავს მხოლოდ ვიდეოზარით ვისაუბრეთ რამდენჯერმე...ისიც დოკუნტებზე ...დედა და მამა რამდენიმე დღეა ჩემოვიდნენ...სავარაუდოდ მალე ისე წავლენ...
დღეს ბათუმში მივდივართ დასასვენებლად მთელი ოჯახი...უნივერსიტეტში დიდი ხანია არ ვყოფილვარ..გამოცდების დღეებში მივდივარ მხოლოდ..გიორგის გარეშე ძალიან გადატვირთული ვარ...ელენე და დათა ისევ ერთად არიან...ბათუმში ელენეც წამოვა...
_საყვარელო ჩაალაგე უკვე ბარგი?-ოთახში დედაჩემი შემოვიდა და ლოყაზე მოწყვეტით მაკოცა..
_თითქმის კი..
_საყვარელო შენ ჭამე მე კი შენს საქმეს გავაგრძელებ...-მითხრა ნაზი ხმით..
_დედა...
_გისმენ საყვარელო-არც კი შემოუხედავს ჩემთვის...
_დავიღალე...-ოთახში ვეღარ გავჩერდი და გარეთ სირბილით გავდი...სუფთა ჰაერზე...
...საათს როდესაც დავხედე 2_საათი იყო...სეირნობაში დიდი დრო გასულა უკვე 3_საათია გარეთ ვარ...
დედაჩემი ალბათ ნერვიულობს...მეც დავიღალე...ეს ხომ ჩემი ცხოვრებაა
..ის გიორგი კი სულ გერმანიიდან მირეკავს და აქ არც ჩამოდის...რომ საქმეებს მიხედოს...ახლი წლის ღამის შემდეგ არ მინახავს...არადა ერთად უნდა წავსულიყავით...სანამ წავიდოდა ხშირად არ მოდიოდა სახლში...ღამე მიდიოდა...ადრე ბრუნდებოდა....ნუ მაინც ეს მე არ მეხება ყველას თავისი ცხოვრება აქვს...
ფიქრში გართული მალე მივედი სახლში...
_სავარელო სად იყავი ვინერვიულე!-კარების გაღებისას მოულოდნელად დედა გადამეხვია...
დედა...ნეტავ იცოდე როგორ დავიღალე...
_არ ინერვიულო აქ ვარ!-მეც ჩავეხუტე რადგან მე ეს მჭირდებოდა...
_მალე გავალთ საყვარელო..ამიტომ მოემზადე...-ტანსაცმელი გამოვიცვალე..ბოლო ერთი თვეა კომფორტულად არ ვყოფილვარ..დღეში 3-4 საათი მძინავს...დღესაც ვერ ჩავიცვავ..იმ ტანსაცმელს რომელიც მე მინდა...არ ვიცი ვინ შეგვხვდება...1 ივლისთან შედარებით ძალიან ცხელა...ან ამ დროს ვინ მიდის დასასვენებლად?!
რათქმაუნდა ჩემი ოჯახი.
